Υπέροχα πλάσματα

Και ξαφνικά ανοίγοντας μετά από μήνες την τηλεόραση πέφτεις σε ένα σίριαλ που περιγράφει κανονικότατα τη ζωή σου. Και αρχίζεις να χοροπηδάς φωνάζοντας «Δεν το πιστεύω! Δεν το πιστεύω! Αυτή είμαι γω, κι όλοι εκείνοι είναι οι φίλοι μου!» Έκτοτε κολλάς για τα καλά με τα Υπέροχα Πλάσματα και περιμένεις πώς και πώς τις Τρίτες για να δεις το Μητσάκι να ξυπνάει χρέπι στις 12 το μεσημέρι και να μουρμουράει με κατεστραμμένη φωνή απ’ τα τσιγάρα «Δεν ξαναπίνω μεσοβδόμαδα».
Φέρνεις στο μυαλό σου τις εποχές εκείνες που στις φλέβες σου κυλούσε μόνιμα Jose Cuervo, τότε που δεν μπορούσες να ξυπνήσεις για να πας στη δουλειά γιατί το προηγούμενο βράδυ έτρεχες σε διάφορα απίθανα μαγαζιά όπου έβαζαν μουσική οι φίλοι σου ντυμένοι King Kong... Το πιο ωραίο όμως στα Υπέροχα Πλάσματα είναι οι συζητήσεις των τριών κολλητών για τα γκομενικά που σου θυμίζουν επίσης το ατέλειωτο μπλα μπλα για εκείνον τον ωραιοπαθή παλιοχαρακτήρα που έκανε την καρδιά σου φιόγκο και εσύ ως αποχαιρετιστήριο δώρο του πήγες το βιβλίο «Αντίο κι ευχαριστώ για τα ψάρια».
Αν θέλετε να περάσετε καλά, να γελάσετε και κυρίως να παρακολουθήσετε νορμάλ ανθρώπους και νορμάλ διαλόγους με μουσική υπόκρουση το πιο φεύγα σάουντρακ της ελληνικής τηλεόρασης, συντονιστείτε στα Υπέροχα Πλάσματα!