Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014

Παγκόσμια ημέρα ποίησης

 

 Ας την τιμήσομε και από ετούτο το μετερίζι:
Αρνάκι άσπρο και παχύ,
της μάνας του καμάρι,
εβγήκεν εις την εξοχή,
και στο χλωρό χορτάρι.
Από τη χαρά του την πολλή
απρόσεκτα πηδούσε,
της μάνας του τη συμβουλή
καθόλου δεν ψηφούσε.
«Καθώς παιδί μου, προχωρείς,
και σαν ελάφι τρέχεις,
να κακοπάθεις ημπορείς,
και πρέπει να προσέχεις.»
Χαντάκι βρέθηκε βαθύ,
ορμά σαν παλικάρι,
να το πηδήσει προσπαθεί
και σπάει το ποδάρι.

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014

Η αφίσα πονοκέφαλος


Ήμαρτον, αναφώνισε ο πικραμένος ΑΕΚτζής του σπιτιού όταν με περισσή χαιρεκακία του έδειξα την φλωρινιωτική αφίσα. Ως γραφίστας και καλλιτέχνης έπαθε μια ψυχολογία (ιδιαιτέρως δε αν σε αυτό συνυπολιστεί το ψυχικό άχθος για την πορεία της κιτρινόμαυρης ομάδας). 
Με τη σειρά μου ως ιστοσαλονίστ και καρναβαλίστ έπαθα κι εγώ έναν πονοκέφαλο. Διότι δεν είναι μόνο η λάμψη του φωσφορίζοντος καλλιτέχνη που προκαλεί μια άλφα ζαλάδα. Οι φωτισμοί Βιβαλασβέγκας συνεπικουρούμενοι από τις αντανακλάσεις από τις σπέις μπότες του σαίκση μβαλέτου και από την απαστράπτουσα ξανθή κόμη της Αννούλας και του Γωγουλινίου σε συνδυασμό με την κίλερ γραμματοσειρά, δημιουργούν ένα αισθητικό αποτέλεσμα ικανό να σε στείλει στα επείγοντα με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
Φίλτατε μαιτρ του φώτοσοπ και του ιλουστρέιτορ, αν μου επιτρέπετε μια συμβουλή: κατοχυρώστε άμεσα την ευρεσιτεχνία της αφίσας πονοκέφαλος... Κάτι μου λέει ότι στο μέλλον θα σας χρειαστεί.