Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2007

O υπερποιητής Φρανσουά Γιαμπατζολιάς


Φίλοι της διανόησης, της κουλτούρας και της τέχνης,

Με μεγάλη χαρά σας παρουσιάζω τον υπερποιητή Φρανσουά Γιαμπατζολιά, ο οποίος έρχεται να δώσει ένα νέο όνομα στον όρο «ποίηση», προβάλλοντας νέες εκφραστικές φόρμες, αλλά και ευφάνταστες κατηγοριοποιήσεις στις μοναδικές δημιουργίες του. Έργα όπως το μνημειώδες «Mε κατέστρεψε ο Βέλλιουρας» θα γραφτούν με χρυσά γράμματα στα ανάλεκτα της ελληνικής ποιητικής παραγωγής...

Αντιγράφω το σύντομο, αλλά περιεκτικό βιογραφικό του...
«Ονομάζομαι Φρανσουά Γιαμπατζολιάς. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Κεντάκι των Η.Π.Α. Πλέον ζω και εργάζομαι στο Αγρίνιο. Είμαι ποιητής. Τα έργα μου θα δημοσιεύονται στο ιστολόγιο τούτο υπό το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Ο ξανθός ποιητής Ταβάφης» στα πρότυπα που έχουν ορίσει όλοι οι μεγάλοι δημιουργοί της πατρίδος. Ξανθός βέβαια δεν είμαι. Ας πούμε ότι πρόκειται για ποιητική αδεία που να πάρει ο διάολος».

Μην έχοντας να προσθέσω περισσότερα, παραθέτω ένα ποίημα το οποίο με συγκλόνισε πατόκορφα και φέρει τον εμπνευσμένο τίτλο Φον φον θερμοσιφών. Το έργο αυτό εντάσσεται στην κατηγορία «γκασμάδες, δρυοκολάπτες, ελεφαντόδοντα, κάσιους, κανταίφια, λάντσιον-μιτ, λεοπαρδάλεις, μεσινέζες, μπαμπακόπιτα, νεκροφαγίες, ξύγκια, πεταλώματα, πιρτσίνια, πιστολέτα, πυρηνικός όλεθρος, ροκφόρ, σαλάμι αέρος, σκεπάρνια, σκύλοι, σουπιές, τρικαλινό light, τυφώνες, φενκ σουι, χαβλιόδοντες, ψεκασμοί».
Απολαύστε το!

Ώρα που βρήκε το ρημάδι να χαλάσει
ηλεκτρολόγο μες τη νύχτα που να ψάξω;
μήπως να προσπαθήσω το φτιάξω;
να δούμε ποιος στο τέλος θα γελάσει

και πόση να ναι πια η δυσκολία
μίας επισκευής θερμοσιφώνου;
σπατάλη χρήματος και χρόνου
ειν’ των ηλεκτρολόγων η ασχολία

δεν ήξερα πόσο θα μου κοστίσει
την πένσα πήρα και το κατσαβίδι
σύρθηκα στο πατάρι σα το φίδι
όμως τον γενικό δεν είχα κλείσει

ο ηλεκτρολόγος ήρθε στην κηδεία
απ το υπερπέραν το κοιτούσα το αρχίδι
που άρχισε να διανέμει ήδη
την κάρτα του, ψάχνοντας πελατεία.

10 σχόλια:

  1. Nιώθω των ελαχίστων ελάχιστος...

    Είναι, άνευ πλακός, αριστουργηματικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς...
    Την σεμνότητα με την οποία αγγίζει ο ποιητής το μέγα ζήτημα του τέλους της ύπαρξης, ή την πικρή διαπίστωση πως είμεθα έρμαιον του πολιτισμού μας;
    Εύγε!
    Περιμένω εναγωνίως και το επόμενο δείγμα από τον φέρελπι αυτόν ποιητή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απίστευτος ο Φρανσουά ο τεμαχιστής σκύλων-ποιητής...

    Μου άρεσε πολύ το όνομα του blog σου, ο Adams Douglas (και μερικοί άλλοι) είναι από τους αγαπημένους μου.

    Καλό Σαββατοκύριακο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μη φορώντας καπέλο, βγάζω ό,τι άλλο φορώ εις ένδειξη θαυμασμού. ;)

    Εξαιρετικόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @christophorus: το ίδιο ακριβώς εσκέφθην κι εγώ. είμαι τόσο ενθουσιασμένη με το δημιουργό αυτό ώστε λέω αύριο να σας κεράσω κοκ και εργολάβους!

    @the sailor: σαφώς η ποίηση του Φρανσουά κρύβει μια μεταφυσική η οποία έρχεται να νοηματοδοτήσει τις τελολογικές αναζητήσεις του ανήσυχου αναγνώστη... (έτσι δεν τα γράφουν στα λογοτεχνικά περιοδικά;;;)όλοι είμαστε ανυπόμονοι για το επόμενο βήμα του...

    @radio marconi: βασικά, καλησπέρα σας! κι εγώ με τη σειρά μου έρχομαι να εκφράσω τα σέβη μου για το εξαιρετικό άβαταρ και τον τίτλο του μπλογκ σου, αγαπητέ μου ραδιοπειρατή! O Douglas Adams είναι κατηγορία από μόνος του... το ίδιο πιστεύω και κάποιοι από τους υπόλοιπους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @lena_zip: κυνηγός σπάνιων μαργαριταριών πες καλύτερα!

    @άννα: χιπ, χιπ χουρέι! κι εγώ πάλι πετάω τη σκούφια μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μιλάμε για Yeats και πάνω! Να το ψάξουμε το θέμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. δεν ξέρω για εσάς αλλά εμένα ο ποιητής με εξέφρασε διότι εβρισκόμουν στην αυτή κατάσταση λίαν προσφάτως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @so far: βαλε κι έναν Σέλεϊ για να'σαι μέσα. Κι έναν Γουίλιαμ Μπλέικ επίσης. χλιδή!

    @navigator: ελπίζω να παραμείνατε μακριά από μπρίζες και τις λοιπές σατανικές εφευρέσεις... αν και για να μας επισκέπτεσθε, σίγουρα χαίρετε άκρας υγείας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή