Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008

Ρεντίκολουμ Βίτε


Γεννήθηκα τον Ιούνιο του 1968 στα Μάταλα από γονείς χίπις. Ένα χρόνο μετά έφυγαν για την Ινδία αναζητώντας τη φώτιση καθώς και φτηνά είδη λαϊκής τέχνης. Τελικά ο πατέρας μου έγινε Χάρε Κρίσνα κι η μαμά μου το έσκασε στο Μεξικό με έναν γητευτή φιδιών που πειραματιζόταν με ψυχεδελικά μανιτάρια. Εγώ πάλι έμεινα αμανάτι στο σπίτι του θείου Πλούτων και της θείας Λίτσικο στο Ψυχικό όπου μεγάλωσα με όπερα, γαλλικά, πιάνο και ιστορίες για τον προπάππου μου που ήταν πρωθυπουργός και όταν πέθανε τον κάνανε δρόμο και γραμματόσημο. Στα 14 μου έμπλεξα με κάτι μαλλιάδες από την Όμπρε και την Κρέιζι Χορς και στα 16 με κάτι κομμουνιστές, αλλά τους βαρέθηκα γρήγορα. Σε όλη τη διάρκεια της εφηβείας μου σύχναζα στο σπίτι του γείτονα μου- γνωστής μορφής του ελληνικού ροκ- και χάζευα τον Τζίμη Πανούση που έσκαγε μύτη φορώντας μπλουζάκια Motorhead και τσόκαρα Scholl χρώματος ταμπάκ.
Τελειώνοντας το σχολείο ακολούθησα επιτυχημένη καριέρα ως πάρτυ άνιμαλ σε ποικίλα μπαρς, κλαμπς και ρέιβ πάρτις. Η λαμπρή αυτή πορεία συνεχίστηκε αδιαλείπτως μέχρι τα 36 μου χρόνια. Κορυφαία στιγμή υπήρξε όταν φωτογραφίες μου από έξαλλα γλέντια με διάφορα σελέμπριτις δημοσιεύθηκαν σε κοσμικές στήλες και κουτσομπολίστικα έντυπα κάνοντάς με -το λιγότερο- ρόμπα ξεκούμπωτη. Στο ενδιάμεσο καταπιάστηκα με διάφορες δουλειές, του ποδαριού ως επί το πλείστον, μέχρι που αποφάσισα να γελοιοποιηθώ τελείως και έτσι προσελήφθην σε γαλέρα του χώρου της Επικοινωνίας για να τραβάω κουπί. Στα 36 μου γνώρισα το συνήθη καταληψία του οικογενειακού DSL, έκοψα τα ποτά και τα ξενύχτια και 2 χρόνια αργότερα παντρευτήκαμε με παπάδες και φόλα ΑΕΚτζή κουμπάρο. Σήμερα, περιμένοντας να γεννηθεί η Πασταφλώρα τζούνιορ, σκέφτομαι ότι τα μοναδικά πράγματα που λείπουν από τη ζωή μου είναι η φώτιση και τα φτηνά είδη λαϊκής τέχνης. Τελικά είναι γεγονός ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται.

32 σχόλια:

  1. Σε περίπτωση που η ιστορία επαναλαμβάνεται.. να προτιμήσεις γητευτή εκλέρ! Να σου μείνει κι η γλύκα!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν ξέρω για τα είδη λαϊκής τέχνης, αλλά μια περιέργεια για το Λίτσικο, τη θεία Λίτσικο, μου έμεινε. Από πού να βγαίνει άραγε αυτό το όνομα; Ήταν δεκτό εις τους κύκλους του Ψυχικού;
    Τέσπα,
    εκεί στη γαλέρα της επικοινωνίας, πώς και δεν γνωριστήκαμε ποτέ; Σε ποια σειρά καθόσαστε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ακόμα και αν η ιστορία επαναλαμβάνεται ελπίζω η μικρή Πασταφλωρίτσα να μην χρειαστεί να μεγαλώσει με κάποια θεία Λίτσικο. Διότι σύμφωνα με την κοινή λογική το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι σου λείπουν οι γονείς σου. Θες να σου δανείσω τους δικούς μου να δοκιμάσεις; Είναι πολύ τυπάδες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλά τώρα με έστειλες... Που τη θυμήθηκες καλέ την Όμπρε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. φιλτάτη μανδάμ συνκδωάτισσα πολύ χαίρομαι διά την επάνοδόν σας στον ναόν αυτόν της διαδικτυακής τριχός! κατά τα λοιπά, επιτρέψατέ μου να σας εκμυστηρευθώ ότι το ρεντίκολούμ σας (με αντιστροφή του φύλου) θα ηδύνατο κάλλιστα να είναι δη στόρυ οφ μάϊ λάιφ - χα[ε]στα λα βίστα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. λοιπόν, γεννήθηκα τον ιούνιο του εξήντα οκτώ, και είμαι και θεά!
    λες οι χίπις γονείς να με έδωσαν για υιοθεσία? ή να με πήραν οι δικοί μου γιατί με βρήκαν τσαχπίνικο?

    βρε μπας και ετοιμάζομαι να γίνω πάλι θεία???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αχ αγαπητή Πάστα κι αγαπητή Fevis επίσης, η Όμπρε! -και η Κρέιζι... Φόραγε στ΄αλήθεια περουκίνι ο μάστορας, ή ήταν urban legend ;

    Τι θα απογίνουν οι επόμενες γενιές χωρίς τέτοια ευαγή ιδρύματα, ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @manetarious: αγαπητή βοηθέ πιστολακίου, πισίνα γκερίλα και γκουρμέ καταπατήτρια, η διεύθυνσις του ιστοκομμωτηρίου έχει ήδη προτιμήσει το συνήθη καταληψία του οικογενειακού DSL ο οποίος τυγχάνει γητευτής προφιτερόλ, σουβλακίων πίτα-γύρω-απ'όλα και πίτσας 4 επί 4. Διότι έχουμε και μια πχοιότητα εδώ μέσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @apos: querido amigo, το Λίτσικο προέρχεται εκ του Ευαγγελία από το οποίο εξάγεται το όχι και τόσο σικ "Λίτσα". Πλην όμως λόγω της αγάπης της θείας για τα ιαπωνικά σετ τσαγιού την βαφτίσαμε χαϊδευτικά Λίτσικο.
    Σε ό,τι αφορά τη γαλέρα της επικοινωνίας, κρατούσαμε ανέκαθεν θέση στα μετόπισθεν, κρύβοντας όμως καλά το κασετοφωνάκι μας κάτω από τον πάγκο. Αποστείλατε correo electronico για περαιτέρω πληροφορίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @fevis: ξεχνιούνται τα έξαλλα νιάτα; Εμείς το χτίσαμε το μαγαζί που θα έλεγε κι ο Χάρρυ Κλυνν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @άμα το λέει η σούφρα σου: σύντροφε και συναγωνιστή συνκδωάτη, αψηφώντας τις ιατρικές παραινέσεις επανερχόμαστε στα μετερίζια της τριχοβιοπάλης!
    Οσο για τα συγκοινωνούντα ρεντίκολουμ, χαίρομαι πολύ που δε στόρυ οφ μάι λάιφ δεν αποτελεί ανάγνωσμα... ανάδελφον!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ria: πολλά τα ερωτήματα, αγαπητή και η μαγική μου σφαίρα βρίσκεται αυτή την εποχή καταχωνιασμένη στο πατάρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @incontinentia: πολυαγαπημένη συναγωνίστρια, η απορία για το περουκίνι ταλάνισε κι εμένα επί σειρά ετών. Θα σε παραπέμψω σε σχετικό ποστ που είχα κάνει σχεδόν προ διετίας http://pastaflor.blogspot.com/2007/03/blog-post_18.html
    μήπως και βγει κάποια άκρη.
    Τι εποχές κι εκείνες που χτυπιόμασταν μπροστά σ' εκείνον τον καθρέφτη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. γμτ το Πασταφλωράκι γεννιέται σύντομα και δεν προλαβαίνω να του φτιάξω ένα δαντελένιο κουβερλί με τα χεράκια μου (θα χρειαστώ καμια 40αριά χρόνια ώσπου να μάθω κλπ καταλαβαίνετε...) για την ώρα λοιπόν στέλνω ένα λιτό κ απέριττο virtual τσολιαδάκι-το-βερμουτ-είναι-απλά-η-
    αφορμή-έργο-λαϊκής-τέχνης, που αν μοιάσει στη μαμά του θα το εκτιμήσει σε λίγα χρόνια (αφού η ιστορία θα κάνει ακόμα κύκλους):) :*
    http://img238.imageshack.us/
    img238/6386/ko5ly9.jpg

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Άντε ρε θηρίο! Κοριτσάκι στα σκαριά -αυτά είναι πραγματικά όμορφα νέα! Κωλόφαρδος ο καταληψίας, τώρα θα έχει δυο γκόμενες δαγκωμένες μαζί του -άτυχη εσύ, θα σε φάει ο αθέμιτος ανταγωνισμός. Εκτός αν τη βαφτίσετε Θέμιδα, οπότε θα σε φάει ο θεμιτός ανταγωνισμός.

    Υ.Γ.: Πολύ χάρηκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μαχ μουχ και γκουχ.
    Είπα κι εγώ, μόνο εκείνο το λίγο;
    Αλλά εσύ μας την έφερες και για τα καλά μάλιστα.
    Με αυτό το εξαίσιο γράφημα (καρδιο- ;) τα είπες όλα.
    Δεν έχεις αφήσει τίποτα για μας.
    Και να πείτε στον καταληψία να σας αφήνει καμιά ωρίτσα παραπάνω.
    Δε σας χορταίνουμε!! Άντε, με το καλό..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αγαπητή μπλογκογειτόνισσα για στείλτε μου ένα email στο ethanandthecity@gmail.com όταν ευκαιρήσετε.
    Σας μερσώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Με το καλό να έρθει! Μεγαλώνοντας θα πάρει και αυτό το δρόμο του.
    Με έχεις εντυπωσιάσει ...γενικότερα!!!
    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Είσαι το κάτι άλλο!

    Με το καλό να γεννηθεί η Πασταφλώρα jr.
    Αν είναι να επαναλάβει ... την ιστορία,
    να πάρει ΚΑΙ το χιούμορ σου!

    kisses on the wind

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @bitch girl: καλό μου παιδί, δεν έχω λόγια να σας ευχαριστήσω για την αισθητική προίκα μωρού που ευγενικά εναποθέσατε σε τούτο το ξεκούδουνο μπλογκ! είμαι σίγουρη ότι η Πασταφλώρα τζούνιορ, όταν με το καλό γεννηθεί και φτάσει στη σωστή ηλικία, θα εκτιμήσει δεόντως αυτό το θησαυρό. Σας φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @motorcycle boy: αγαπημένε μοτοσακέ μου, πολύ χαίρομαι κι εγώ που σας ξαναβλέπω! Η κατάστασή μου δεν επιτρέπει και πολλά σούρτα φέρτα στα υπόλοιπα ιστοκαλύβια, ιστομεζονέτες και ιστοδιαμερίσματα του διαδικτύου. Ο συνήθης καταληψίας είναι όντως πολύ χαρούμενος για την κόρη που βρίσκεται καθ' οδόν: ήδη ξεροσταλιάζει στις μπουτίκ της ΑΕΚ για να της βρει τα κατάλληλα μωρουδιακά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @wert01gf: εκλεκτέ φίλε, σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Ό,τι μπορούμε κάνουμε κι ας φωνάζουν οι γιατροί ότι δεν κάνει να σηκωθούμε από το κρεβάτι.
    Χαράς ευαγγέλια βέβαια για το συνήθη καταληψία ο οποίος έχει κατάδικό του το μοναδικό υπολογιστή του σπιτιού και έχει επιδοθεί στον αποδεκατισμό βίρτουαλ αιμοβόρων ζόμπι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @ethan: αποστολή εξετελέσθη, όβερ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @radio marconi: κύριε ραδιοπειρατή μου να απολογηθώ, καταρχάς, που δεν επισκέπτομαι τις φιλόξενες ιστοσυχνότητές σας, αλλά τα πράγματα είναι κατάτι δύσκολα την εποχή αυτή.
    Εύχομαι κι εγώ το άτακτο βρέφος να πάρει το σωστό το δρόμο μεγαλώνοντας, αρχής γενομένης από τις ποδοσφαιρικές του προτιμήσεις: η ένταξή του στις τάξεις του Δικεφάλου είναι κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη. Σας φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @sally: πολύ σ' ευχαριστώ! Κι εγώ με τη σειρά μου φροντίζω να του δώσω τις κατάλληλες αρχές: κάθε μέρα του βάζω ν' ακούει Τζίμη Πανούση και του διαβάζω μεγαλοφώνως Αστερίξ! ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Φώτιση και τα φτηνά είδη λαϊκής τέχνης στο Βlog μου, αν δεχτεις την πρόσκληση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Άαααχ! Τί εποχές!
    Κρέιζυ, Όμπρε και ξερό ψωμί.(Για να μην πω και για Ρέινμποου και Βικτώρια πιο Νότια.)
    Κι ύστερα με το νυχτερινό 550 Κηφισιά-Δέλτα Φαλήρου , για βρώμικα στην Ομόνοια και για καφέ στο Νέον.
    Κλάψ! Λύγμ! Τί συγκίνησις!
    Πάω να βάλω μεταλιές και να κάνω χεντμπάγκιν΄ στο τζαμι της μπαλκονόπορτας.

    (Φίλτατη Παστούλα, Συγχαρητήρια για την -από τώρα- σωστή γαλούχηση του βρέφους. Συνεχίστε την καλή δουλειά.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @trip: αγαπητή μανούλα, αξέχαστα μου έχουν μείνει κι εμένα εκείνα τα χρόνια: τσαμπουκάδες, μαχαιρώματα, ντου με κλούβες, εξακριβώσεις, μπύρες, πολλές μπύρες, εξωφρενικές κομμώσεις και μετά πεζοπορία μέχρι το σπίτι μέσα από τις ερημιές.
    (το βρέφος γαλουχείται αυτή την εποχή με AC DC. Πώς με βρίσκετε από παιδαγωγική άποψη;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Σοφή επιλογή μωρουδιακών, το κίτρινο διαχρονικό .....
    όσο για τη φώτιση μια ιδέα είναι και ως τέτοια θέλει το χρόνο της και στη τελική άμα δεν έρθει αυτή θα χάσει....

    ΑπάντησηΔιαγραφή