Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2008

Ναι στο φιλιππινέζικο καραόκε!



Μια πραγματικά αξιομνημόνευτη βραδιά ήταν πριν από 1-2 χρόνια στο περίφημο φιλιππινέζικο καραόκε στον Πειραιά όπου σύσσωμο το μουλτιέθνικ κοινό (Φιλιππινέζοι και Αλβανοί) μας χειροκροτούσε σε κατάσταση παράκρουσης. Το e-mail της Βίκυς με έβαλε στη μπρίζα για το τι γίνεται σήμερα αυτός ο ναός της τέχνης κι έτσι αναζήτησα πληροφορίες στις γνωστές σκουπιδοπηγές μου. Ιδού η απάντηση που έλαβα:

«Κόρη μου έχω καλά νέα και κακά για την αφεντιά σου και τον αναγνώστη σου (γύρευε τι μούτρο ύποπτο θα είναι και ελόγου του...).
Τα καλά νέα: Καραοκάδικο υπάρχει ακόμα
Τα Κακά νέα: αλλά όχι εκεί που ήταν
Τα καλά νέα: τρεις πόρτες δεξιότερα
Τα Κακά νέα: είναι πιο φτωχομπινέδικο
Τα καλά νέα: τώρα η φιλιππινέζα σερβίρει αλλά κουμάντο κάνει Πακιστανός
Τα Κακά νέα: δεν έχει φαγητό
Τα καλά νέα: η μπίρα έχει δυο γιούρο
Τα Κακά νέα: τα σάββατα έχει ντίσκο πάρτυ
Τα καλά νέα: αλλά το καραόκε παίζει κάθε μέρα έτσι κι αλλιώς
Τα Κακά νέα: δεν έχει ελληνικά τραγούδια, μόνο αγγλόφωνα και όλο τον πακιστανικό πολιτισμό (επόμενο σχέδιο να κάνω καραόκε πάνω στα 25λεπτα του Νουσράτ φατέχ Αλί Χάν...)
Τα καλά νέα: ελληνικά έχει στο ακριβώς απέναντι καραοκάδικο που είναι καφενείο-ουζερί
Τα Κακά νέα: ελλείψει πρόθυμων πελατών είδα ότι τραγουδάει (φέρνων και ζεμπεκιές) ο ιδιοκτήτης
Τα καλά νέα: υπό τους ήχους του "μα εγώ δε ζώ γοβατιστός - είμαι της γερακίνας γιός"...
Τα Κακά νέα: είναι στην Τρούμπα
Τα καλά νέα: αλλά όχι πολύ μέσα, Αγίου Σπυρίδωνος 13, δίπλα από την ομώνυμη εκκλησία που βρίσκεται στο ύψος του αριθμού 3 της Ακτής Μιαούλη.
Αν το σχεδιάζετε για Φεβρουάριο (και καλά, καρναβάλι) είμαι κι εγώ μέσα»...
Ναι το σχεδιάζουμε! Και ανυπομονούμε...

4 σχόλια:

  1. Δεν έχω πάει ποτέ σε καραοκεδάδικο (WTF, πως το λέτε αυτό το πράμα);
    χεχεχεχε

    Πρέπει να ειναι και γαμώ... τα γέλια :) !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Aχ τι μου θύμισες... Ένα καραοκάδικο στη Βιέννη, που για να το βρεις έπρεπε να περάσεις από καμιά εκατοστή αυλές, σκύβοντας να περάσεις κάτω από τ' απλωμένα σεντόνια.
    Κλειστό για το κοινό -λειτουργούσε βλέπεις ως κλαμπ εκλεκτών- όμως τους παρακαλέσαμε και μας άφησαν να περάσουμε για να δούμε από κοντά τα είδωλά μας (οι βραδιές τους αναμεταδίδονταν από ένα παλιοκάναλο της τηλεόρασης). Περάσαμε αξέχαστα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τα καραόκε δεν τα είχα σε εκτίμηση είναι αλήθεια.Μετά πό ένα συμβάν.Ήμουν στα Πατήσια και πήγαινα να ποάρω καφε από ένα 24 ώρες όπεν που είναι δίπλα πό ένα καραόκε.Ήταν ένας που είχε βγει από το μαγαζί λίγο πριν και είχε πέσει κάτω απ΄την τύφλα του και είχε χτυπήσει στο κεφάλι.Τα αίματα στάζαν.Προσπάθησε να βαρέσει τις υπαλλήλους του μαγαζιού.Τις ήξερα τις κοπέλες και προσπάθησα πρώτα με το καλό και μετά με το κακό να τον βγάλω έξω από το μαγαζί.Τα κατάφερα με την βοήθεια του μαγαζάτορα που ήρθε μετά από λίγο και τον πήγαμε σε ένα φαρμακείο και τον αφήσαμε αφού δεν ήθελε πολλά πολλά.Ο άνθρωπος πήγενε πέρα δώθε.Μου ξύπνησε άσχημες μνήμες και έτσι όποτε ακούω καραόκε έχω αυτήν την εικόνα στο μυαλό μου.΄

    Άσχετο με το ποστ σου αλλά αυτήν την εικόνα μου έβγαλε.

    Σόρρυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @βαλιδόρος: καραοκάδικο ίσως; Εγώ πάντως το αποκαλώ "ναός της τέχνης", "πολιτιστική Βαλχάλα", κτλ κτλ

    @3parties: α, να ένα πολύ καλό κίνητρο για να επισκεφθούμε τη γραφική Βιέννη!

    @island: αυτό είναι που λέμε ... ψυχολογικά τραύματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή