Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2006

Παρλέ βου φρανσέ;


Επιτέλους! Τα μαθήματα γαλλικών τώρα δικαιώνονται. Για τις επόμενες 6 ημέρες θα ζητάω το μπον φιλέ μου με αυθεντική βουργουνδιανή προφορά και τα Chateau Margot με το Ch παχύ, εξαργυρώνοντας τις ατελείωτες ώρες πλήξης που πέρασα μαθαίνοντας επί είκοσι, ναι είκοσι ολόκληρα χρόνια, γαλλικά. Γιατί τα γαλλικά μου τα ξεκίνησαν από την τρυφερή ηλικία των 5 κι όταν η δασκάλα μου έλεγε για το αλουέτ, ζοντίγ αλουέτ, εγώ σκεφτόμουν ότι ήθελα να πάω να παίξω μπάλα. Στο δημοτικό πάλι μια από τα ίδια, δεν έβλεπα την ώρα να τελειώνει το μάθημα και να βγω στο δρόμο να σουτάρω με το Μητσιακό, την ομάδα που είχαμε φτιάξει με τα παιδιά της γειτονιάς. Στο γυμνάσιο ήρθαν τα χειρότερα: στο γαλλικό σχολείο που με έγραψαν με έριξαν στο τμήμα του Κόμη Δράκουλα της Γαλλικής Φιλολογίας. Άλλα δράματα από κει. Σκάβε σκύλε και με προφορά παρακαλώ! Η βαρεμάρα συνεχίστηκε και στο λύκειο, όπου εκεί δεν είχα πια το μυαλό μου στη μπάλα, αλλά πως θα το έσκαγα για το τοπικό χεβιμεταλάδικο της εποχής. Τελειώνοντας το σχολείο, έπρεπε να πάρω και το ρημάδι το πτυχίο, δεν έπρεπε; Το δράμα μεταφέρθηκε στις αίθουσες του γαλλικού ινστιτούτου όπου πέρασα ατελείωτες στιγμές πλήξης. Κι έφτασα στο σημείο να παίζω κρεμάλα με τον εαυτό μου μπας και περάσει πιο δημιουργικά η ώρα. Η ώρα πέρασε, οι εξετάσεις επίσης, πήρα το ρημαδοSorbonne συνειδητοποιώντας ότι δεν ήξερα να λέω ούτε το μαλάκας στα γαλλικά. Αντίθετα μπορούσα να αναλύσω όλο το Μολιέρο και το Βολταίρο και να μιλήσω με εξαιρετική ευκολία στη μεσαιωνική διάλεκτο της Καμπανίας. Τέτοια χλιδή. Όπως ήταν φυσικό ανέπτυξα μια φοβερή απώθηση για οτιδήποτε γαλλικό, πλην του Αστερίξ, του Τζο Ντασέν και του Λουί Ντε Φινές. Πιστεύω ότι οι τρεις παραπάνω αποτελούν τη μεγαλύτερη συμβολή της Γαλλίας στην παγκόσμια κουλτούρα. Μάλλον όμως αυτή η θεωρία δεν θα αρέσει στους Γάλλους επιχειρηματίες που θα συναντήσω τις επόμενες ημέρες.
Μήπως τελικά να τους μιλήσω στα αγγλικά; Μήπως λέω;

16 σχόλια:

  1. Ws ergazomenh se gallikwn kefalaiwn etairia, ena exw na pw. Misw otidhpote galliko kai xairomai poly pou apefyga th vrwmoglwssa ayth mexri twra. Kai souahili na tous miliseis pali se gallika tha sou apanthsoyn.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @erwtas: θα δοκιμάσω να τους μιλήσω αγγλικά με γαλλική προφορά. κάτι σαν τον κλουζό και το ντου γιου χαβ α γουμ.

    @tomboy: συμπάσχω! πού να πήγαινες και σε γαλλικό σχολείο, καλή ώρα, με τις soeurs και όλα τα παραφερνάλια.
    θα προσπαθήσω να σας στέλνω ανταποκρίσεις από το Παρίσι. αλλιώς, τα ξαναλέμε από την επόμενη Παρασκευή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανταποκρίσεις από το Παρίσι, επιβάλλονται. Αγαπητή μου, δεν ξέρεις πως όλες αι γλώσσαι πηγάζουν από την ελληνική; Θα τους τα εξηγήσεις α λα Βλαχοπούλου (κουρβαζιέ, σουμιέ, σεσουάρ λα βιζόν σουτιέν) στην "Παριζιάνα". Και όταν γυρίσεις και με το καλό και βρεθούμε, να μου θυμήσεις να σου φέρω το cd του Μπεμπέκου με το γαλλικό τραγουδάκι. Να δουν οι κουτόφραγκοι πως μιλιέται η γλώσσα!
    Υ.Γ.: Κι όπως έλεγε η Ρένα στον ρεσεψιονίστ που δεν καταλάβαινε γρυ: "Έχετε τελιώσει γαλλική σχολή και δεν καταλαβαίνετε τι λέω; Κακώς. Διότι, εκεί σας μαθαίνουν τα γαλλικά τα παλιά, ενώ εγώ μιλάω τα γαλλικά τα καινούργια -τα φρέσκα. Μόλις τα έφερα από το Παρίσι".
    Καλό ταξίδι ρε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @motorcycle boy: Προσωπικά προτιμώ τα γαλλικά του Κωνσταντίνου Καραμανλή του πρεσβύτερου: σαν να μιλάει κοζανίτης τσέλιγκας σε γραμμική βήτα.

    @skoufi: πολύ χρήσιμο αυτό που μου γράψατε. δεν θα παραλείψω να το χρησιμοποιήσω με την πρώτη ευκαιρία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ γέλασα.
    Γιατί σε όλους κάτι θυμίζει η ιστορία σου;Γιατί άραγε..χεχε

    Υ.Γ. Η δικιά μου γαλλικού το μόνο που έλεγε στα ελληνικά ήταν: Τγία πουλάκια κάθονταν.."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. γαλλικά χωρίς παχύ παχύ σίγμα σερραίικο δε γίνεται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. δεν υπαρχει τιποτα πιο ωραιο απο 15χρονη γαλλιδουλα να μιλαει ερειπωμενα αγγλικα και συ να εισαι 16.

    αγγλικα με γαλλικη προφορα!!!!!

    ενταξει μ'επεισες tomboy θα το στειλω το βιογραφικο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Με τους Γάλλους μου συμβαίνει ένα παράξενο πράγμα: ΄Οταν τους μιλάω αγγλικά (δηλαδή πάντα...), πέφτω σε κλειστά αυτίά και στόματα. Ωστόσο όταν καταλαβαίνουν ότι όχι, δεν είμαι κανένας ψωνισμένος Αμερικάνος που θέλει να μιλάει τη γλώσσα του παντού και πάντα, τότε όλο και κάποιος θα ψελλίσει πέντε χαζοαγγλικά για να βοηθήσει την κατάσταση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ambot: όλους μας ενώνουν τα ... παιδικά τραύματα!

    @cherryfairy: συμφωνώ αμπσολυμον!

    @marquee: "ερειπωμένα αγγλικά"! αυτό είναι!

    @johnny: επιμένω στο δόγμα Κλουζό: αγγλικά με ερειπωμένη (χα) γαλλική προφορά!

    @όλους: δεν ξέρω αν θα μπορώ να σας απαντάω για τις επόμενες μέρες, μπατ άιλ ντου μάι μπεστ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Την καλύτερα ατάκα δια την γαλλικήν την άκουσα στο μάτριξ: " το να βρίζεις τα γαλλικά είναι σαν να σκουπίζεις τον κ*λο σου με μετάξι".Ο αστερίσκος μπήκε χαριν αυτολογοκρισίας, αφού είναι το πρώτο σχόλιο που γράφω εδώ και δεν ήθελα να βωμολοχήσω.μερσί μποκού, ασεγεβιού.
    Α ναι, ένας γάλλος μου είχε πει ότι στα γαλλικά ο μ*αλάκας είναι "κονάς" ή κάπως έτσι. Σόρι Πιερ, δε θυμάμαι τίποτα, μόνο την Ελέν θυμάμαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. κουίκ κουίκ: το να βρίζεις στα γαλλικά εννοώ...
    σεβουπλέ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Άρα σου αρέσουν τα Γερμανικά έτσι δεν είναι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τα Γαλλικά για εμένα πάντοτε ήταν μια κάπως γκέι γλώσσα. Όταν άκουσα τον Ζαν Κλοντ Βαν Νταμ να τα κελαϊδάει αποφάσισα οτι είναι εντελώς γκέι γλώσσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. γιατί όλοι οι γάλλοι μιλάνε σα gay;

    ΑπάντησηΔιαγραφή