Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2007

Πέντε πράγματα για μένα



To ζήτησε πολύ ευγενικά η 3 parties a day και δεν θα τις χαλάσουμε χατήρι:

1.
Τα πρώτα και μοναδικά 3 λεπτά δημοσιότητας στη ζωή μου τα κέρδισα όταν στο ΑΜΑΝ έκαναν σκετς ένα γράμμα που τους είχα στείλει.

2.
Μου την σπάνε απίστευτα οι τζιπάτοι. Αδυνατώ να καταλάβω την ανάγκη τους να ανεβαίνουν τις δύσβατες πλαγιές του Κολωνακίου με τα θηριώδη αυτά οχήματα, όπως και τη μανία τους να παρκάρουν πάνω στα πεζοδρόμια χωρίς αιτία . Αρκετές φορές όταν διπλοπαρκάρουν στη γειτονιά μου και κλείνουν το δρόμο παίρνω την Τροχαία και έρχεται και τους γράφει. Τρελά γλέντια!

3.
Μια από τις πιο αστείες φάσεις της ζωής μου ήταν κάτι καλοκαίρια πριν στη Σέριφο όταν αποφασίσαμε τρία άτομα να ντυθούμε Γερμανοί τουρίστες. Φορέσαμε πέδιλα με κάλτσες, ποδοσφαιρικά σορτσάκια ανεβασμένα μέχρι το ... λαιμό, γελοία καπέλα παραλίας με λουλουδάκια, πήραμε κάτι ταλαιπωρημένες σακούλες Lidl και βγήκαμε καμαρωτοί – καμαρωτοί να κάνουμε βραδινή βόλτα στην πλατεία της χώρας. Ήταν από τις λίγες φορές που φοβήθηκα ότι θα πάθω εγκεφαλικό από τα γέλια.

4.
Στα 30 έφαγα την πετριά με τις πολεμικές τέχνες και το αϊκίντο. Μια συμβουλή: μην το αρχίσετε ποτέ μετά από αυτή την ηλικία. Στην τάξη είχαμε έναν μπρουτάλ τύπο που τον φωνάζαμε «ο εκδοροσφαγέας» κι άλλον έναν βλαμμένο στελεχάτο που είχε μαύρη ζώνη στο σότοκαν και βάραγε αλύπητα. Άντεξα 5 μήνες και η λαμπρά αποτυχημένη μου καριέρα στο dojo διακόπηκε από ένα ύπουλο χτύπημα στη μέση. Ευτυχώς περπατάω ακόμη.

5.
Δεν οδηγώ και δεν έχω τηλεόραση. Είμαι αλλεργική στις γάτες, αν και τους έχω λατρεία.(μεγάλη γκαντεμιά λέμε) Ο αγαπημένος μου ήρωας στα κόμιξ είναι ο Φάντομ Ντακ. Οι αγαπημένοι μου συγγραφείς ο Μπόρχες και ο Παπαδιαμάντης. Η καλύτερη συναυλία που έχω δει ήταν το Rock in Athens: μόλις βγήκαν στη σκηνή οι Clash έβαλα τα κλάματα. Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω αγρότισσα.

Προτείνω να μας πουν 5 πράγματα για τον εαυτό τους και οι:

tsioubiou
vrohopoios
masterblaster
sportgay

14 σχόλια:

  1. χεχε μα όλοι στέλναμε γράμματα στο ΑΜΑΝ? εμάς θυμάμαι είχαν διαβάσει τις αγγελίες που τους είχαμε στείλει (κάτι για τις ιστορίες της μικρής αννούλας που πωλούνται τώρα και εικονογραφημένες και κάτι κούτσουρα κρεοπωλείου με έκπτωση 100%)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Προσπαθώ να φανταστώ το σκηνικό στη Σέριφο :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ήσουν άτυχη με τις πολεμικές τέχνες!
    Εμένα λυπόντουσαν να με χτυπήσουν, φοβόταν προφανώς μην διαλυθώ ως η μόνη κοπέλα στο τμήμα! Ώσπου μια μέρα σκοτώθηκα η ίδια, κάνοντας μια λάθος κίνηση και κατέληξα με διάστρεμα στον αστράγαλο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η μεταμφίεση σε γερμανούς τουρίστες, είναι ό,τι καλύτερο έχω ακούσει εδώ και καιρό! Λέω να το κάνω κι εγώ το καλοκαίρι!
    Έχω ένα φίλο Γερμανό, που μένει κοντά στο σπίτι μου. Θα του ζητήσω τα πέδιλά του για να μην ξοδεύομαι! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Xα! Χα! Χα!
    Εξαιρετικό.
    Ομολογώ ότι διατηρώ το ίδιο μίσος μ' εσένα για τους τζιπάτους του Κολω!
    Κι εγω φωνάζω την τροχαία!
    Ελα να κάνουμε σύλλογο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτός ο "εκδοροσφαγέας" ερχόταν μάλλον και στις προπονήσεις μου στο kick box... 2-3 γυναίκες να 'μασταν όλες κι όλες και καμιά 20αριά ντερέκια, εγώ με τα 50 κιλά μου τι να φτουρήσω κι αυτός ο αθεόφοβος να βγάζει όλα τα σπασμένα σε μένα... Σκίσιμο στο βλέφαρο από ωραιότατη αλησμόνητη κλωτσιά, μελανιές φουλ σεξουαλικές στομάχι και πλευρά από απανωτά άπερκατ, μέχρι να "φορτώσω", να ξεχάσω ότι είμαι σε προπόνηση κι όχι προ του βιασμού, για να αρχίσω να βγάζω το άχτι μου φαντασιώνοντας ότι έχω πιει το μαγικό φίλτρο του Αστερίξ (η εικόνα κάπως έτσι θα πρέπει να ήταν για τους απέξω!) και κυρίως να περιμένω στωικά να τελειώσει η μιάμιση ώρα ξύλου για να πάω στο δάσκαλο να πω "αυτός ο παίκτης είναι πολύ δυνατός για μένα, άλλη φορά μπορώ να αλλάξω?"...!! :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @razz: χα, χα, χαίρομαι που είχαμε τα ίδια χόμπυ! οι αγγελίες ήταν όλα τα λεφτά.

    @confused: πίστεψέ με, δεν περιγράφεται! ειδικά τα βλέμματα έκπληξης των παραθεριστών.

    @homelessmontressor: σε μας ήταν πιο μπρουτάλ τα πράγματα. σημείωσε ότι η φυσική μου κατάσταση ήταν κάτι παραπάνω από τραγική καθότι η μόνη γυμναστική που είχα κάνει μέχρι τότε ήταν το τάβλι.

    @έρωτας: για, για μάιν καπιτάν! (πολύ κλισέ γίνομαι τελικά)

    @3parties: το πιο ωραίο ήταν τα "μπασκλασικά" γερμανικά που μιλάγαμε: Ρολφ, για Γκούντρουν. Ρούφεν, ρούφεν μπίρεν ουντ τεκίλεν μπόλικεν. Γκεράντεάους, βρε! Για, για! Ζερ γκουντ.

    @Maro K: επιτέλους, μια αδερφή ψυχή! Με μεγάλη χαρά να οργανωθούμε ενάντια στον κοινό εχθρό! Η τρομοκρατία των 4Χ4 δεν θα περάσει.

    @Filomila: ο εκδοροσφαγέας ήταν μέλος της ασφάλειας μιας πολύ γνωστής καραχλιδάτης οικογένειας. Ο χειρότερος ήταν ο βλαμμένος μαυροζονάς του σότοκαν. και το ακόμα χειρότερο ότι υπήρχε μια άσκηση που έπρεπε να τον πάρω στην πλάτη μου για να κάνει στρέτσινγκ. Τάβλι και πάλι τάβλι, φιλενάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. καθώς με προσκαλέσατε, παρουσιάζω 5, όχι και τόσο άγνωστες πτυχές του εαυτού μου:
    1. Έχω προσπαθήσει πάρα πολύ στη ζωή μου για να αποκτήσω πράγματα όπως η χοληστερίνη και τα έχω καταφέρει αρκετά καλά. Δεν προσπάθησα αρκετά για πιο σημαντικά πράγματα.
    2. Αποθεώνω τα βιβλία του Robins, προσεύχομαι να αναπαυθεί η ψυχή του Καρυωτάκη, και έχω ορκιστεί αιώνια πίστη στον Αγγελόπουλο και τις ταινίες του.
    3. Είμαι αρκετά περήφανος που είμαι ένας αρβανίταρος με όλα τα χαρακτηριστικά της υπέροχης φυλής μου.
    4. Αγαπημένη ταινία “οι Ασυγχώρητοι”. Αγαπημένο καρτούν/υπερήρωας, ο Λούκι Λουκ. Αγαπημένη μπάντα… Ίσως οι Metallica, που είναι και επίκαιροι
    5. Έχω κάνει κόντρες με καροτσάκια στο αεροδρόμιο της Γλασκόβης. Έχω “βγάλει” ένα ωμό μπιφτέκι από τον 2ο όροφο. Είμαι πτυχιούχος στην ανάφλεξη των αερίων μου. Μπορώ να κοιμηθώ ακόμα και σε πεζοδρόμιο. Θα ήθελα να ήμουν γόνος των Κορλεόνε. Οι περισσότεροι μόλις με γνωρίζουν με αντιπαθούν και είμαι πολύ περήφανος για όλα αυτά!

    Σας ευχαριστώ θερμά για την πρόσκληση και το βήμα που μου δώσατε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Συγνώμη για την καθυστέρηση.
    1.Έχω πείσει συμμαθήτρια μου αμφιβόλου IQ οτι τα προφυλακτικά μου ήταν παστίλιες για το λαιμό και τα δοκίμασε.(για παστίλιες βέβαια)
    2.Έχω κάνει τη ζωή δύσκολη ενα βράδυ σε εκδήλωση εταιρείας που δούλευα σε ανερχόμενους αστέρες του Ελληνικού πενταγράμμου.Έκανα οτι δεν τους γνώριζα και δεν τους άφηνα να κάτσουν πουθένα ώσπου άκουσα τη θε'ι'κή ατάκα 'εμείς οι καλλιτέχνες' με αποτέλεσμα οι συνάδελφοι να εχουν σκάσει στα γέλια εγω να δαγκώνομαι να μη γελάσω και παραλίγο να χάσω τη δουλεία μου.(και να την έχανα άξιζε έπρεπε να βλέπατε τις φάτσες τους)
    3.Η καλύτερη συναυλία που εχω παει είναι στους MAIDEN το σωτήριον ετος 1988.Οταν παίξανε το Running free αυτος που ηταν μπροστά μου ακόμα με βρίζει.Αγαπημένα κόμικ Τρουένο,Βαβούρα,Κόναν.
    4.Τα οσα λεπτά δημοσιότητας είχα ξοδέυτικαν στις ειδήσης σε πλάνα απο πορείες.
    5.Αν ζούσα στο φαρ ουέστ σίγουρα θα ήμουν χρυσοθύρας και τυχοδιώκταρος του κερατά.
    ΕΕ αυτά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Το ότι θέλεις να γίνεις αγρότισσα πότε σου κόλλησε; Εμένα εκεί έπεσε το μάτι μου όπως καταλαβαίνεις! Άσε που αυτό με τη Σέριφο, μου το έχεις διηγηθεί παλιότερα κι ακόμα το θυμάμαι! Σύλλογος κατά των τζιπ ε; Εκτός από την τροχαία, μπορούμε να προκαλούμε και δολιοφθορές;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πραγματικά,κρίμα να είσαι αλλεργική στις γάτες!
    Τους τζιπάτους,αυτούς τους "Αθηναίους αγρότες",που τους έλεγε έτσι,χαρακτηριστικά,ο Χάρρυ Κλυν,δεν τους μπορώ κι εγώ!
    Κλείνουν τους δρόμους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή