Νεκρή φύση θυμίζουν οι βιβλιοθήκες του σπιτιού τους τελευταίους έξι μήνες. Είμαι σίγουρη ότι αν ήξεραν ο Θέμελης και ο Κανταρέ το σνομπάρισμα που τους έχω ρίξει θα με καταχωρούσαν στη μαύρη βίβλο των απολωλότων αναγνωστών. Για τον Παπαδιαμάντη δεν θα μιλήσω, εκείνος πάντα ήξερε να είναι υπομονετικός με τους ανθρώπους. Αναρωτιέμαι τι θα σκεφτόταν ο Μπόρχες για την περίπτωσή μου: «Κυρία μου, έχετε διολισθήσει σε περίπλοκους ηλεκτρονικούς λαβυρίνθους. Θεωρώ ότι ούτε η εφεύρεση του Μορέλ δεν θα μπορούσε να σας επαναφέρει στην πρότερη κατάστασή σας». Αφήνω για τελευταίο τον Πάνο Κουτρουμπούση, ο οποίος ευχαρίστως θα με εξακόντιζε σε άλλους πλανήτες παρέα με τους Μενιδιάτες του Διαστήματος και τον κρυπτοσκοπτικογράφο Δε Τζούλια.
Πού θέλω να καταλήξω; Σ’ αυτό που λέει ο τίτλος. Καλό το blogging αλλά δεν μου μένει χρόνος για διάβασμα. Κι αυτό είναι πολύ σοβαρό. Αποφάσισα λοιπόν να κατεβάσω ταχύτητες και να ποστάρω με πολύ μικρότερη συχνότητα. Και δεν σας κρύβω ότι ανυπομονώ να διαβάσω «Τα μυστικά της κρεβατοκάμαρας των μεγάλων σεφ» και το τελευταίο βιβλίο της Άντζελας Δημητρακάκη. Αγαπημένη μου βιβλιοθήκη, η άσωτη Πασταφλώρα επιστρέφει!
dhmhtrakakh rulez. thn antarktikh (personal favorite) thn kserw sxedon apeksw ki ap oso exw akousei k to teleutaio ta spaei.
ΑπάντησηΔιαγραφή@razz: η Ανταρκτική είναι ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία. τόσο γλυκά μελαγχολικό...
ΑπάντησηΔιαγραφήτο μανιφέστο της ήττας είναι στο κομοδίνο μου από τα Χριστούγεννα :( αλλά έμπλεξα κ γω στους ηλεκτρονικούς λαβύρινθους, μόνο που τελευταία με χτύπησε η Άνοιξη κ ούτε 1 ποστ την ημέρα δεν μπορώ να διαβάσω...οι Λάτρεις του Δυσλεκτικού Διαβόλου rule ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς γνήσιος ΚΔΩΑιστής, δεν καταλαβαίνω γιατί το ένα αποκλείει το άλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήMersault
@bitch girl: ο γιες! δέι ρουλ! προτείνω να βάλουμε ένα στοίχημα: ποια από τις δυο θα διαβάσει πρώτη το Μανιφέστο της ήττας. Αυτή που θα έρθει δεύτερη κερνάει τις μπύρες!
ΑπάντησηΔιαγραφή@theodore: καλέ μου ΚΔΩΑιστή, πόσο χαίρομαι που είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε (;) χίλιοι δεκατρείς; Δυστυχώς το καθημερινό μαγγανοπήγαδο της μισθωτής εργασίας και κατόπιν το έτερο μαγγανοπήγαδο των οικιακών εργασιών, σκοτώνουν βάναυσα τον ελεύθερο χρόνο. Αν συνεχίσω αόκνως το blogging, έρχεσαι να μου σιδερώσεις τρεις καραβιές πλυντήρια;;; (το ξέρω, είμαι πεζή! πολύ πεζή!!!)
και πολύ καλά θα κάνεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήLady Pastaflora, άνοιξα το μπλόγκ σου και φευ! Το μόνο που βλέπω είναι διάθεση για κατέβασμα στις ταχύτητες. Δεν το δεχόμαστε. Γράψε κάτι γιατί έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, δεν θα ανταλλάσσουμε απόψεις ούτε μέσω διαδικτύου πλέον..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο μα πόσο σε καταλαβαίνω... Το είχε πάθει και η αφεντιά μου αυτό. Αποφάσισα λοιπόν να χειρίζομαι τα μπλογκς σαν μπλογκς και όχι σαν βιβλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣταμάτησα να διαβάζω μυθιστορηματικά σεντόνια, όχι πως δεν μπορείς να βρεις και καλά, απλά το ρίσκο που παίρνεις είναι πολύ μεγάλο για να αφιερώσεις τόσο χρόνο.
Τουλάχιστον με το βιβλίο ξέρεις που βαδίζεις και τι να περιμένεις.
@έρωτας: αυτό νομίζω κι εγώ. απροπό, πότε κατεβαίνεις Ελλάδα;
ΑπάντησηΔιαγραφή@masterblaster: αγαπητότατε! πόσο χαίρομαι που σας διαβάζω! η πασταφλώρα θα εξακολουθήσει να μπλογκάρει, απλά πιο χαλαρά. Το σίγουρο πάντως είναι ότι θα σας δούμε στους Μεταλικα. Κάντε κάτι να τα πούμε και νωρίτερα!
@atron: με τα σεντόνια δεν τα πάω καθόλου καλά γιατί έχω εξαιρετικά περιορισμένο χρόνο. και είναι ακριβώς αυτό που λες: άλλο ένα σύντομο κείμενο στο διαδίκτυο κι άλλο να διαβάζεις ένα μυθιστόρημα στην οθόνη. πες με παλιομοδίτισσα αλλά για μένα η μαγεία των τυπωμένων σελίδων είναι ανεκτίμητη.