Κυριακή 15 Μαρτίου 2009

Το τοπ φάιβ του σιχτιρίσματος


Ο αγαπητότατος γκασταρμπάιντερ και συνεπής θολοκουλτουριάρης polsemannen ζήτησε όχι το χέρι, αλλά το τοπ φάιβ των πραγμάτων που ανεβάζουν την πίεση της ιστοσαλονίστ. Ιδού λοιπόν η λίστα:

1. Οι τζιπάτοι και οι τζιπάτες. Πρόκειται περί αμαθέστατων βλαχαδερών που σαδιστικά καταλαμβάνουν με τις τετράτροχες νεκροφόρες τους κάθε ελεύθερο πεζοδρόμιο. Φιγουρατζήδες και ανασφαλείς, θεωρούν ότι το αμάξι - μαούνα τους κάνει μεγάλες μούρες λειτουργώντας ως υποκατάστατο της ακαλλιέργητης προσωπικότητάς τους.

2. Οι Ελληνάρες. Φωνακλάδες, ασυνάρτητοι, εγωισταράδες, ψηφίζουν τον Ιουστινιανό και το Μέγα Κωνσταντίνο ως σπουδαιότερους Έλληνες, σφάζονται στα γήπεδα, τρώνε στη μάπα αυτή την αισχρή τηλεόραση, ψηφίζουν όλους αυτούς τους γκαζοντενέκεδες για να τους βάλουν το παιδί στο δημόσιο, χτίζουν αυθαίρετα σπίτια-τούρτες, πετάνε τα σκουπίδια τους όπου βρούνε, μεγαλώνουν παιδιά-καφράκια και μονίμως αναρωτιούνται πού είναι το κράτος. Το κράτος είμαστε εμείς, χαϊβάνια!

3. Οι μεγαλοεργολάβοι, οι μανατζαραίοι και τα τσιράκια τους. ΄Αρχοντες της διαπλοκής, πωρωμένοι τσιμεντάνθρωποι, καταστρέφουν, καταπατούν, παρανομούν, εξαγοράζουν. Το χειρότερο από όλα είναι ότι πολλοί είναι εκείνοι που ονειρεύονται να τους μοιάσουν.

4. Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος. Ο ωραίος ΜπρούμΕΛ της ελληνικής Βουλής, προφανώς ζει στον πλανήτη Σείριο δηλώνοντας ότι ολοκλήρωσε το έργο του ως υπουργός Υγείας. Του ευχόμαστε λοιπόν να βρεθεί ένα βράδυ στα "ολοκληρωμένα" επείγοντα δημόσιου νοσοκομείου, όπως επίσης και σε ασθενοφόρο με "ολοκληρωμένα" προβληματικούς απινιδωτές.

5. Τα σκυλάδικα. Νταλκάδες, γαβγίσματα, ντεμέκ χλιδή, μπόμπες ποτά, συναισθηματική κονσομασιόν και απελπισμένα τσιφτετέλια. Αν αυτό λέγεται διασκέδαση, εγώ είμαι η Σοφία Βέμπο.

14 σχόλια:

  1. Διάβασα με τη δέουσα προσοχή τα όσα σας εκνευρίζουν και τες αιτιάσεις των (τες αιτιάσεις,τιμή εις το γλωσσικό ιδίωμα του Ιωάννη Ζίγδη ιδίας εποχής με τον Γ.Πέτσο)
    Συμφωννώ απολύτως για ελληνάρες,τζιπάτους και μεγαλοεργολάβους.
    Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος είναι μία ξεχωριστή περίπτωσις καθώς ομολογώ ότι του έχω μία αδυναμία για το σημαντικό έργο του ως δήμαρχος (καλντεριμάκι και κάγκελα στα πεζοδρόμια), το οποίο θεωρούσα πάντοτε σημαντικότατη παροχή υποδομής για την πόλη και έγινε εμφανές στα γεγονότα του περασμένου Δεκεμβρίου.
    Τέλος δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί σας για τα σκυλάδικα αν και προσφάτως είχα ακούσει εμπνευσμένους στίχους αγνώστου δημιουργού εις το ραδιόφωνο, να περιγράφουν λιτά την ανάδυσιν του Οργουελιανού κράτους.
    "Κι έφερα τη Σήμανση μέσα στην κάμαρα μας, να πάρει αποτυπώματα από τον έρωτα μας!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φοβερόν!

    Να συμπληρώσω εδώ ότι για πολλά από τα αρσενικά του ζωικού είδους "τζιπάτοι", "προσωπικότης" είναι το μέγεθος του μορίου τους το οποίο θα ήθελαν να είναι όπως του πορνοστάρ που βλέπουν στο ίδερνετ.

    Δεδομένου όμως ότι η προσθετική πέους του ς κάνει μια ψυχολογία, αγοράζουν ένα Hummer για να κυκλοφορούν στις λεωφόρους του Κολωνακίου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κάτω τα τζιπ, κάτω τα χάμερ, κάτω η Στέλλα Μπεζαντάκου!!!
    ...ΚΑι πάμε όλοι μαζί.."βάζει ο Ντούτσε την στολή του και τη σκούφια τη στραβή του... βρε τον φουκαρααααα....!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @KYΠ walking: εκλεκτέ ιστοπανελίστα και μόνο η αναφορά του ονόματος του αειμνήστου Ιωάννη Ζίγδη (βλέπει ΕΔΗΚ) ξύπνησε δεκάδες πολιτικές θύμησες (μα τι λέξη!) στην τσιφ χαιρ στάιλιστ. Για το Δημητράκη, που έχουμε γενέθλια και την ίδια μέρα, έχω να πω τα χειρότερα, αλλά ας όψονται τα γαλλικά και το πιάνο. Προσωπικά δεν θα του εμπιστευόμουν ούτε περίπτερο, ενώ αν ήμουν ιδιοκτήτρια παραλιακού ταβερνείου, θα τον είχα στην κουζίνα και μόνο να καθαρίζει αποκλειστικά πατάτες.
    Εξαιρετικοί οι στίχοι που μου στείλατε, όντως, το οργουελιανό κράτος έχει βάλει πόδι μέχρι και στις νυφικές παστάδες. Ω, τι κόσμος, μπαμπά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @roadartist: σας μερσί! ήθελα να γράψω κι εγώ για τους δημόσιους υπάλληλους, αλλά 2-3 θετικά περιστατικά με έκαναν λιγότερο ταλιμπανική απέναντί τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @pols: αγαπητότατε γκασταρμπάιντερ, μέσα στο μυαλό μου είστε! Η παρατήρησίς σας περί τζιπάτων είναι ευστοχότατη και ρεαλιστική. Δεν σας κρύβω ότι στη γειτονιά μου παρεπηδημούν και χαμεράδες, ουχί βεβαίως σαν τους καλλιτέχναι της φωτογραφίας, αλλά εξίσου ενοχλητικοί ως θέαμα και παρουσία.
    Για κάτι τέτοιους χλιμίτζουρες θα ήθελα να ήμουν για μια μέρα πρωθυπουργός: θα έβγαζα φιρμάνι να χορέψουν τα οχήματά τους το χορό του Ζαλόγγου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @manetarius: αγαπητή βοηθέ πιστολακίου, καταρχάς να σας συγχαρώ για το υψηλό αγωνιστικό σας φρόνημα. Ως ιστοσαλονίστ φρονώ ότι το Στελλάκι θα έπρεπε να μετακινείται με μια Φλορέτα, με ένα Ζούνταπ, άντε και με ένα Μοτομπεκάν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @sofar: σερί, όπως έχετε καταλάβει υποφέρω σ' αυτη τη χώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Με πρόλαβε ο Γκασταρμπάιτερ....
    Εγώ πάντως ένα Yugo είχα κάποτες...
    Τώρα ένα εταιρικό...
    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @antidrasi: εκλεκτέ φίλε, η ιστοσαλονίστ, πάλι, είναι πεζή και ενίοτε κυκλοφορεί με ποδηλατο. Συνειδητοποιείτε το δράμα που ζει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. συγγνωμη,μια διορθωση...ωραιος Μπρουμελ του ελληνικου κοινοβουλιου αποκαλειτο ο Τσοχατζοπουλος.
    Ο μητσος ο αβραμο εχει καταχωρηθει ως "Μπλειζ Καγκελοπουλος"απο την εποχη της δημαρχιας του.
    Τα σεβη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Εύα: Κάθε πολιτική παράταξη έχει τον ωραίο Μπρούμελ της... Πρόκειται περί διαχρονικής αξίας που αντέχει στο χρόνο.
    Τι μου θυμήσατε τώρα με τον Ακη... εκείνο το λουδοβίκειο γάμο σεμνά και ταπεινά εις Παρισίους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή