Δεν είναι μόνο η ροζ γούνινη συμφορά και ο ορυμαγδός από τα -πάντα ροζ και πάντα ημισυνθετικά- φορμάκια που έχουν φέρει την ιστοσαλονίστ στα πρόθυρα του εγκεφαλικού. Πρόσφατα ένα ακόμα περιστατικό την έκανε να αναφωνήσει με απελπισία "Ω, μον ντιε λε Μπολσεβίκ!". Φανταστείτε λοιπόν μια καλοβαλμένη γηραιά κυρία, τη μητέρα σας, που μεγάλωσε αρκούντως συντηρητικά με γαλλικά, όπερα και πιάνο. Μια κυρία σοβαρή, ευγενική, μετρημένη, αξιοπρεπή, η οποία κρατάει με στοργή το εγγόνι της στην αγκαλιά της και του τραγουδά επί μισή ώρα -σαν ινδικό μάντρα- "Τραλαλά Τραλαλό". Και όταν απορημένοι τη ρωτάτε "τι είναι αυτό που τραγουδάς στο φραντζολάκι;" η αποστομωτική απάντηση είναι "Στέλλα Μπεζαντάκου". Άναυδη μετά από αυτή την κατά μέτωπο επιθεση η τσιφ χαιρ στάιλιστ κατέρρευσε σε μια πολυθρόνα μονολογώντας ότι τελικά είναι πολύ δύσκολο πράγμα να μεγαλώνεις γονείς!
αφήστε τα μανδάμ...πολύ δύσκολο λέμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήπιο δύσκολο κι από το να μεγαλώνεις παιδιά και γατιά!
Ω μον ντιε λε Μπλσεβίκ....
χαχαχαχαχαχχαχαχαχαα
το υιοθετώ!
Μα τον Τουτατή...
ΑπάντησηΔιαγραφήγρήγορα μύηση στους Ac/Dc γιατί προβλέπω απο παιδί ρέιβερ να γίνεται...
Ωωωω μοντιέ, δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι!!!
:)
Φιλιά βρε και καλημέρες!!!
χαχαχαχαχα. γρήγορα πάρε το παιδί από τη μαμά, γιατί θα περάσει και στον φλωρινιώτη και θα έχεις μεγάλο πρόβλημα μετά!
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπητη πασταφλωρα ζουμε τελευταιως τα ιδια σκηνικα :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήμια χαρα ειναι η γιαγια! σουπερ! αναλαφρα ακουσματα για τη εγγονη!
η ανηψια μου που ειναι 19 μηνων και ειναι κατι σαν το παιδι θαυμα Ντουγκι Χαουζερ, ξυπνησε ενα πρωι τραγουδωντας "parole-parole-parole" γιατι ετσι την κοιμιζει η μαμα μου! στο μπουγατσακι ειμαστε ακομα στο πρωτο σταδιο του "και φωναζω κουι-κουι μα κανεις δε με ακουει"!
lol απίστευτο...
ΑπάντησηΔιαγραφήτσάκω τη μαμά αφεντικό και φέρτη κατα δω να της κάνω μια περμανάντ να στανιάρει...Μπεζαντάκου; Ακόμα και στο κομωτήριο ακούμε πιο κουλτουρέ μουσική...από Ζαφείρη Μελά και πάνω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Παίζεται στο πιάνο το τραλαλα τραλαλό της Στέλλας; Αν ναι, παρακαλώ μπορείτε να πείτε στη μαμά σας να μας στείλει τις παρτιτούρες; είμαστε κι εμείς των γαλλικών και του πιάνου!
Να πυροβοληθεί η γιαγιά στα 5 μέτρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕναλλακτικά να δεθεί πισθάγκωνα και να ακούει επί 3 εικοσιτετράωρα Μότσαρτ και Μπετόβεν!
Καληνύχτες!
Αγαπημένη χέαρ στάιλιστ και μάνα-ρέιβερ, ημείς βρήκαμε τη λύση στο ανάλογο πρόβλημα: του τραγουδάμε το Bella Ciao, τη Ληστεία και το Take Five σε ρημίξ με το Αχ Κουνελάκι και το Ήταν Ένας Γάιδαρος Με Μεγάλα Αυτιά (αξεπέραστο χιτ). Ελπίζουμε πως λέγε-λέγε κάτι θα του μείνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάνα κουράγιο πάντα!
μπράβο η γιαγιά εξέλιξη!
ΑπάντησηΔιαγραφήάντε βρε και σε πατάκη!
Προφανώς η γιαγιά πιστεύει στις αρχές της ενημέρωσης σε όλα τα επίπεδα, ακόμα και στο ... καλλιτεχνικό (πιπέριιιι!!!!!!!).
ΑπάντησηΔιαγραφήΧριστέ μου... Μπεζαντάκου στα ρούχα και τα παπούτσια των νηπίων, Μπεζαντάκου στα ταχταρίσματα... σε λίγο θα υπάρχει και σε κασετίνες και σε τσάντες! (κούφια η ώρα που τ'ακούει, χτύπα ξύλο...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπεύδε δόλια μάνα να αγοράσεις όλη τη συλλογή των μέταλ μωροσιντίζ και μέταλ μωρομπλουζακίων, δεχόμαστε επίθεση εκ των έσω με βρώμικα μέσα... Αέραααα Brian Johnson...
Εναλλακτικά, προτείνω να στείλετε τη μαμά εσώκλειστη στο Berklee, εκεί έγραψα τους δικούς μου γιατί είναι πολύ ατίθασοι και ευεπίφοροι σε κακές επιρροές παντός είδους (τριγλυκερίδια, διαβήτη, Δρυμούση, Γεωργίου)
@κόκκινο μπαλόνι: γονείς, ένα ανεξερεύνητο κεφάλαιο, μια οδύσσεια του διαστήματος, ένας δισεπίλυτος γρίφος. Το Ω μον ντιε, αν και κλεμμένο από τον κύριο Καναβούρα, αποτελεί αγαπημένη έκφραση της ιστοσαλονίστ.
ΑπάντησηΔιαγραφή@balidor: ναι, ναι, πείτε το... Μη μας γίνει καμιά φλωράντζα! Ω, μον Ντιε, τι θα κάνω τότε η μάνα;;;
ΑπάντησηΔιαγραφή@Flonsavardu: βίλκαμεν, βίλκαμεν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναμφισβήτητα είμαστε μια τρελή τρελή οικογένεια από παππούδες μέχρι εγγόνια! (λατρεμένη η οικογένεια Φλωρινιώτη-προσωπική αδυναμία η Αννούλα)
@common people: φραντζολάκι καλεί μπουγατσάκι, όβερ! Οι γιαγιάδες είναι ένα πολύ ενδιαφέρον κεφάλαιο. Πραγματικά δεν ξέρω ποια να πρωτοδιαλέξω, την τρελή μητέρα μου που τραγουδάει Μπεζαντάκου ή την πεθερά μου που της ψέλνει απολυτίκια!
ΑπάντησηΔιαγραφή@memoir: και όμως αληθινό! ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφή@manetarius: αγαπητή βοηθέ πιστολακίου, εμείς στο ιστοσαλόν έχουμε μια πχοιότητα! Τρανή απόδειξη το πχοιοτικόν μουσικόν τεμάχιον που μόλις ποστάραμε.
ΑπάντησηΔιαγραφή(για τις παρτιτούρες δεν γνωρίζω, θα τηλεφωνήσω όμως στον έγκριτο Μουσικό Οίκο Φίλιππος Νάκας για να πληροφορηθώ)
@lena: αγαπητή βοηθέ πιστολακίου, εάν πυροβοληθεί η γιαγιά, θα σταματήσουν οι αποστολές των πολύτιμων τάπερ στο ιστοσαλόν! Είναι βαρύ το τίμημα, όπως καταλαβαίνετε!
ΑπάντησηΔιαγραφή@inco: πολυαγαπημένη φίλη, πάντα το έλεγα ότι είστε μια φωτισμένη εκπαιδευτικός και παιδαγωγός! Κιπ απ δε γκουντ γουέρκ!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ria: η γιαγιά είναι μυθική μόρφη! Φτάνει να σας πω ότι επί σειρά ετών η αγαπημένη της εκπομπή ήταν οι ΑΜΑΝ!
ΑπάντησηΔιαγραφή@juanita: θα έλεγα ότι η γιαγιά χαρακτηρίζεται από μια πολυσυλλεκτικότητα (εκτός και αν έχουμε να κάνουμε με αρχές Αλτσχάιμερ)
ΑπάντησηΔιαγραφή@freedom: Μπεζαντάκου φορ πρέζιντεντ, λοιπόν! Διότι τέτοιοι που είμαστε, αυτή μας αξίζει!
ΑπάντησηΔιαγραφή(η γιαγιά προς το παρόν το έχει ρίξει στην εμβριθή παρακολούθηση του δελτίου του Σταρ και του απογευματινού Μπεν Χουρ της Ακρίτα. Οι παρενέργειες έγιναν ήδη αισθητές! Αραγε χωράει αναμόρφωση σε αυτή την ηλικία;;;