Η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική καφρίλα που έχω ζήσει ήταν κάτι έτη φωτός πριν σε ένα ματς της δ’ ερασιτεχνικής. Έπαιζαν δυο ομάδες με δυσοίωνα ονόματα, κάτι σαν Χλαπαταγή Κατωράχης και Συντέλεια Ποδονίφτη και τελικά δυσοίωνος και ημιτελής αποδείχθηκε και ο αγώνας. Γιατί κάπου προς το τέλος του πρώτου ημιχρόνου η εμφανέστατα πουλημένη διαιτησία «ξέχασε» να σφυρίξει ένα εμφανέστατο πέναλτι που έβγαζε μάτι. Η συνέχεια ήταν λίγο ως πολύ προδιαγεγραμμένη: ένας οχετός από ακατονόμαστα μπινελίκια, ένα σμήνος καδρόνια, τούβλα, αναπτήρες και σπασμένα πεζοδρόμια στον αγωνιστικό χώρο, το χάος.
Βλέποντας τα όσα συμβαίνουν σήμερα στα ελληνικά γήπεδα της «κυριλέ» α’ εθνικής, όπου κι εκεί τα πράγματα είναι εμφανέστατα προαποφασισμένα, έχω την αίσθηση ότι τίποτα σ’ αυτή τη χώρα δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει. Το ελληνικό πρωτάθλημα θα εξακολουθήσει να είναι για τα πανηγύρια και οι ελληνικές ομάδες θα συνεχίσουν να τρώνε πόρτα στις διεθνείς διοργανώσεις. Το γιατί είναι εμφανέστατα οφθαλμοφανές.
Χα, ώστε ήσουνα κι εσύ στον συγκλονιστικό αγώνα Γυθειακού - Αστέρα Κοκκάλας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι έλεγα που σε έχω ξαναδεί :p
@razz: ώστε με αναγνώρισες! φορούσα μπλουζάκι που έγραφε Γ.Σ. ΠΡΟΣΩΤΣΑΝΗΣ και πετούσα μπαγιάτικα λουκούμια στους επόπτες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠες τα χρυσόστομη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήέχει μαλλιάσει η γλώσσα μου!
Επειδής σας παένουμε πάρτε ένα αποκαλυπτικό ντοκουμέντο
ΑπάντησηΔιαγραφήεδώ
+ποδοσφαίρισον+
Πασταφλόρ, δεν το ξευρα ότι παένεις και εις τα γήπαιδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν δεν ανδρέπεσαι!
(θα σε καταστρέψει ο καταληψίας του οικογενειακού ADSL, στο υπογράφω)
:Ρ
Το ποδόσφαιρον είναι άθλημα ανδροπρεπές που δεν πρέπει να ρυπαίνεται από μπινέδας και κίναιδους διαιτητάς. Προτείνω να καθιερωθεί η ποινή του ανασκολοπισμού για κάθε τρίτο λάθος διατητού - κατά το παλαιόθι τηρούμενον εις τας αλάνας "εις τα τρία γωνιαία λακτίσματα πέναλτι". Επειδή δε τελευταίως ανεφάνη και το φρούτον "γυναίκα διατητής", εις τα λάθη των προτείνω ως ποινήν την πλύσιν πιάτων με πράσινον σαπούνι. Ίνα δικαιωθεί και η ρήσις "άντε πλύνε τα πιάτα σου, μωρή"!
ΑπάντησηΔιαγραφή@έρωτας: να οργανωθούμε, σύντροφε. λίγο ο ένας, λίγο ο άλλος, πες πες κάτι θα γίνει. ή μήπως όχι;;;
ΑπάντησηΔιαγραφή@funel: γέροντά μου, το ιερόν βίδεόν σας μας απογείωσε ωσάν κοσμόσφαιρα. Μουσειακόν μεν πλην όμως εύστοχον και ασύλληπτα φιλοσοφοδιδακτικόν.
+ψηφιζωαβαδιστατουςκυριουςμετιςχλαμυδες+
@μαντελένα: μα, μια πασταφλώρα δεν θα μπορούσε να μην περάσει στα νιάτα της και από τους ιερούς αυτούς τόπους. τώρα πια όμως καθότι άπατρις ποδοσφαιρικά λόγω της καταντιας του Πανιωνίου, την τιμή των όπλων σώζει ο συνήθης καταληψίας του οικογενειακού DSL.
@τσεμπέρι: εσείς silence, αγαπητέ! που θα τρέχετε αύριο με το στεφάνι μου στα γήπεδα και θα ασχημονείτε ασυστόλως!
Αγαπητή μου θα συνεχίσουμε να τρώμε πόρτα στην Ευρώπη επειδή τυγχάνουμε ατάλαντοι ποδοσφαιρικώς (ελληνιστί άμπαλοι) και τσίπηδες οικονομικώς. Άσε λοιπόν τα κοράκια να κάνουν τη δουλειά τους -βρε αν δεν υπήρχαν αυτοί θα μας έπαιρνε ο ύπνος από τη βαρεμάρα σε κάθε παιχνίδι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή μου πασταφλώρα! Συμφωνώ απολύτως μαζί σας. Επειδή τυγχάνει να έχω ντοκτορά με θέμα "Το homo erectus και η πλήρης ταυτοποίηση του με τους οπαδούς του ακατονόμαστου", σας ενημερώνω ότι η ποδοσφαιρική πραγματικότητα στα γήπεδα και δει στα ελληνικά οπου φωλιάζει και ο "ακατονόμαστος" είναι η εξής: Ενα κοινωνικό σύνολο χωρίζεται συνήθως ως εξής. Το 50% είναι αμόρφωτοι, κοινωνικά κομπλεξικοί και λίγο πιο χαζοί από ένα μέσο καθηστερημένο όστρακο. Το 30% είναι άνθρωποι μέσων ικανοτήτων όπου κύριο χαρακτηριστικό τους είναι το βόλεμα. Το 20% είναι αυτό στο οποίο οφείλεται οτιδήποτε σημαντικό και σωστό συμβαίνει σε αυτή την χώρα. Το 50% λοιπόν έχει τον ηγέτη που του αρμόζει. Βλάκα και διεφθαρμένο, όπου αγοράζοντας τους πρωταθλήματα, τους κάνει να νοιώθουν σημαντικοί και αυτοί οι φουκαριάρηδες. Νικάνε την κακομοιριά τους έτσι και πιστεύουν πως παίρνουν αξία και εκδίκηση για τα χάλια τους που οι ίδιοι ευθύνονται. Το 30% βαριέται που υπάρχει. Όπως ακριβώς και ο ηγέτης του. Δεν ασχολούμαστε μαζί τους γιατί δεν ενοχλούν κανέναν. Το 20% είναι η μόνη ελπίδα που απομένει σε αυτόν τον τόπο, και αθλητικά και κοινωνικά, με κύριο χαρακτηριστικό του, τα κιτρινόμαυρα χρώματα και το ήθος σε όλες του τις ενέργειες. Όπως καταλαβαίνετε, η πλειοψηφία ορίζει την πραγματικότητα. Και αυτός είναι ο λόγος που η πραγματικότητα είναι τόσο χάλια και μυρίζει ψαρίλα. Να σας τονίσω ότι όταν μιλάει ένας γαύρος για το ποδόσφαιρο, είναι σαν να μιλάει ο Μους για το Ιρακ. Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας και ελπίζω να σας βοήθησα.
ΑπάντησηΔιαγραφή@μοτοσακός: ατάλαντοι ναι. κυρίως στη διαιτησία.
ΑπάντησηΔιαγραφή@σπορτκάτι: κάτι θέλετε να πείτε εσείς, αλλά το πάτε γύρω-γύρω. μήπως είστε οπαδός της ΑΕΚ;;;
sportgay
ΑπάντησηΔιαγραφήλες οτι δεν ασχολησε μαζι τους ,και ολο για αυτους γραφεις ,ακομα και στο blog σου .
Αλλα ετση ειναι ,τα μεγαλα μισοι φερνουν μεγαλες αγαπες .