Παρασκευή 29 Φεβρουαρίου 2008

Όταν ήρθαν οι τουρίστι


Την αποφράδα ημέρα που διώξανε τους χίπις από τα Μάταλα, αρκετοί από αυτούς πήραν τα όρη και τα βουνά ώσπου έφτασαν σε γραφικά, απάτητα χωριά της περιοχής που είχαν να δουν ξένο από τη μάχη της Κρήτης. Σε κάποιο λοιπόν ανυπόταχτο κρητικό χωριό έσκασε μύτη ένας γενειοφόρος, μακρυμάλλης ντυμένος αρκούντως περίεργα που πολύ εντυπωσίασε τους αυτόχθονες ιθαγενείς. Τον πήγανε στο καφενείο, τον περιεργάστηκαν, μην είναι κανάς άγιος σκέφτηκαν, αλλά γρήγορα άλλαξαν γνώμη, και στο τέλος τον πλάκωσαν στις τσικουδιές και στα κοψίδια. Ο μυστηριώδης ξένος έμεινε στο χωριό και κάποιοι που ρώτησαν στη μεγάλη πόλη έμαθαν ότι τα περίεργα αυτά όντα λέγονται τουρίστι. Ο τουρίστι λοιπόν βρήκε ωραία φιλοξενία στο χωριό και μια μέρα πήγε κι έφερε και τους φίλους του, τάλε κουάλε μ’ εκείνον.
Σύντομα το κάθε σπίτι στο χωριό απέκτησε και τον τουρίστι του, τους έβαλαν και στο χωράφι να δουλέψουν, αλλά οι τουρίστι δεν είχαν αντοχές και έτσι σιγά-σιγά μεταμορφώθηκαν σε χαριτωμένα οικόσιτα pet. Συχνά άκουγες τις γιαγιάδες να φωνάζουν η μια στην άλλη όταν έφευγαν μερικές μέρες για δουλειές στην πόλη: «Να μου ποτίζεις τα λουλούδια, να μου ταΐζεις τις κότες και να μου προσέχεις τον τουρίστι». Οι τουρίστι έφεραν μαζί τους κι ένα ωραίο φυτό, το πότιζαν, γέμισαν οι αυλές με δαύτο, το πήραν μέχρι και στον περίβολο της εκκλησίας και το βάλανε διακοσμητικό.
Ώσπου μια μέρα έκαναν ντου οι χωροφύλακες, ξερίζωσαν τα φυτά τους και έδιωξαν τους τουρίστι από το χωριό. Τριάντα χρόνια μετά οι τουρίστι, μεσήλικες πια, γύρισαν στο χωριό για να ξαναθυμηθούν τα παλιά. Η ιστορία είναι αληθινή, τη διάβασα πριν από χρόνια στο Κρητικό Πανόραμα, την έχω ξαναγράψει, αλλά ήθελα πάρα πολύ να σας την ξαναδιηγηθώ.

16 σχόλια:

  1. Έφεραν και τις φούντες τους μαζί οι τουρίστι στο αναμνηστικό come back ή ήρθαν έτσι στεγνοί και σκέτοι? :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @fevis:Καλή ερώτηση! Λες το χωριό να ήταν στα Ζωνιανά και να τους έμεινε η παράδοση που έφεραν οι χίπυς;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Α έτσι εξηγούνται όλα λοιπόν!
    Α να χαθούν αυτοί οι Τουρίστι!
    Χα χα χα!
    Εγώ το πιστεύω πάντως, απ' όσο γνωρίζω τους κρητικούς η ιστορία μου φαίνεται αληθοφανέστατη.
    Καλό Σαββατοκύριακο και καλό καρναβάλι Πασταφλώρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χαχα..! Ποτέ μια φορά δεν είναι αρκετή για τέτοιες ιστορίες..!! (και να αρχίζετε να γυαλίζετε τα γερμανικά άρβυλα παρακαλώ!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ Ifigenia
    Αυτό με τα γερμανικά άρβυλα, σαν υπονοούμενο μου κάνει Ifigenia...
    Μήπως θέλεις να γίνεις πιο σαφής?
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @sandy: καλό μας καρναβάλι, κοριτσάκι! Καλά να περάσεις τις άγιες ετούτες μέρες στα μπαρς, τα κλαμπς και τα πάρτις. Λες να ντυθώ ... Καλομοίρα στο μασκέ της Ιφιγένειας;

    @ιφιγένεια: μόλις πήρα το μέιλ σου και πετάω απ' τη χαρά μου. Επιτέλους, θα γίνουμε και επισήμως καρνάβαλοι! Αύριο θα ψάξω στο πατάρι για τα ηρωικά πέδιλα. Οσο για τις ξεχειλωμένες κάλτσες, άλλο τίποτα σε τούτο το τρελόσπιτο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ pastaflora
    Δε πετυχαίνει εύκολα η Καλομοίρα σε μεταμφίεση το έχει δοκιμάσει ένας φίλος μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. καλό
    γέλασα με τους τουρίστι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @sandy: α, άστο τότε. Θα παω στο Μοναστηράκι να πάρω ωραίες μπλούζες με τον Παρθενώνα, θα φτιάξω τα μαλλιά κοτσιδάκια, θα βάλω σορτσάκι, πέδιλα με κάλτσες και Βουαλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @violila: κι εγώ είχα γελάσει πολύ όταν μου είχαν διαβάσει το άρθρο σε άπταιστη κρητική διάλεκτο.

    @zapho: μαέστρο, τα σέβη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Στο Κρητικό Πανόραμα το είχες διαβάσει, αφερεμένο! Κάντε και καμμιά συνδρομή, γιατί έχει σε κάθε τεύχος και από μια παρόμοια ανάμνηση... Χάιλάιτς: όταν έφθασε για πρώτη φορά μηχάνημα οδοποιίιας (βιλγκεριστί μπολντόζα) για να φτιάξει στο χωριό ασφαλτόδρομο ο χειριστής ζήτησε την πρώτη μηέρα λίγο νερό για να της βάλει στο ψυγείο - οι φιλόξενοι χωριανοί της βάλαν μπροστά κι ένα δεμάτι σανό... Επίσης ύστερα από χρόνια, σε προβολή καφενείου της καρακάλτ ταιάις "Ο Αετός των σκλαβωμένων" ο Νίκος Ξανθόπουλος αναφωνεί "δεν αντέχω πια τους Τούρκους - θα πάω στο χωριό (...) να κρυφτώ", αναγκάζοντας τους άμοιρους χωρικούς να πονοκεφαλιάζουν για ακμμιά τριετία που στο δαίμονα έχει κρυφτεί και δεν μορούν να τον βρούν ούτε οι ίδιοι οι βοσκοι... Ωραίες εποχές - αγνά ήθη, όχι όπως τώρα με τα βιρτσουαλ ρεάλιτι και τα ρέστα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ηρακλής: φίλτατε κονκισταδόρ, σας ευχαριστώ για την παρατήρηση, την οποία σπεύδω να περάσω για να μην μας πούνε και άσχετους. Πολύ ωραίες οι ιστορίες σας και θα πρέπει σιγά σιγά να ξεκινήσουμε τη μπλογκολαογραφία στα χνάρια (τι λόγια λέξη κι αυτή!) του Νέστορα Μάτσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. χαχαχα πολυ καλή ιστοριούλα..
    καλως σε βρηκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @roadartist: καλώς το διδυμάκι μας! Πολύ μου άρεσε το αφιέρωμά σου στην παλιά Αθήνα. Θα σου περνάω κι εγώ για τσάι και ... συμπάθεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Απίθανη ιστορία, απόλυτα διασκεδαστική, ζηλεύω του θανατά... Για καλό το λέω αυτό, υπόψιν, το γαργαλιστικό ύφος σου μου θυμίζει πάαααρα πολύ Γιώργο Σωτηρέλλο (Ο αγράμματος συγγραφέας), εάν δεν τον έχεις διβάσει, κάνε ένα ντου, τον διαβάζω μία φορά το μήνα για να μην ξεχνιέμαι.
    Κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή