H φωτοβομβίδα της χρονιάς

Δέος, έκπληξη κι ένα ρίγος συγκίνησης με διέτρεξε -τόσο ως χαιρστάιλιστ όσο και ως άνθρωπο του πολιτιζμού- όταν αντίκρυσα το σημερινό φωτογραφικό ντοκουμέντο. "Εδώ μιλάμε για τη φωτοβομβίδα της χρονιάς!" γύρισα και είπα γεμάτη θαυμασμό στη βοηθό πιστολακίου!
Κοίταξε προσεκτικά, αγαπητέ αναγνώστη, τη μυθική μορφή με το κομοδινί μαλλί που παρεμβάλλεται τόσο ανέμελα ανάμεσα στον ευτραφή κύριο και τον ασπρομάλλη με τον πουαντιγιέ λαιμοδέτη. Δώσε βάση στο φωτοεισβολέα και στη σικάτη και αρκούντως απαστράπτουσα έιτις γραβάτα στα χρώματα του καμμένου ματιού της κουζίνας. Θαύμασε κι εσύ την ανυπέρβλητη χαρά του φωτοβομβιστή και τη μοναδική απόχρωση στην πρόχειρα βαμμένη φωσφοριζέ κόμη που τόσο αρμονικά δένει με τη γραβάτα και το διακοσμητικό τούβλο στον τοίχο. Αυτό σημαίνει δημιουργικό στάιλινγκ με το Σίγμα κεφαλαίο!



ΠιΕς: Η φωτό είναι ευγενές δάνειο από το www.thess.gr/blog/375, ενώ για άλλη μια φορά οφείλω να συγχαρώ τον μάστερ του φωτοβομβαρδίζειν freddos.

Το ανάδελφο έθνος και οι ιερές αγελάδες

Δεν είναι καθόλου σικ να ανήκεις σε ένα έθνος ανάδελφον, σκεφτόμουν τις προάλλες εκεί που έκανα μια περμανάντ. Εκτός κι αν ο πολιτικός ανήρ, με το Κύριος με κάπα κεφαλαίο στον οποίο ανήκει η παραπάνω φράση, γελάστηκε. Μήπως τελικά υπάρχει αδερφόν έθνος και δεν το γνωρίζουμε; Κι εκεί που η μεταφυσική αυτή ερώτηση μου τριβέλιζε το μυαλό, τσακ ήρθε η έκλαμψη ακούγοντας άσμα ραδιοφωνικό, λεβεντοκαψούρικο και ινδοπρεπές: Μα και βέβαια υπάρχει! Οι Ινδοί είναι τα αδέρφια μας-αλήτες-πουλιά! Διότι κι εκείνοι σαν κι εμάς τιμούν και ευσεβούν τις δικές τους ιερές αγελάδες. Κανείς δεν αγγίζει τα ιερά ζωά ακόμα κι αν εκείνα δημιουργούν κυκλοφοριακή ασφυξία, κοπρίζουν ασυστόλως και μπουκάρουν αδιακρίτως σε καταστήματα, σπίτια και δημόσια κτίρια. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στο Ελλαδιστάν, όπου οι ιερές αγελάδες έχουν μεταλλαχθεί σε εξελιγμένες και αρκούντως ζημιάρικες μορφές ζωής που αφήνουν πίσω τους συντρίμια αλλά ουδείς τολμά να τις αγγίξει. Θα τις συναντήσετε σε εφορίες, πολεοδομίες, δημόσιες υπηρεσίες, νοσοκομεία, κατασκευαστικές, πολιτικά γραφεία, μαγαζιά της νύχτας, ιερά άβατα και αμαρτωλά μουμουέ.
Μ' αυτές τις σκέψεις η χαιρστάιλιστ αποφάσισε ότι θα ήταν πολύ σικ το ιστοκομμωτήριον να αδελφοποιηθεί με ινδικό salon. Έτσι με περηφάνεια σας παρουσιάζουμε το σύντροφο και αδερφοποιτό Ραμπιντρανάθ- σελέμπριτι κομμωτή εκ Τζαϊπούρ ορμώμενο- μετά των βοηθών πιστολακίου Ντενιπρασάτ και Γκουρχαράν.

Μέχρι πού φτάνει η σάτιρα;

"Η σάτιρα δεν κάνει διακρίσεις, δεν είναι ρατσιστική. Δεν μπορώ να μη σατιρίσω την Κουτσίκου επειδή είναι ανάπηρη. Και τον ανάπηρο και τον ομοφυλόφιλο τους θεωρώ ισότιμους με τους άλλους. Και τον εαυτό μου και το διευθυντή μου και τη μάνα μου και τον πατέρα μου θα σατιρίσω. Ο αυτοσαρκασμός είναι βασικό στοιχείο της σάτιρας. Δεν έχει καμία δουλειά εδώ ο πολιτικός ορθολογισμός που λέει, για παράδειγμα, δεν σατιρίζουμε τους μαύρους. Γιατί όχι, δεν είναι άνθρωποι;"
Αυτά είπε ο Τζίμης Πανούσης στην τελευταία του συνέντευξη στη Lifo και πολύ θα ήθελα το παραπάνω απόσπασμα να μπει ως θέμα στις Πανελλήνιες. Αν λοιπόν ξαναμαναγυρνάγατε στα θρανία (μαμά, φοβάμαι!) και σας καθόταν να γράψετε μια τέτοια έκθεση, θα συμφωνούσατε ή θα διαφωνούσατε με τον Τζιμάκο;

Κι επειδή πολύς ντόρος έγινε τις τελευταίες μέρες με τις φωτογραφίες Μελισσανίδη, η γνώμη σας έχει ιδιαίτερο ειδικό βάρος.

Να μπουν τα κλαρίνα στο Μουσείο της Ακρόπολης

Μεγάλη συγκίνηση με πιάνει όποτε περνάω από το νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Διότι μπορεί να είμαι μια απλή χαιρστάιλιστ, με δίπλωμα Αμάραντου-Χρυσή Χτένα, όμως ο πολιτιζμός ήταν πάντα το αδύνατό μου σημείο. Ως άνθρωπος της κουλτούρας λοιπόν θα ήθελα να κάνω κάποιες υποδείξεις στην πεφωτισμένη ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού. Καταρχάς, θα ήθελα να καταγγείλω την απουσία της αεικίνητης babis vovos από την εργολαβία του έργου. Ευελπιστώ ότι το ΥΠΠΟ, σε ένδειξη καλής θέλησης, θα αναρτήσει τουλάχιστον στην ταράτσα του κτιρίου το ονοματεπώνυμο της εν λόγω κατασκευαστικής.
Στη συνέχεια θα πρότεινα το νέο ωράριο λειτουργίας του μουσείου να περιοριστεί στις τρεις ώρες. Διότι καλός και άγιος ο πολιτιζμός, αλλά σε μεγάλες δόσεις μπορεί να σε στουμπώσει.
Τέλος, θα ήθελα να εισηγηθώ την άμεση κατεδάφιση των αποτροπιαστικών ακινήτων της Διονυσίου Αρεοπαγίτου και την κατασκευή στη θέση τους λαϊκής πίστας όπου καθημερινά θα δίνουν ρεσιτάλ δημοτικοί οργανοπαίχτες. Ο κάτωθι εικονιζόμενος Ζήνος- με τη μόρτικη γραβάτα- πιστεύω ότι θα ξετρέλαινε τόσο το κυβερνητικό επιτελείο όσο και τους ξένους περιηγηταί. Ειδικά αν γύρω τριγύρω στηνόντουσαν και οι απαραίτητες ψησταριές με τα βρώμικα.


ΠιΕς: Την αφορμή για το σημερινό ποστ την πήρα από τον αγαπημένο πρόβατο, η φωτό είναι ευγενές δάνειο από τον τρικαλινό και ευχαριστώ θερμά την Ιφιμέδεια που είχε την καλοσύνη να μου την στείλει.

Σήμερα δεν κάνουμε πλακίτσα

Σήμερα το μαγαζί δεν θα κάνει πλακίτσα. Γιατί σήμερα είμαστε εδώ μέσα πολύ θυμωμένοι. Αν κάποιοι θεωρείτε ως τα μεγαλύτερα σκάνδαλα των ημερών τον όλα-ηθικά-και νόμιμα- υπουργό, τους ιερούς βατοκολωνακιώτες, τους διαπλεκόμενους πολιτικούς μανατζαραίους και τον πιάσαμε-πάτο-αρχιοικονομικάριο της κυβέρνησης, εμείς με τη σειρά μας θεωρούμε ως την απόλυτη κατάντια αυτής της χώρας την καταδίκη του πρώην πρωθυπουργικού συμβούλου σε 12 μηνάκια με αναστολή για τη συγκάλυψη εμπόρου ναρκωτικών στα ηρωικά Ζωνιανά. Κι αντί το θέμα να είναι πρώτη είδηση και να ξηλωθεί το σύμπαν ολόκληρο, έγινε το καθιερωμένο τουμπεκί, τέτοιοι είμαστε, τρομάρα μας.
Εύχομαι κανείς από όλους αυτούς τους αξιότιμους κυρίους των μίντια, της δικαιοσύνης και της πολιτικής να μην βιώσει την κόλαση του να χάνεις έναν αγαπημένο άνθρωπό σου από τις ουσίες. Και κανείς μα κανείς να μη ζήσει την καθημερινή κατάβαση στον πιο αρρωστημένο εφιάλτη και τον άνισο αγώνα για την απεξάρτηση μέσα από τις συμπληγάδες της γραφειοκρατίας και των "στοργικά" προστατευμένων κυκλωμάτων.
Σήμερα η θλίψη και η αηδία έπιασε πάτο.

Και από Τρίτη γυμναστήριο

Η σωστή δίαιτα πρέπει να συνοδεύεται από την απαραίτητη άσκηση. Και η σωστή άσκηση πρέπει να γίνεται στο ανάλογο γυμναστήριο. Εξ απεναντίας του κομμωτηρίου βρίσκεται ο φιλόξενος χώρος που βλέπετε στη φωτογραφία όπου όλο το τιμ του ιστοsalon χτίζει καθημερινά απολλώνειο κορμί.


Και μετά τους κοιλιακούς, τις διατάσεις, τα πεκ ντεκ, τα αερόμπικις και τα λοιπά κινέζικα βασανιστήρια, χαιρστάιλιστ, κολορίστ, μανικιουρίστ-πεντικιουρίστ και βοηθοί πιστολακίου, καταλήγουμε στο παρακάτω μαγαζί για να πνίξουμε τον πόνο μας στα παϊδάκια και την καλή ρετσίνα. Γιατί και η δίαιτα θέλει (πχοιοτική) καλοπέραση!

Από Δευτέρα δίαιτα

Μεγάλος προβληματισμός έχει πέσει στην εκλεκτή πελατεία του ιστοκομμωτηρίου, καθώς η λέξη - βρυκόλακας με τα έξι γράμματα βρίσκεται στη σκέψη όλων (συμπεριλαμβανομένης και της χαιρστάιλιστ). Τελικά στις διακοπές όλοι κάναμε τις παρασπονδίες μας και τώρα νιώθουμε σαν την όρκα τη δολοφόνο φάλαινα, προγραμματίζοντας (θα την πω τη φριχτή λέξη) πάσης φύσεως δίαιτες και αναζητώντας εναγωνίως μασαζοκορσέδες και θαυματουργά γυμναστήρια. Σε μια κρίση τύψεων για τα 3 παραπανίσια κιλά μου το ΠΣΚ που πέρασε βρήκα την παρηγοριά σε ένα ψυχοφελές βιβλίο: το έγραψε ο Ντέμης Ρούσσος και έχει τίτλο "Αδυνατίστε και παραμείνετε αδύνατοι - Το χρήσιμο βιβλίο". Εκεί ο καλλιτέχνης ξετύλιξε ως νέος Γαργαντούας όλη την ιστορία της απόλυτης κρεπάλης στην οποία έζησε επί σειρά ετών. Διαβάζοντας λοιπόν το κεφάλαιο με τίτλο "Ένα τυπικό γεύμα στο σπίτι μου" αναστέναξα με ανακούφιση αναλογιζόμενη τα δικά μου τα χαϊρια. Σας παραθέτω λοιπόν κι εσάς το μενού με τη σιγουριά ότι θα δείτε τις δικές σας παρεκτροπές με απενοχοποιημένη ματιά.
Το τυπικό καθημερινό μενού του Ντέμη περιελάμβανε: φουά γκρα, μπουρεκάκια από σολωμό, άγριο φασιανό, γρανίτες, βοδινό ψητό, χόρτα με κρέμα και τρούφες, 50 (!!!) διαφορετικά τυριά, ψωμί με καρύδια, παγωτά νουγκατίνας, μους από λωτούς, καφέ, πτι φουρ. Τα παραπάνω συνοδεύονταν από κρασιά όπως τα Σατώ Ικιέμ Λαφίτ Ρότσιλντ, Σασανιέ Μοντρασέ, Σαμπάνια, Πόρτο, Αρμανιάκ και στο τέλος ένα κονιάκ για τη χώνεψη!

5η εκστρατεία αγάπης

Η εκστρατεία αγάπης για τις γυναικείες φυλακές συνεχίζεται. Έτσι τo Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου στις 17:30, θα γίνει μια συνάντηση μπλόγκερς (και όχι μόνο) στου Πέτρου (Πλαταιών και Λεωνίδου στην Αθήνα). Σκοπός της είναι η συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης τόσο για τα παιδάκια κάτω των 3 ετών που είναι φυλακισμένα μαζί με τις μαμάδες τους στις Γυναικείες Φυλακές Θηβών όσο και για τις άπορες φυλακισμένες που βρίσκονται εκεί.
Εκτός από τα είδη πρώτης ανάγκης όπως πάνες, είδη περιποίησης, εσώρουχα, παιχνιδάκια, φόρμες, καλλυντικά, παντόφλες κ.ά., σε αυτή τη συνάντησή μας στόχος είναι η συλλογή βιβλίων για τη δημιουργία μιας αξιόλογης βιβλιοθήκης για τις φυλακισμένες.
Περισσότερες πληροφορίες στο xeblogarisma.

Ο Ρομπέν των ταξιτζήδων

Μια κατάδυση στον κινηματογραφικό βούρκο των έιτις, μέρα βροχερή που είναι σήμερα και ο ήχος από τα πρωτοβρόχια ξυπνάει θύμησες και νοσταλγία (χα, διότι η ιστοχαιρστάιλιστ μπορεί να γράψει ΚΑΙ ποιητικά).
Ο πτωχός πλην τίμιος ήρωάς μας είναι και Μπάμπης και Ρομπέν των ταξιτζήδων και ξεκαπίστρωτο μουλάρι. Και όλα αυτά με μουσική υπόκρουση τον πολυαγαπημένο Γιώργο Μπουλουγουρά-πάντα με γυαλιά πούλμαν- και σκηνοθέτη τον ζαχοπουλικό κολλητό Γιώργο Μυλωνά. Ιντζόι!

Κομμωτικό θρίλερ

Εάν γυριζόντουσαν κομμωτικά θρίλερ, οι κουπ που ακολουθούν θα διεκδικούσαν επάξια το ρόλο του Φρέντι Κρούγκερ - του ψυχοπαθούς χαιρστάιλιστ με το πιστολάκι. Αγαπητοί μου πελάτες, το ιστοsalon σας παρουσιάζει τα κουρέματα που όλοι θα θέλαμε να ξεχάσουμε, τα κουρέματα "όχι άλλο κάρβουνο", τα κουρέματα που θα έπρεπε να τιμωρηθούν με ισόβια φυλάκιση (και όταν λέμε ισόβια εννοούμε ισόβια).
Παρατηρείστε προσεχτικά τις αισθητικά ανυπόφορες φωτογραφίες που ακολουθούν και ψηφίστε την απόλυτα σπλάτερ κομμωτική κρεασιόν.

Περνάει - περνάει ο ... ΛΟΓΟΚΡΙΘΗΚΕ

Το σημερινό ποστ λογοκρίθηκε. Ελπίζω η φωτογραφία του κυριούλη που ακολουθεί να μην προσβάλει το φιλοθεάμον κοινό.

Φωτοβομβίδων συνέχεια

Δεν σας κρύβω ότι με τις φωτοβομβίδες έχω πάθει αυτό τον καιρό μια ψυχολογία. Οπότε θα μου επιτρέψετε να σας παραθέσω ένα ακόμα φωτοανδραγάθημα, το οποίο αυτή τη φορά προέρχεται από έναν τετράποδο φίλο μας. Το καθιερωμένο γλυκανάλατο και φιρφιρουλέ εσταντανέ των μικρομέγαλων παρανύμφων -που σίγουρα το ίδιο βράδυ κοιμήθηκαν με τα κουφέτα κάτω από το μαξιλάρι κι αντί να ονειρευτούν προβατάκια μετρούσαν τους κοιλιακούς του Μπραντ Πιτ- βεβηλώνεται μοναδικά από τον Γούφη, ο οποίος επέλεξε λάθος τόπο και ώρα (ή μήπως όχι;) για να ανακουφιστεί στο φιλόξενο γκαζόν της χλιδάτης επαύλεως.


Επίσης θα ήθελα να πληροφορήσω τους φιλόπονους επισκέπτες του ιστοκομμωτηρίου, ότι έχω ήδη καταρτίσει μια λίστα με τις εκκλησίες SOS (αυτές με τα πολλά σκαλιά και τα κόκκινα χαλιά για τους γάμους) τις οποίες μπορούμε να επισκεπτόμαστε για να κάνουμε και τα δικά μας φωτοβομβιλίκια -κατά προτίμηση ντυμένοι Σούπερμαν.

Φωτοβομβίδες; Βας ιστ ντας;

Πολλά και διάφορα -ξεκούδουνα και μη- μηχανεύεται ο άνθρωπος για να περνάει τις ελεύθερές του ώρες. Άλλος εκτρέφει οικόσιτα μπαρακούντα, άλλος πλέκει μαξιλαράκια για το σαλόνι, άλλος μαθαίνει ουρντού κι άλλος γίνεται φωτοβομβιστής. Τι είναι ετούτο πάλι θα μου πείτε. Φωτοβομβιστής είναι ο τύπος που το'χει αμέτι μουχαμέτι να μπαίνει απρόσκλητος στα φωτογραφικά καρέ διαφόρων ανύποπτων και να τους τα κάνει γης μαδιάμ. Έτσι λοιπόν στη ρομαντική φωτογραφία του γάμου που ακολουθεί επέρχεται ο Αρμαγεδδών καθώς τις γλυκερές στιγμές του νέονυμφου ζεύγους καταστρέφει ο άσχετος κυριούλης στα αριστερά που καβαλάει ημίγυμνος -και με μοναδική ομολογουμένως χάρη- το κακόγουστο αγαλματάκι.


Στο επόμενο φωτογραφικό ντοκουμένο ο αρχιφαρσέρ μπλακ μπράδερ κάνει ένα ζουγκλοειδές ντου στο αθώο κοριτσίστικο πάρτυ καταστρέφοντας με πολύ στυλ μια ακόμα φιλόδοξη φωτογραφική υπερπαραγωγή.


Όπως καταλαβαίνετε πεδίον δόξης λαμπρόν αναμένει όσους αποφασίσουν να ασχοληθούν με το ευγενές αυτό σπορ. Κανείς εθελοντής παρακαλώ;
Περισσότερα παρεμφερή ανδραγαθήματα στον άρχοντα της συλλογής φωτοβομβίδων freddos χάρη στον οποίο γνώρισα το μαγικό αυτό κόσμο και τον ευχαριστώ πολύ.

Το ιερόν Κολωνάκιον

Α, όλα κι όλα! Μπορεί να είμαι μια απλή κομμώτρια με δίπλωμα Αμάραντου-Χρυσή Χτένα, αλλά έχω κι εγώ τις απορίες μου. Αναρωτιέμαι λοιπόν εάν το ιερόν αθωνικόν Κολωνάκιον θα εξακολουθήσει το επικερδέστατο μεσιτικόν νταραβέρι εγείροντας πλέον απαιτήσεις για οικόπεδα - φιλέτα στον Παράδεισο Αμαρουσίου καθώς και για αγροτεμάχια αναλόγου ρίαλ εστέιτ στάτους στο Σούπερ Πάρανταϊς της Μυκόνου.
Θα μου πείτε, πώς μου κατέβηκαν τέτοιες ιδέες; Να, προχτές, εκεί που έβαφα το μαλλί κομοδινί σε γνωστό πολιτικό, μου εκμυστηρεύθηκε ότι οι μάνατζερς του ιερού Κολωνακίου έχουν ήδη κατοχυρώσει το κοπιράιτ της λέξης «Παράδεισος» και αναμένεται να διεκδικήσουν δυναμικά από οικόπεδα μέχρι δικαιώματα στα βιβλία μαγειρικής της Χρύσας Παραδείση.


Υ.Γ. Για να δούμε, θα βρείτε τη λεπτομέρεια Kinder έπληξη που κάνει τη διαφορά στο ιερόν φωτογραφικόν ντοκουμέντο; May the force be with you!

Να το πάρει το ποτάμι;

Πολύ σας προβλημάτισε το χθεσινό ποστ, αλλά άκρη τελικά δεν βρέθηκε. Οι απαντήσεις σας άγγιξαν μια μεγάλη γκάμα προσωπικοτήτων, από τη Μαρίκα Μητσοτάκη και την Αλέξια έως τη θεία της Υβέτ Τζάρβις και την Γκλόρια Γκέινορ (πάλι καλά που δεν γράψατε για τον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη). Κανείς όμως δεν κατάφερε να μαντέψει ότι η κυρία της φωτογραφίας ήταν η φοβερή και τρομερή La Camilla (όχι αυτή του Βρετανού κουνενέ που φοράει τα κολλυβοδοχεία και τις χελιδονοφωλιές στο κεφάλι), αλλά η πάλαι ποτέ τραγουδίστρια των Army of Lovers.



Κι επειδή είναι γνωστό ότι το ιστοκομμωτήριον αγαπάει τις εξτραβαγκάντζες, σας αφιερώνει ένα από τα εξωφρενικά τραγούδια του λουδοβίκειου συγκροτήματος που μεσουράνησε στα 90's, η τέλεια μουσική υπόκρουση για ένα σωστό πιστολάκι.

Μα ποια είναι, ποια είναι...

Βουαλά ένα σπάνιο εύρημα από τις ανασκαφές της θείας Πασταφλώρας στο διαδίκτυο. Η συμπαθής κυρία της φωτογραφίας μαζί με την έξαλλη παρέα της (με τις εξίσου εξωφρενικές κομμώσεις και το λουδοβίκειο στάιλινγκ) υπήρξαν μεγάλες μούρες εκεί στα 90's και μας χάρισαν πολλά σουξέ, αμφιβόλου πχοιότητας για μερικούς-μερικούς θολοκουλτουριάρηδες, αλλά εξόχως διασκεδαστικά για εμάς τους υπόλοιπους σαβούρες. Ακόμα θυμάμαι το μπιτς μπαρ στο Σούπερ Παραντάις* να σείεται από τα χιτ τους κι όλους εμάς να χοροπηδάμε σαν τα κατσίκια ουρλιάζοντας τα ρεφρέν από τα τραγούδια τους. Για να δούμε θα βρείτε ποια είναι για να κερδίσετε ένα δωρεάν λούσιμο-κούρεμα-χτένισμα στο ιστοsalon;
(Και για όσους ανυπομονούν, η απάντηση στο αγωνιώδες ερώτημα στο αυριανό ποστ)



* Διότι κάθε ιστοκομμώτρια που σέβεται τον εαυτό της έχει θητεύσει ΚΑΙ στις εσχατιές της Μυκόνου.

Eat oil and come at night

Ωραία τα ουήσκια Τσόνη και Κατεσάρ, αλλά ξεροσφύρι να τα πίνεις δεν λέει. Έτσι το ιστοsalon έρχεται να σας προτείνει ένα εξαιρετικό γειτονικό εστιατόριο το οποίο θα σας υποδεχθεί μετά βαϊων και κλάδων για να γιορτάσετε την καινούργια σας κουπ και τις σέξι ανταύγειες σας. Το ρεστοράν ονομάζεται Φάε λάδι κι έλα βράdy, Eat oil and come at night και όπως θα παρατηρήσετε η καλαίσθητη ταμπέλα του ακολουθεί τις επιταγές του μέγα σκηνοθέτη Βασίλιεφ που τσατάλιασε τα νεύρα μιας ολόκληρης Επιδαύρου* με τις τρίγλωσσες παρεμβάσεις του στη μεταμοντέρνα του Μήδεια.
Και όπως πολύ σωστά παρατήρησε η φιλτάτη incontinentia: ιστοκομμωτήριον > Επίδαυρος > ταβέρνα = Πολιτιστικόν overdose



* Διότι είπαμε είμαστε πολύ μορφωμένα άτομα

Όλα για τον πελάτη

Μια από τις βασικές αρχές του μάνατζμεντ λέει ότι η σωστή και σαλονάτη επιχείρηση πρέπει να έχει και τους ανάλογους προμηθευταί. Διότι, τι να το κάνεις, μανδάμ, το κομμωτικό ψαλίδι όταν είναι μέιντ-ιν-δεν-ξέρω-πού κι αντί να σου πετυχαίνει ένα φιλάρισμα που φυσάει, σου κάνει την πελάτισσα σαν ταϊβανό νεοσύλλεκτο που έχει πάθει ηλεκτροπληξία. Κι επειδή το ιστοκομμωτήριο σέβεται το κοινό του κι έχει κάνει φλάμπουρο τα πάσης φύσης ISO, TUV, HACCP και τα λοιπά πχοιοτικά πιστοιποιητικά, συνεργάζεται πάντα με τους καλύτερους. Εξού και η συμφωνία που έκλεισε με γνωστή κάβα για την προμήθεια των "υγρών καυσίμων" όπου δεν μπορεί κανείς παρά να θαυμάσει το χαρακτηριστικό ενσταντανέ με τα δημοφιλή "ουήσκια Τσόνη και Κατεσάρ" που θα προσφέρονται στην εκλεκτή πελατεία του ιστοsalon.

Κουλτούρα-πχοιότητα-πολιτιζμός

Τα-ταν! Ανοίξαμε και σας περίμενουμε! Από τη φετινή σχολική χρονιά το ιστοκαλύβι αλλάζει χρήση και μετατρέπεται σε ένα σικάτο ιστοκομμωτήριο. Η θεία Πασταφλώρα είναι πλέον μια επαγγελματίας χαιρ στάιλιστ, καθότι στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις, και στους τοίχοι του μαγαζιού φιγουράρουν τα πορτρέτα των μεγάλων μετρ του επαγγελμάτος που ποζάρουν ως νέοι οπλαρχηγοί κραδαίνοντας τα γιαπωνέζικα ψαλίδια τους: τιμή και δόξα στον Άγγελο, τον Johnny, τον Georges, τον Βαγγέλη Χατζή και τον Ζάρμπαλη!
Το ιστοsalon θα εξυπηρετεί καθ' εκάστην με λάβαρο και προμετωπίδα το τρίπτυχο "Κουλτούρα-πχοιότητα-πολιτιζμός", διότι μπορεί να τελειώσαμε έναν Αμάραντο Χρυσή Χτένα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είμαστε και μορφωμένα άτομα, με την Επίδαυρό μας, τα Ηρώδειά μας, τους Βέλτσους μας και τον Φράνσις Φουκουγιάμα κορώνα στο κεφάλι μας.
Καλή αρχή λοιπόν, με τον λατρεμένο επίτιμο να στέλνει κι εκείνος τις ευχές του και να γίνεται φυλαχτό και εικόνισμα για καλή τύχη και χρυσές δουλειές!

E-ε-έρχεται!

Νέα σχολική χρονιά (θενκς Γκοντ όχι για μας), νέο ξεκίνημα (από Δευτέρα δίαιτα), νέοι αγώνες (για να πετύχει επιτέλους εκείνη η περμανάντ). To ιστοκαλύβι ανασυντάσσεται και η θεία Πασταφλώρα φοράει τη σικάτη ρόμπα από τη λαϊκή και το σινιέ φακιόλι και πιάνει δουλειά για το γκραν όπενινγκ που θα γίνει σε λίγες μέρες. Μέχρι τότε, αφιερωμένος εξαιρετικά ο καημός της: το Καφέ Μπούμπης, ένα άπιαστο επιχειρηματικό όνειρο για τη θείτσα που χρόνια τώρα μαζεύει δεκάρα-δεκάρα τα ευρώπουλα στον κουμπαρά της μπας και μπει μια μέρα συνεταίρος...