Μπάι μπάι!

Από σήμερα μπαίνουν στην άκρη τα πιστολάκια, οι χτένες, τα μπικουτί και κυρίως το πληκτρολόγιο. Οι ημέρες που πέρασαν ήταν αρκετά δύσκολες, σωματικά και ψυχολογικά, και η πλήρης ανάπαυση, μέχρι να γεννηθεί το βρέφος ρέιβερ, είναι επιβεβλημένη.
Θα μου λείψετε όλοι, ήσασταν καταπληκτική συντροφιά και με βοηθήσατε να περάσω πολλές χαρούμενες στιγμές αυτούς τους στενάχωρους μήνες. Μέχρι να λήξει η εννιάμηνη σύμβασή μου σας φιλώ όλους!

Υ.Γ. Στις 13 και 14 Δεκεμβρίου διοργανώνεται μπαζάρ και πάρτυ από το ξεblogarisma στην Αγορά της Κυψέλης. Τα έσοδα θα διατεθούν για τις μαμάδες και τα μικρά τους στις γυναικείες φυλακές της Θήβας. Αξίζει τον κόπο να περάσετε μια βόλτα.

Κλέβουν τη φτωχολογιά*

Τον τελευταίο καιρό θλίβομαι πατόκορφα, τόσο ως χαιρστάιλιστ, όσο και ως ψηφοφόρος, για την αηθέστατη επίθεση που ντόπια και ξένα κέντρα αποσταθεροποίησης έχουν εξαπολύσει εναντίον εγχώριων πολιτικών, θρησκευτικών και τραπεζικών γκόλντεν μπόις.
Πάρτε παράδειγμα τον συμπαθή κύριο Τάκη, τον μπιγκ μπος της ΔΕΗς, ο οποίος έπεσε στόχος λοιδοριών από τους ψοφοδεείς τηλεπαραθυράκηδες των 8. Τι έκανε ο άνθρωπος; Ανέλαβε έναν κερδοφόρο δημόσιο οργανισμό και τον φόρτωσε σε χρόνο dt με χρέη 200 εκατ. ευρώ. Να με συγχωρείτε, δηλαδή, αλλά θέλει ταλέντο για να πετύχεις κάτι τόσο μεγαλειώδες σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Και βγαίνουν μετά οι διάφοροι και σου λένε "Με Lexus 90.000 ευρώ κυκλοφορεί ο κύριος Τάκης, και να φύγει ο κύριος Τάκης κτλ κτλ". Κι εσύ ξέρεις ότι ο κύριος Τάκης δεν είναι παρά ένα ακάματος εργάτης του κοινού συμφέροντος που κυκλοφορεί από γειτονιά σε γειτονιά με τούτο τα ταπεινό Toyota, δώρο από την προηγούμενη δουλειά, ζητώντας ευγενικά μια μικρή αυξησούλα στα τιμολόγια της ΔΕΗς μόνο και μόνο για να μπει στο βιβλίο Γκίνες και να τιμήσει την πατρίδα στα πέρατα του κόσμου. Τελικά είμαστε πολλάν αχαριστός λαός οι νεοέλληνες!


* ο τίτλος είναι ευγενές δάνειο από παλαιότερο πρωτοσέλιδο της Αυριανής

Η γειτονιά αναβαθμίζεται

Πολύ χαίρομαι όταν ανοίγουν πχοιοτικά μαγαζά γύρω τριγύρω από το ιστοσαλόν. Η περιοχή αναβαθμίζεται, κάνεις καλούς γείτονες και συχνά βρίσκεις νέα ενδιαφέροντα. Πάρτε παράδειγμα το βίτεο κλαπ ΕΛΑ που έκανε τα εγκαίνιά του στον απέναντι δρόμο. Ο νέος αυτός επιχειρηματικός προσδιορισμός αποτέλεσε ένα ευχάριστο αίνιγμα για το προσωπικό του ιστοκομμωτηρίου. Τι εννοεί τελικά ο καλλιτέχνης; Μήπως το ΕΛΑ παραπέμπει σε κάποιο παράρτημα της γνωστής επαναστατικής οργάνωσης που θα μας χαρίσει συναρπαστικές εφόδους της αντιτρομοκρατικής; Μήπως έχουμε να κάνουμε με πολιτιστικό κέντρο (γαβγαδερί - σκυλαδερί) και το κλαπ υπονοεί το θερμό χειροκρότημα που συνοδεύει το πέρας των ασμάτων εν μέσω ιαχών "έλα, έλα"; Ή μήπως πρόκειται τελικά περί ενός συνοικιακού ναού της 7ης τέχνης και των καταναλωτικών παραφερνάλίων του, ήτοι ντιβιντί του Σβαρτζενέργκερ και του Ζαν Κλοντ Βαντάμ σε τιμή ενοικίασης σκέτο κελεπούρι;
Ό,τι κι αν είναι εμείς καλοσωρίζουμε το νέο επιχειρηματικό πρότζεκτ και προσφέρουμε στους γείτοναι κούρεμα - λούσιμο δωρεάν.

*Πολύ θα θέλαμε να γράψουμε για το μπουγιουρντί που μας ήρθε χτες από το νέο ασφαλιστικό μας ταμείο και το οποίο καταργεί ένα μακρύ κατάλογο κεκτημένων. Το πιάνο, τα γαλλικά μας και η γενικότερη κατάστασή μας όμως δεν μας επιτρέπουν να εκφραστούμε όπως θα επιθυμούσαμε.

Ακολουθεί πολιτικό μήνυμα

Μην κοιτάτε που άνοιξα το ιστοκομμωτήριο κι έμπλεξα με τις περμανάντ και τις μιζανπλί: από παιδί όταν με ρωτούσαν τι ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω απαντούσα «συνταξιούχος». Το ίδιο ακριβώς απαντώ και σήμερα. Γιατί η σύνταξη είναι το κλειδί που σου ανοίγει την πόρτα διαφυγής από τη μηχανή του κιμά του 9-5, σου χαρίζει ατέλειωτο χρόνο δικό σου (που συνήθως δεν ξέρεις τι να τον κάνεις) και σε φιλοδωρεί με μια αξιοπρεπή πίεση - που αποτελεί πάντα ένα επίκαιρο θέμα συζήτησης. Σε ανίατες περιπτώσεις, σαν τη δική μου, σου προσφέρει μια εξαιρετική αφορμή για να γίνεις -και με τη βούλα- μια γριά Λουτρακίου με στραβοπατημένες παντόφλες και μπικουτί στο μαλλί.
Έχοντας λοιπόν αυτό το παιδικό όνειρο στο μυαλό μου, φανταστείτε τη χαρά μου όταν είδα ότι στην Ελλάδα δημιουργήθηκε ένα νέο πολιτικό κόμμα που ακούει στο όνομα Κομματικός Ξεσηκωμός Συνταξιούχων Ελλάδος. Δεν μου μένει παρά να υποκλιθώ και να δεσμευτώ ότι η ψήφος μου είναι δική τους!
Στη φωτό που ακολουθεί ποζάρει ο αρχηγός του κόμματος κ. Δημήτρης Μαρκόπουλος.

Μια ωραία ατμόσφαιρα

Κοιτάξτε τώρα τι έπαθε η εξαδέλφη Ζαμπέτα, δεινή μανικιουρίστ-πεντικιουρίστ, και η φίλη της η Τούλα. Εκεί που πήγαν για να φάνε τα παϊδάκια τους, σου λένε "δεν βγάζουμε και μια αναμνηστική φωτογραφία;" Και βουαλά το αποτέλεσμα! Στο ανέμελο κοριτσίστικο ενσταντανέ παρείσφρυσε ένας χαριτωμένος, ομολογουμένως, γκουρμέ συνδαιτημόνας ο οποίος έκανε μια τόσο γούτσου φωτό κανονική Γης Μαδιάμ και πρώτο θέμα για το νεανικό δελτίο του Star. Και όπως πολύ σωστά παρατήρησε ο μέγας φωτομβοβάρχης freddos εδώ έχουμε δεν έχουμε να κάνουμε με μια απλή φωτοβομβίδα αλλά με μια αυθεντική μπουκοβομβίδα!

Μέρα -μουσικής- χαράς σήμερα!

Πολύ μεγάλη χαρά πήραμε στο ιστοσαλόν σήμερα διαβάζοντας τούτο εδώ το άρθρο. Όχι, όχι δεν έχει να κάνει με το μαύρο πρόεδρο που όλοι ευελπιστούν ότι θα φέρει άσπρες μέρες στη μαύρη κατάμαυρη μαυρίλα των Γιουνάιτεντ Στέιτς και όχι μόνο, αλλά με τους εξαιρετικούς κυρίους της φωτογραφίας που μας έρχονται από Ντάουν Άντερ:



Για όσους δεν καταλάβατε πρόκειται για τους AC DC που σε πείσμα των μπαγλαμάδων του R'N'B και του λοιπού σαχλοπόπ πολτού βγάλανε τραγουδάρες, τσακίσανε τα τσαρτς και μαζί όλες τις φλωράντζες και την παρατρεχάμενη στρατιά των πιαρτζήδων και των ακατανόμαστων πλεϊλιστάδων. Και μέσα σε δυο μόλις εβδομάδες -και σε πείσμα των κρίσιμων καιρών- πούλησαν πέντε εκατομμύρια τεμάχια, μεγάλη η χάρη τους! Τρελά αγόρια, το ιστοκομμωτήριο και η μέταλ διεύθυνσις του υποκλίνονται, βάζουν όλη τη δισκογραφία στο CD player προς μόρφωση -και συμμόρφωση- της κυοφορούμενης Πασταφλώρας τζούνιορ, της ευγενικής πελατείας και της υπόλοιπης γειτονιάς. Μάστορα, ρίξε ένα Rock'n'roll Train να καούν τα κάρβουνα!

Ώρα για κατινάζ. Βιτριολικό κατινάζ.

Αν διοργανώνονταν τα Πατσαβούρια 2008 θα έπαιρνε σίγουρα τον τίτλο της Μις Τσόκαρο, της αναπληρωματικής Μις Τσόκαρο και της Μις Ταγάρι 2008. Το όνομά της Missy Quinn και στόχος ζωής της να κάνει τον πιο καραχλιδέ και φιρφιρουλέ γάμο στη Μεγάλη Βρετανία. Το μόνο που κατάφερε βέβαια ήταν να γίνει ρόμπα καραξεκούμπωτη και να φορτώσει τον πατέρα της, που είναι υπάλληλος καθαριότητας στο Δήμο, με ένα ωραιότατο χρέος ύψους μόλις 100.000 στερλινών, το οποίο, τώρα που το σκέφτομαι, θα έβγαινε αέρα, αν η νεόνυμφη ερχόταν στο Ελλάντα και τραγουδούσε σε σκυλαδερί - κονφισερί στο 328ο χιλιόμετρο της Εθνικής Οδού, εκεί με τις νταλίκες και τα πειραγμένα αγροτικά. Θαυμάστε λοιπόν την 16χρονη νύφη με το απέρριτο νυφικό τσίτι της που κόστισε μόλις 16.000 λίρες και χειροκροτήστε το καλαίσθητο στάιλινγκ που θα έκανε ακόμα και την οικογένεια Φλωρινιώτη να πέσει ξερή απ' τα γέλια. Ω, γιες, η τύπισσα έχει πολύ ντιζάιν!