Σάββατο 30 Δεκεμβρίου 2006

Αντίο κι ευχαριστώ για τα ψάρια


Eίναι ο τίτλος… Είναι το βιβλίο που μας θυμίζει ότι υπάρχει η πιθανότητα να γυρίσεις από μια μεγάλη περιπλάνηση στο διάστημα και να τα βρεις όλα στη θέση τους. Είναι εκεί που ξέρεις ότι συνέβη το μοναδικό πράγμα που δεν είχες σκεφτεί, αλλά αυτό που είχες αποκλείσει ότι μπορεί να υπάρξει. Είναι το ίδιο βιβλίο στο οποίο «σβήνει» ο εγκέφαλος του πιο έξυπνου και του πιο καταθλιπτικού ρομπότ, του Μάρβιν. Είναι στις σελίδες του που λέει ότι μπορείς να πετάξεις αρκεί να μην έχεις την παραμικρή ιδέα του πως γίνεται αυτό. Και περιέχει το τελευταίο μήνυμα του θεού προς την ανθρωπότητα: «Συγνώμη για την ενόχληση»!

Kαλώς σας βρήκα και πάλι!

Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2006