Συχνά τα τραγούδια που μας σημάδεψαν έχουν να κάνουν με περιόδους και περιστατικά που χάνονται στις εποχές της εφηβικής πλειστοκαίνου. Είχα φίλες που έκλαιγαν με το Hotel California – θυμόντουσαν εκείνο το καλοκαίρι στο Ζούμπερι και τον ξανθό τύπο με την σκονισμένη Enduro που τις κέρασε χλιαρή Amstel και Camel άφιλτρα. Άλλες πάλι πλάνταζαν με το Stairway to heaven αναπολώντας τους καιρούς της Όμπρε και τους μεταλλάδες με τις ξεχειλωμένες μπλούζες Manowar που τους είχαν κάνει τράκα όλα τους τα δεκάρικα. Το χειρότερο περιστατικό έχει να κάνει με έναν ξάδερφο που έκοβε φλέβες για το Είμαι αητός χωρίς φτερά - ποτέ δεν κατάλαβα πως ο Notis μπορούσε να κάνει κάποιον να πέσει σε βαριά κατάθλιψη, αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι καταλαβαίνω πλέον γιατί οι θαμώνες των σκυλάδικων το ρίχνουν στο ουίσκι – μπόμπα και στα Cohiba made in Taiwan.
Τη ζωή της θείας Πασταφλώρας πάλι έχει σημαδέψει ένα τραγούδι κολοσσός*, ένα τραγούδι που βρίθει υψηλών νοημάτων, ποιητικού βάθους και νοσταλγικών αναμνήσεων. Πριν το ακούσετε, για σκεφτείτε κι εσείς ποιο είναι το δικό σας άσμα ασμάτων και πείτε το και σ' εμάς!
* Το εξαιρετικό αυτό άσμα λέγεται Tequila (it makes me happy) και οι μύθοι που το τραγουδούν είναι οι Terrorvision.
Αγαπητή μου άγνωστη! Ένα είναι το άσμα! Αυτό: http://www.youtube.com/watch?v=_JC1IgRPe8U
ΑπάντησηΔιαγραφήή αυτό:
http://www.youtube.com/watch?v=sWXm1Lps6RA
Χι χι χι!
Να σεντονιάσω;
ΑπάντησηΔιαγραφήLying in my bed again
And I cry 'cos you're not here
Crying in my head again
And I know that it's not clear
Put your hands, put your hands
Inside my face and see that it's just you
But it's bad and it's mad
And it's making me sad
Because I can't be with you
Baby I can't be with you
Thinking back on how things were
And how we loved so well
I wanted to be the mother of your child
And now it's just farewell
Put your hands in my head
And come with me
We'll find another end
And my head, and my head
On anyone's shoulder
'Cause I can't be with you
Baby I can't be with you
'Cause you're not here, you're not here
Baby I can't be with you
'Cause you're not here, you're not here
And baby I'm still in love with you
τελευταία έχω φαέι κόλλημα με το starlight των muse.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρες.
http://www.youtube.com/watch?v=DqNkHVUspXU
ΑπάντησηΔιαγραφήΉμουν μικρός, ενταξειιιιιιιιιιι ;;;;
Μέσα από την ομίχλη του Αλτσχάιμερ διακρίνω τον πληθυσμό της Όμπρε να κατεβαίνει ερμητικά στην πίστα μπρος τον καθρέπτη με το ξύλινο καγκελάκι όταν ο βετεράνος Μάκης έβαζε το Kashmir (Led Zeppelin)!
ΑπάντησηΔιαγραφήEnjoy:
http://youtube.com/watch?v=tTaOvzZKRxA
Και για να μην ξεχνιόμαστε, αφιερωμένο εξαιρετικά στην αφεντομουτσουνάρα σας, το κα-τα-πλη-κτι-κό, πα-νέ-μο-ρφο: http://www.youtube.com/watch?v=0ZkllM8znx4
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπουάχαχαχα! Καλή χώνεψη!
Και κάτι σοβαρό. Το κορυφαίο,
ΑπάντησηΔιαγραφήmuse - newborn
http://www.youtube.com/watch?v=qZrxVng6YBc&mode=related&search=
Αυτό...
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=5_XQpRfj60E
Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο...?
@sportgay: αγαπητέ ξένε, βλέπω είστε λάτρης των Ημισκουμπρίων. Τι μου θυμίσατε τώρα που ξανάκουσα το Βουκολικό! κάποτε το είχα βάλει στον τηλεφωνητή μου και δεν σας κρύβω ότι πολύ το διασκέδαζα. ειδικά όταν μου τηλεφωνούσαν τα τελεμάρκετινγκ τα οποία έκαιγαν φλάντζες μόλις άκουγαν το μήνυμα!
ΑπάντησηΔιαγραφή@άννα: ωραιότατο το εμπριμέ σεντόνι. Ποιοι είναι όμως οι ηθικοί αυτουργοί του άσματος;;;
@dawkinson: κι εμείς οικογενειακώς!
@balidor: να'σαι καλά! τι διαμάντι ήταν αυτό;;; Ο Ρακιντζής με λούτρινο βάτραχο να τραγουδάει τον πόνο του στα παγκάκια της παραλιακής. Εύγε, νέε μου!
@ιφιγένεια: πω, πω, τι φλας μπακ ήταν αυτό!αν κι εγώ πεταγόμουν μπροστά στον καθρέφτη όταν έβαζε το brand new cadillac των Clash. κανονικό ξεβίδωμα! και χωρίς να με ποδοπατά ο Ozzy!
ΑπάντησηΔιαγραφή@sportgay: μπα, πάλι εσείς εδώ;;; α, να σας πω κάτι, έλεος με τα ποζεράδικα πια! αφού ξέρετε ότι όταν ακούω Europe μου ανεβαίνει η πίεση!!!
ευτυχώς εξιλεωθήκατε με τους muse. πάλι καλά!
@the navigator: αφοί Χαϊτίδη = το πετράδι του στέμματος! με βάζετε σε σκέψεις τώρα. μήπως να κάνουμε μια ρετροσπεκτίβα σ' αυτό το σούπερ γκρουπ; ας μας πει κάποιος σε ποια οικογενειακή ταβέρνα-διατίθεται-δια -γάμους-και-συνεστιάσεις- τραγουδάνε φέτος.
Πρώτη φορά το ακούω, καλό είναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Ζούμπερι και τα πολύ πρώτα χρόνια της εφηβίας είναι συνυφασμένα με το Melancholy Man, των Moodie Blues.
@juanita: πάντα υπάρχει ένα τραγούδι να μας θυμίζει εκείνα τα ... πολύ πρώτα χρόνια
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την ημέρα που ανακαλύψαμε αυτό το άσμα έχουμε κολλήσει!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://es.youtube.com/watch?v=ZA1NoOOoaNw
"Άλλες πάλι πλάνταζαν με το Stairway to heaven αναπολώντας τους καιρούς της Όμπρε και τους μεταλλάδες με τις ξεχειλωμένες μπλούζες Manowar που τους είχαν κάνει τράκα όλα τους τα δεκάρικα."
ΑπάντησηΔιαγραφή:):):):):)
Θεός !!!
Καθ' όσον και επειδή απο εδώ που είμαι δεν δύναμαι να γιουτουμπιάσω άσμα, θα περιοριστώ σε περιγραφές:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Ζεϊμπέκικο, του Νιόνιου. Ώρες πέρασα, βουλώνοντας με το τεράστιο βιβλίο Φυσικής το ένα γχείο του ταλαίπωρου philips κασετοφώνου μου, μέχρι να βρω τι έλεγε η δεύτερη φωνή...
2. Comfortably Numb, των Pink Floyd
3. Paint it black - μη ρωτήσει κανείς ποιών!
Από τα κάλτ, πέραν της κάλτ-κάλτσας των Αφών Χαϊτίδη, ξεχωρίζει το "Θα εξα-εξαφά, θα εξα-εξαφά, θα εξα-εξαφανιστώ" της ΘΕΑΣ Χριστίνας Δελή, τα άπαντα της Τζίνας Βαρώνη, και last but not least,το αριστούργημα "Μπες μεσ' το (γ)καμπριολέ/πάμε για κάνα (sic) καφέ" του Βασιλείου -υπεροχες οι-στο-περίπου-ομοιοκαταληξίες του άσματος, τύπου "Τώρα που γίναμε τα δύο ένα/όλα μου φαίνονται πως είναι ψέμα".
@petrokeraso: είμαι σίγουρη ότι με τέτοια πολιτιστικά προϊόντα σύντομα η Ινδία θα γίνει αυτοκρατορία. πάρε ένα δωράκι: τον Ινδό σούπερμαν. αν και είμαι σίγουρη ότι το έχεις ξαναδεί:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://es.youtube.com/watch?v=f5Pjo0WjBcs
@dragon: νεανικές τρέλες!
@christophorus: σεβάσμιε γέροντα, τι μου θυμίσατε τώρα. εννοείτε το μακρύ ζεϊμπέκικο για το Νίκο ή το γνωστό ντουέτο με τη Σωτηρία Μπέλλου; Διότι στο τελευταίο είχα σπάσει κι εγώ τα ηχεία του ταλαίπωρου Sharp μου για να καταλάβω τι εννοούσε (ειδικά με αυτό το Μπάτης, πολύ παιδεύτηκα)