Παγκόσμια ημέρα ποίησης

 

 Ας την τιμήσομε και από ετούτο το μετερίζι:
Αρνάκι άσπρο και παχύ,
της μάνας του καμάρι,
εβγήκεν εις την εξοχή,
και στο χλωρό χορτάρι.
Από τη χαρά του την πολλή
απρόσεκτα πηδούσε,
της μάνας του τη συμβουλή
καθόλου δεν ψηφούσε.
«Καθώς παιδί μου, προχωρείς,
και σαν ελάφι τρέχεις,
να κακοπάθεις ημπορείς,
και πρέπει να προσέχεις.»
Χαντάκι βρέθηκε βαθύ,
ορμά σαν παλικάρι,
να το πηδήσει προσπαθεί
και σπάει το ποδάρι.