Σέριφος, πλατεία της Χώρας, Αύγουστος 2004, 10 το βράδυ. Τρεις μυστήριοι τύποι, προφανώς Γερμανοί τουρίστι, ταράζουν ανεπανόρθωτα τη νιρβάνα και την αισθητική των σικ παραθεριστών. Ντυμένοι με αθλητικά σορτσάκια με τις μπλούζες από μέσα, πέδιλα με λευκές ξεχειλωμένες αθλητικές κάλτσες, γυαλιά ηλίου, γελοία καπέλα παραλίας με λουλουδάκια και υπερμεγέθεις σακούλες Lidl διασχίζουν ατάραχοι τα σεριφιώτικα καντούνια μιλώντας σε άπταιστα μπασκλασικά: Φριτς, για, για, Ρολφ, ντρίνκεν μπύρεν ουντ τεκίλεν μπόλικεν. Για, για Γκούντρουν, στίμπελ έλτρον ουντ Καρλ Κλάινς Ρουμενίγκε. Αφού κάνουν τη μεγαλειώδη εμφάνισή τους στην πλατεία, οι μυστηριώδεις τουρίστι χάνονται για πάντα στα στενά του νησιού.
Λίγο παρακάτω ο κύριος Πορδοκλαπέτας, ο συνήθης καταληψίας του οικογενειακού DSL και η φράου Πασταφλώρα πέφτουν ο ένας στον ώμο του άλλου κλαίγοντας από τα γέλια. Διότι οι αισθητικοί σαμποτέρ που υποδύθηκαν τους τουρίστι ήταν αυτοί οι τρεις αλητήριοι χαρακτήρες - αδιόρθωτοι φαρσέρ παντός καιρού!
Και τώρα που μοιράστηκα άλλο ένα καρναβαλικό μυστικό μου μαζί σας, μην ξανακούσω ότι δεν ξέρετε τι θα ντυθείτε τις φετινές Απόκριες γιατί θα φάω τις τυρολέζικες κοτσίδες μου!
Ντροπή βρε... Μεγάλα παιδιά αν κάνετε τέτοια πράγματα... :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα το δω κι αυτό φράου Πασταφλώρα και τί στον κόσμο.. εσένα με τυρολέζικες κοτσίδες..
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιααα, Γιααα, Γιαβόοοολλλλλ ( προσέχεις προφορά, μακρόσυρτο γιαβόλ ( και διαβόλ μη σου πω ) όπως οι Βιεννέζοι )
Πορδοκλαπέτας - Πασταφλώρα το τέλειο αποκριάτικο ζεύγος! Εύγε
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραλίγο Βαυαροί δηλαδή; Θα είχαν έρθει για κανά Σερύφενφεστ φαίνεται και θα έχασαν τον δρόμο της επιστροφής (αν και μετά από γιορμανικό πιώμα, συνήθως η επιστροφή δεν έχει ακριβή προορισμό)! :):)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμολογώ ότι είμασταν στο ίδιο νησί την ίδια περίοδο! Ευτυχώς που δεν συναντηθήκαμε γιατί θα ...τρόμαζε η μικρή μου. Άλλωστε είχα project "πάμε για το δεύτερο"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου θύμισες ένα ξενοδοχείο στο Αγκύστρι, στις εποχές του πρέπει να ήταν must (ωραίο μέρος, φαγητό και άνθρωποι), που είχε ο ιδιοκτήτης γράψει μια ταμπέλα απ' έξω που έλεγε "Λορδοπορδέϊκα"! Ο ιδιοκτήτης μεγαλούτσικος, αχτένιστος, αξύριστος, σαγιονάρα και μπλούζα των Led Zeppelin ή κάτι παρόμοιο.
(Σου έστειλα email)
@fevis: μεγάλα παιδιά αλλά με καρδιά 12χρονου! Ευελπιστώ αυτές οι ωραίες σκηνές να επαναληφθούν και στο μέλλον!
ΑπάντησηΔιαγραφή@so_far: γιαα γιααα! Αν κάτσει ένα πάρτυ την επόμενη εβδομάδα είναι πάρα πολύ πιθανό να ξαναζήσουμε αυτές τις μεγαλειώδεις στιγμές! Φολκσβάγκεν μάιν λίμπε!
@pussy galore: α, ναι, όταν διαλέγαμε ψευδώνυμα είχαμε κι οι δυο μεγάλα κέφια. Αν και ο αγαπητός φίλος είναι κλάσεις σαχλότερος από μένα!
ΑπάντησηΔιαγραφή@hade: καλέ, εμείς ήμασταν! Η θεία Πασταφλώρα, το στεφάνι της κι ένας ακόμα φίλος. Όλως παραδόξως μάλιστα δεν είχαμε πιει σταγόνα εκείνο το βράδυ. Πιστεύω δε ότι θα είχαμε απίστευτο σουξέ στο Οκτομπερφεστ, ειδικότερα αν αρχίζαμε να μιλάμε μπασκλασικά γερμανικά!
ΑπάντησηΔιαγραφή@radio marconi: κύριε ραδιοπειρατή μου, μην μου πείτε ότι ήσασταν με εκείνη την παρέα των ηλιοκαμένων ιστιοπλόων με τα Lacoste και τα πούρα που έπιναν μαργαρίτες στον Γάλλο! Διότι η εμφάνισή μας πολύ τους τάραξε και ακόμα ψάχνουμε γιατί ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τον μερακλή ξενοδόχο στο Αγκίστρι έχω να πω ότι είναι σύντροφος! Πριβιέτ!
yodelay, yodelay, yodelay hooo αγαπητη πασταφλωρα, φωτια να πεσει να μας καψει αν εχουμε παραπονο απο τις ενδυματολογικες σας προτασεις. Οταν ημουν παιδουλα η μαμα με εντυσε τιρολεζα και ειχε βαλει στα κοτσιδια συρμα να στεκονται ορθια. Μικρη λεπτμερεια που ομως εκανε τη διαφορα. Τωρα πλεον δεν εχω αρκετα μαλλια για κοτσιδια. Καλες αποκριες.
ΑπάντησηΔιαγραφήxaxaxaxaxa....αύθονο γέλιο από τους τουρίστας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα πήγα σε μία πελάτισσα η οποία είναι μαγαλωμέν στην Αφρική και είχε έναν τίγρη καρφωμένο στον τοίχο(αυτές τις διακοσμητικές απόψεις δεν τις κατάλαβα ποτές).Μπαίνοντας είδα στο τραπέζι σερπατίνες και τα λοιπά και στον τοίχο την τίγρη με μία μάσκα στο κεφάλι...Με δυσκολία κράτησα τα γέλια μου.Μου φύγαν όμως με τους γερμανούς σου.
Την καλημέρα μου
άφθονο*
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχώραμε...ένεκα συγκίνησης τα λάθη υπερτερούν
Σε μας συνέβη αθελά μας. Πηγαίναμε Σπάρτη και μετά το τούνελ στην Αλέα κάναμε μια σύντομη στάση. Τέλη Οκτώβρη, ψύχρα, βράδυ ο άνδρας μου απτόητος με το σορτσάκι του και το πέδιλο, ίσως και κοντομάνικο μπλουζάκι, κοψοχόλιασε τα πλήθη που έβγαιναν απ την τουαλέτα. Κάτι γριές δηλαδή που πήγαιναν ομαδική εκδρομή ποιος ξέρει που.
ΑπάντησηΔιαγραφή-Το είδες το σκυλί το Γερμαναρά λέει μια, δεν τον πιάνει το κρύο!
Το γέλιο ήταν αυθόρμητο και κάναμε χαλάστρα στις κυράδες!
@δεσποινάριον: μα είμαι ο επίσημος καρναβαλικός σας στυλίστας και νιώθω ιδιαίτερα υπερήφανη γι' αυτό. Εκείνη τη βραδιά στη Σέριφο είχα κάνει κι εγώ τα μαλλιά κοτσίδες αλλά χωρίς συρματάκι. Πάντως τη δουλειά τους την έκαναν!
ΑπάντησηΔιαγραφή@island: πω, πω, κανονικό ψυχολογικό τραλαλά. Εχω κι εγώ μια τέτοια γειτόνισσα κι όποτε πάω σπίτι της πέραν του ότι ζητάω συγγνώμη από τα έπιπλα για να περάσω, νιώθω ότι πρωταγωνιστώ σε ένα εφιαλτικό βίντεο κλιπ. Μα πώς ζούνε σ' αυτά τα μαυσωλεία;
ΑπάντησηΔιαγραφή@katerina: τρελαίνομαι για τέτοιου είδους σχόλια! Γιαγιάδες με κατοχικά σύνδρομα που πάνε εκδρομές σε μοναστήρια και ξάφνου πέφτουν πάνω στον Γερμαναρά φλάχτεν φλούχτεν εχθρό. Θα' θελα να ήμουν από μια γωνιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠασταφλώρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήμε τρελλάνατε με τα κέφια σας τα σεριφιώτικα! Είστε σούπερ! Αχ μα έχω τις ωραιότερες αναμνήσεις από τη Σέριφο δυό φορές που έχω πάει!
Γιαβόλ!
@ιφιμέδεια: καλό μου παιδί ιφιμέδεια, κι εμείς αγαπάμε πολύ τη Σερίφο, τις παραλίες, το κρασί της, τα ωραία της στενά. Μάλιστα έχουμε τα κλειδιά ενός σπιτιού φίλων και πάμε και αράζουμε κάθε καλοκαίρι στο -νησιώτικο- σπίτι του μπάρμπα Στρουμφ!
ΑπάντησηΔιαγραφή