Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2006

Ο θείος Πλούτων


«Εγώ σε καφενείο δεν πατάω! Εκεί μέσα όλοι καπνίζουν, πέρδονται και πολιτικολογούν» ήταν τα λόγια του θείου Τάκη την ημέρα που βγήκε στη σύνταξη. Ήταν μόλις 52 ετών όταν πέρασε στην αποστρατεία κι επειδή ως οικογένεια είμαστε παλιοχαρακτήρες το αγαπημένο καλαμπούρι του πατέρα μου ήταν να του υπενθυμίζει κάθε τρεις και λίγο ότι «ο Στρατός επιτίθεται, η Αεροπορία βομβαρδίζει και το Πολεμικό Ναυτικό κάνει τη δεξίωση». Από τότε ο θείος Τάκης αφιέρωσε όλο του το χρόνο στην εθελοντική εργασία, στο συνδικαλισμό, στη μανιώδη επίλυση σταυρολέξων (που συνοδεύονταν από τη δημιουργία μνημειωδών λυσαριών για τις λέξεις με τρία γράμματα), στη σύνταξη αιτήσεων, μακροσκελέστατων υπομνημάτων και ενίοτε στην κατάθεση μηνύσεων "κατά παντός υπευθύνου". Αυτό όμως που του έδινε πραγματικά ζωή ήταν η λογοτεχνική σχέση που ανέπτυξε με το θάνατο και η οποία γέννησε μια σειρά παραληρηματικών επικηδείων. Ο θείος Τάκης σύχναζε πλέον συστηματικά σε κηδείες και συνέγραφε μανιωδώς πομπώδεις λόγους, τους οποίους μας καλούσε γεμάτος υπερηφάνεια για να μας τους διαβάσει. Μ’ αυτά και άλλα η οικογένεια δεν άργησε να του κολλήσει το παρατσούκλι «ο θείος Πλούτων», μάλιστα ο μπατζανάκης του δεν έχανε την ευκαιρία να λέει ότι «τώρα οι νεκροί έχουν το δικό τους άνθρωπο» και μετά να ξεσπάει σε βροντερά γέλια. Όταν πέθανε ο θείος Μίμης συνέθεσε ίσως ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματά του, το οποίο έβριθε από αρχαιοπρεπείς εκφράσεις, καθώς και από μια σειρά λατρεμένων κλισέ όπως ο «εργάτης της αγάπης», ο «συνετός οικογενειάρχης», ο «bonus pater familias», «το ελαφρύ χώμα της αττικής γης να σε σκεπάζει» και άλλα τέτοια. Εκφράσεις ογκόλιθοι που έστειλαν τους περισσότερους από εμάς έξω από την εκκλησία να ρωτάμε τους φύλακες του Πρώτου, με δάκρυα στα μάτια, πού είναι ο τάφος της Αλίκης Βουγιουκλάκη... Διότι είπαμε, ως οικογένεια είμαστε παλιοχαρακτήρες!

11 σχόλια:

  1. Είναι σημαντικό για έναν άνθρωπο να ανακαλύπτει το ταλέντο του, όποιο και αν ειναι αυτό, έστω και σε μεγάλη ηλικία. Εσείς θα έπρεπε να τον ενθαρρύνετε περισσότερο! Θα μπορούσε επίσης να έβγαζε χρήματα με αυτόν τον τρόπο σε συνεργασία με μεγάλα γραφεία τελετών... Είχε την ευκαιρία του, μα δεν την άρπαξε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χα, χα -τώρα καταλαβαίνω γιατί διάλεξες το πασταφλώρα. Είσαστε η κανονική "τρελλή, τρελλή οικογένεια"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Α, εσείς δε παίζεστε οικογενειακώς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @masterblaster: ποτέ δεν είναι αργά! προς το παρόν στο μαγαζί έχουν πέσει κεσάτια (μα να μην πεθαίνει ο κόσμος!) και το έχει ρίξει στα υπομνήματα!

    @κακό νινί: ο θείος ζει και βασιλεύει και θα έχεις την ευκαιρία να τον γνωρίσεις από κοντά. οπότε μπορεις να του εκθέσεις όλες σου τις απορίες καθότι ο μπάρμπας τυγχάνει λαλίστατος.

    @τρελόγκαζο: μόνο τρελή; θεότρελη! και σκέψου ότι δεν είμαστε καν κεφαλονίτες ή κερκυραίαοι, αλλά 100% αρβανίτες.

    @έρωτας: α, εσένα θα σε πάρω μαζί μου στο επόμενο "πάρτι" που θα σολάρει ο θείος. ιτς ε πρόμις!

    @σεξ+πυρ: είμαστε κλινική περίπτωση. σύντομα θα ακολουθήσουν και άλλες ιστορίες για τους υπόλοιπους θείους. αναμείνατε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @bitch girl: το έχει το σόι!
    @κακο νινί: έχεις μπερδέψει τις κομπόστες με τους επικήδειους, κακό νινί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Νομίζω οτι τον ζηλευάτε για αυτό του κόβατε τα φτερά! :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολυ καλο το ποστ σου.

    ζερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @homelessmontresor: είπαμε, είμαστε παλιοχαρακτήρες ;-)
    @zero: σ' ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ο πατέρας του Παν. Κατς. ειναι αυτός??? Θα εξηγούσε πολλά....!

    ΑπάντησηΔιαγραφή