Προσωπικά φετίχ

Δεν ξέρω αν έχετε φάει ποτέ κόλλημα με κάποιον επώνυμο, αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι μια εποχή με είχε πιάσει ντελίριο με το Γιώργο Μπουλουγουρά και το Λάκη Γαβαλά. Τα τελευταία χρόνια έχω παραμείνει πιστή στις σταθερές που λέγονται Ζωζώ Σαπουντζάκη και Σπύρος Μπιμπίλας.
Η Ζωζώ είναι το φετίχ μου και η αδιάσειστη απόδειξη ότι η ζωή έχει πάρα πολύ χιούμορ. Καιρό τώρα ψήνω το συνήθη καταληψία του οικογενειακού DSL να πεταχτούμε μέχρι την Κινέττα για να φωτογραφηθώ έξω από το σπίτι της και στο δρόμο που έχει πάρει το όνομά της. Ενώ κάθε καλοκαίρι που η Ζωζώ κάνει τα γκράντε θεματικά πάρτυ της -όπου εμφανίζεται ως Κλεοπάτρα, βοσκοπούλα κι ό,τι άλλη εξτραβαγκάντσα βάλει ο νους - σκάω από το κακό μου: θα ήθελα πάρα πολύ να είμαι καλεσμένη και να πάω ντυμένη Κάρμεν Μιράντα με εκείνο το εξωφρενικό καπέλο με τα φρούτα. Μέχρι στιγμής δεν το έχω καταφέρει, όσο ζω όμως ελπίζω: κάποιο βουλευτή θα βάλω κι εγώ μέσο για να αποκτήσω την πολυπόθητη πρόσκληση για το πάρτυ!
Μπορεί η περιέργεια να σκότωσε τη γάτα, όμως η θεία Πασταφλώρα θα σας ξανακάνει τη γνωστή ερώτηση: τα δικά σας προσωπικά καλλιτεχνικά φετίχ ποια είναι;