* Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην beach girl που ξύπνησε τόσες νοσταλγικές αναμνήσεις.
Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008
Καταραμένη νοσταλγία!
Υπάρχουν στιγμές που η εθνική υπερηφάνεια σε ξεπερνάει, στιγμές που τα λόγια είναι ανίκανα να περιγράψουν τη δύναμη μιας εικόνας, στιγμές που μένεις άφωνος (και ενίοτε Σόλωνος) μπροστά σε vintage αισθητικά διαμάντια που πέφτουν τυχαία στο δρόμο σου. Τότε αναθυμάσαι ότι αυτό το ένδοξο έθνος δημιούργησε Παρθενώνες, ρουμς του λετ, κτίρια μπάι babis vovos και λαμπρά αντικείμενα λαϊκής τέχνης σαν κι αυτό της φωτογραφίας: μια οστρακοειδής ιδιοκατασκευή με τον τσέλιγκα και τα ζωντανά του αρκεί για να μας ταξιδέψει σε μια φουστανελλοφόρα Ελλάδα των σέβεντις, με το κάδρο του Γέρου με την πίπα κρεμασμένο στον τοίχο και την τσεμπεροφορούσα γιαγιά να πλέκει με το βελονάκι παρακολουθώντας στην ΥΕΝΕΔ το Συνταγματάρχη Βαρτάνη να δίνει ρέστα στον φωσκολικό Άγνωστο Πόλεμο. Καταραμένη νοσταλγία!
* Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην beach girl που ξύπνησε τόσες νοσταλγικές αναμνήσεις.
* Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην beach girl που ξύπνησε τόσες νοσταλγικές αναμνήσεις.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Επιτέλους! Ένα καλόγουστο αντικείμενο, κυριά Πάσταφλώρα! Τώρα που θα απελευθερώσουμε και τον Δωρόθεο να του το κάνουμε και δώρο!
ΑπάντησηΔιαγραφήααααααααααα, αυτό εννούσα αγαπητή! Πέστε μου τώρα, δεν πάει ταμάμ με φλωράλ τεντόπανα και λικέρ τριαντάφυλλο(μπλιαααχ);
ΑπάντησηΔιαγραφήφτου κακά, βγάλε τη φωτο μην τη δει κατά λάθος το παστάκι και πάθει κανένα πολιτισμικό σοκ!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι αρχίσει να φοράει σεγκούνια με καλτσάκι σοσόνι και γόβα στιλέτο!
Εγώ πάλι, νοσταλγώ τις θρυλικές μάλλινες γκέτες, που είχα σε διάφορα χρώματα και τις φόραγα πάνω από τζίν, με φούστες και καμιά φορά και με πιτζάμες... είμασταν αχώριστες. Τώρα, με μεγάλη χαρά βλέπω οτι επανέρχονται στη μόδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν θα επανέλθουν και τα τζιν με το σιρίτι στο πλάι... δεν θα έχω πια καμία παραπάνω απαίτηση από τη μόδα, όλα θα είναι ονειρεμένα όμορφα!
Πάω να βγάλω τη βαφή από την κυρία Τζουμπαγιά, πριν γίνουν τα μαλλιά της μωβ!
Δάκρυα κυλούν από τα μάτια μου στη θέα τόσης ομορφιάς. Το αγοράζω σας λέω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔόξα και τιμή ΚΑΙ στο απαξιωμένο στις μέρες μας Βερμούτ που στέκει αγέρωχο δίπλα απ' τον συμπαθέστατο γιδοβοσκό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ πάλι γιατί νομίζω οτι ο τσέλιγγας είναι τσελιγγοπούλα?
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι ...ειναι σιγουρα γυναικα...
με τετοιο μαλλι και τετοια χειλη -ριξε πανω σου μονο ενα μαντιλι !
Τα δε ζωντανα απο κατω...πρεπει να ειναι δημιουργηματα του εξαποδώ...αλλιως δεν εξηγειται!
Ολα τα λεφτα ομως ειναι οι 2 φιογκοι που ειχα να τους δω απο τοτε που η θεια μου μου εφερνε δωρο την κολωνια 4711, απο το μπακαλη της γειτονιας.
αφού συγχαρώ το κόκκινο μπαλόνι γιά τον νεολογισμό φλωράλ ο οποίος εφεξής υιοθετείται (και είναι ασφαλώς δυνατός κοντέντερ γιά τα φετινά βραβεία ΚΔΩΑ), να συμπληρώσω και εγώ με την σειρά μου σε αυτό το εξόχως νοσταλγικό ποστ ότι ο σωστός γέρος με την πίπα (βοήθειά μας) ήταν πάντα κεντημένος σε γκομπλενάκι...
ΑπάντησηΔιαγραφήκοιτάξτε αγαπητή/έ "άμα το λέει η σούφρα σου", το floral παραπέμπει σε στολίδια και μπαρόκ διάθεση, γι'αυτό ωφείλει να στολιστεί...πιο στολισμένο δεν είναι με ω απ' ότι με ο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤούτος είναι ο λόγος για τον νεολογισμό (μια απάντηση για κάθε σας ερώτηση)
Τι είναι τα βραβεία ΚΔΩΑ;
εγώ, το κόκκινο μπαλόνι δηλαδή, ήμουν πριν! Γιατί δεν έβγαλε ούτε την φωτό μου, και είμαι τόσο όμορφο και περήφανο σ'αυτή τη φωτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήαχ ευτυχώς που δεν αναφέρατε το Μεθοριακό Σταθμό ή χειρότερα τον Ρωμανό Διογένη γιατί τότε θα με έπαιρναν σίγουρα τα ζουμιά...η βραχνή φωνή του Ρωμανού (Βασταρδή) με στοιχειώνει μέχρι σήμερα ;)
ΑπάντησηΔιαγραφή(δε χρειάζεται να ευχαριστείτε, η χαρά ήταν δική μου )
@κυρά φλάντζενα: αξιοσέβαστη μανδάμ, θεωρώ ότι ένα τόσο φανταιζί δώρο δύναται να δημιουργήσει στον απαχθέντα Δωρόθεο θέρμες, κολικούς νεφρού και αθεράπευτο τυμπανισμό. Μήπως να του χαρίσουμε δυο-τρία κιλά ξινό τραχανά για το καλώς όρισες;
ΑπάντησηΔιαγραφή@κόκκινο μπαλόνι: ας μην ξεχνάμε και τα αξεπέραστα μπιμπελό βοσκοπούλες πάνω στο σεμέν της τηλεόρασης!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ρία: το παστάκι είναι ήδη κομάντο μιας και εκπαιδεύεται από τώρα για τέτοιου είδους επικίνδυνες αποστολές! Δεν θες να ξέρεις τι μουσικές ακούει μέσα από την κοιλιά της μαμάς του!
ΑπάντησηΔιαγραφή@manetarious: αγαπητή βοηθέ πιστολακίου, τι μου θυμίσατε τώρα! Τις εξαίρετες βιντεοταινίες της Βίνας Ασίκη και της λατρεμένης Μάρας Θρασυβουλίδου που διαδραματίζονταν σε αίθουσες αερόμπικς. (ξαναμανά) Καταραμένη νοσταλγία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Μην ανησυχείτε για την κα Τζουμπαγιά, καθώς ανήκει στη συμπαθή τάξη των γραιών Λουτρακίου με τα μπλε και μωβ μαλλιά.
@incontinentia: πολυαγαπημένη συναγωνίστρια, πού να δείτε και τη φωτό του Ούζου με τις Καρυάτιδες! Αισθητικό τεφαρίκιον, λέμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή@teddy boy: Όντως, δεν είπαμε τίποτα για το ταπεινό βερμούτ που συνομιλεί τόσο αρμονικά με το οστρακοειδές τσελιγκόπουλο. Τιμή και δόξα, λοιπόν! Χικ!
ΑπάντησηΔιαγραφή@common people: έχετε δίκιο, με τέτοιο μουστάκι μάλλον περί τσελιγκοπούλας πρόκειται. Τα ζωντανά πάντως νομίζω ότι χρησίμευσαν ως μοντέλα στο δημιουργό του δημοφιλούς παιγνίου Spore.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Τι μου θυμίσατε τώρα αναφέροντας την 4 711!
@άμα το λέει η σούφρα σου: Ναι, τα γκομπλέν! Άλλη μια αισθητική μάστιγα για το γιαλαντζί εξευρωπαϊσμένο νεοελληνικό σάλονι, δίπλα στις φοντανιέρες-κολυβοδοχεία και τα ασημικά στη βιτρίνα. Τελικά, δύσκολα ξεφεύγει κανείς από το εφιαλτικό παρελθόν...
ΑπάντησηΔιαγραφή@κόκκινο (μπαλόνι): καλό μου παιδί, ντόπια και ξένα κέντρα αποσταθεροποίησης υπονομεύουν την απρόσκοπτη επικοινωνία μας. Νο πασαράν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο για τα βραβεία ΚΔΩΑ είναι μια πολλή μεγάλη σουρεαλιστική ιστορία που θα μας πάρει ακόμα περισσότερη ώρα να την εξηγήσουμε από δω. Σημειώστε μόνο ότι ΚΔΩΑ είναι το ακρωνύμιο της μνημειώδους φράσης
Κτηνώδης
Δύναμη
Ογκώδης
Άγνοια
Μην απορήσετε για την παρείσφρυση του ωμέγα, είπαμε πρόκειται περί σουρεαλιστικής ιστορίας.
@bitch girl: η αλήθεια είναι ότι ταλαντεύτηκα αρκετά ανάμεσα στο Συνταγματάρχη Βαρτάνη και το δίδυμο Αλέξη-Γαρουφαλιάς από το Μεθοριακό Σταθμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το Ρωμανό Διογένη, υπήρξε μια πολύ αγαπημένη μορφή τόσο στο τηλεοπτικό γυαλί, όσο και εκ του σύνεγγυς.
Θα ήθελα να απολογηθώ για τα συχνά ορθογραφικά λάθη, τα οποία είναι για μένα ό,τι για τον ποδοσφαιρόφιλο να χάνει η ομάδα του στην έδρα της: δεν ξέρω πραγματικά γιατί μου ξεφεύγουν τόσα τον τελευταίο καιρό. Το Αλτσχάιμερ ίσως; Οι ορμόνες; Τα τόσα φάρμακα; Ζητώ συντετριμμένη συγγνώμη ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆνιση η μάχη του καλού με το κακό
ΑπάντησηΔιαγραφήτου τρυφερού φτερού με τ' αετονύχι.
Όμως κι αν έγινε μεγάλο φονικό
τ' άσπρα φτερά στεφάνωσε η νίκη.
Παώ στοίχημα, σε τέτοιας αισθητικής "στολίδια" αναφέρεστε όταν σας ακούμε να μας μιλάτε για «φτηνά είδη λαϊκής τέχνης».
ΑπάντησηΔιαγραφή@lena zip: συμφωνώ, συμφωνώ! Να γράψουμε το ωραίο αυτό ποίημα σε ένα καλαίσθητο καρτελάκι και να το βάλουμε δίπλα στο μπουκαλάκι με το βερμούτ;
ΑπάντησηΔιαγραφή@wert: μέσα στο μυαλό μου είσαστε. Οφείλω μάλιστα να ομολογήσω ότι τρέφω έναν σχεδό ολοκληρωτικό θαύμασμο σε οτιδήποτε φολκλόρ και προσβλητικά αρχαιοπρεπές, το οποίο βρίσκεται στις προθήκες των μαγαζιών της Πλάκας και του Μοναστηρακίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή