Ναι στο φιλιππινέζικο καραόκε!

Μια πραγματικά αξιομνημόνευτη βραδιά ήταν πριν από 1-2 χρόνια στο περίφημο φιλιππινέζικο καραόκε στον Πειραιά όπου σύσσωμο το μουλτιέθνικ κοινό (Φιλιππινέζοι και Αλβανοί) μας χειροκροτούσε σε κατάσταση παράκρουσης. Το e-mail της Βίκυς με έβαλε στη μπρίζα για το τι γίνεται σήμερα αυτός ο ναός της τέχνης κι έτσι αναζήτησα πληροφορίες στις γνωστές σκουπιδοπηγές μου. Ιδού η απάντηση που έλαβα:

«Κόρη μου έχω καλά νέα και κακά για την αφεντιά σου και τον αναγνώστη σου (γύρευε τι μούτρο ύποπτο θα είναι και ελόγου του...).
Τα καλά νέα: Καραοκάδικο υπάρχει ακόμα
Τα Κακά νέα: αλλά όχι εκεί που ήταν
Τα καλά νέα: τρεις πόρτες δεξιότερα
Τα Κακά νέα: είναι πιο φτωχομπινέδικο
Τα καλά νέα: τώρα η φιλιππινέζα σερβίρει αλλά κουμάντο κάνει Πακιστανός
Τα Κακά νέα: δεν έχει φαγητό
Τα καλά νέα: η μπίρα έχει δυο γιούρο
Τα Κακά νέα: τα σάββατα έχει ντίσκο πάρτυ
Τα καλά νέα: αλλά το καραόκε παίζει κάθε μέρα έτσι κι αλλιώς
Τα Κακά νέα: δεν έχει ελληνικά τραγούδια, μόνο αγγλόφωνα και όλο τον πακιστανικό πολιτισμό (επόμενο σχέδιο να κάνω καραόκε πάνω στα 25λεπτα του Νουσράτ φατέχ Αλί Χάν...)
Τα καλά νέα: ελληνικά έχει στο ακριβώς απέναντι καραοκάδικο που είναι καφενείο-ουζερί
Τα Κακά νέα: ελλείψει πρόθυμων πελατών είδα ότι τραγουδάει (φέρνων και ζεμπεκιές) ο ιδιοκτήτης
Τα καλά νέα: υπό τους ήχους του "μα εγώ δε ζώ γοβατιστός - είμαι της γερακίνας γιός"...
Τα Κακά νέα: είναι στην Τρούμπα
Τα καλά νέα: αλλά όχι πολύ μέσα, Αγίου Σπυρίδωνος 13, δίπλα από την ομώνυμη εκκλησία που βρίσκεται στο ύψος του αριθμού 3 της Ακτής Μιαούλη.
Αν το σχεδιάζετε για Φεβρουάριο (και καλά, καρναβάλι) είμαι κι εγώ μέσα»...
Ναι το σχεδιάζουμε! Και ανυπομονούμε...