Επικίνδυνες αποστολές με το φραντζολάκι

Φραντζολάκι, πάμε βόλτα; Πάμε! Φοράμε το πράσινο φορμάκι, το δεινοσαυρομπουφάν, το σκουφάκι και βουρ στην πλατεία! Εμπόδιο πρώτο: ο διαστημόβλαχος γείτονας έχει παρκάρει πάνω στο πεζοδρόμιο το τζιπ (που το πλένει και το γυαλίζει κάθε 3 μέρες) και μας κλείνει πάνω στην στροφή. Λίγο παρακάτω έτερος τζιπάτος χλιμίτζουρας έχει κάνει κατάληψη στο άλλο πεζοδρόμιο (από δίπλα κι ένα Honda, είναι να μην κάνει κάποιος την αρχή). Γύρω τριγύρω ένα σωρό θέσεις για παρκάρισμα, αλλά οι μαιτρ ήθελαν εκεί (τους έχω σταμπάρει, πάντα αυτό κάνουν, τι διαστροφή κι αυτή!)
Αυτή, φραντζολάκι, είναι η πλατεία, αλλά δεν χωράμε να περάσουμε γιατί μια $^$%$^%$@@@ μας έκλεισε τη διάβαση με τη %#$#$%#@@ Μερσεντές της. Κάνουμε σλάλομ, περνάμε με τα χίλια ζόρια. Πάμε γύρω-γύρω, κοιτάμε τα πολύχρωμα λουλουδάκια, τις γατούλες που παίζουν στο χορτάρι, τα παιδάκια που τιτιβίζουν, χαιρόμαστε και ηρεμούμε, μέχρι τη στιγμή που μια μεσόκοπη κυρία σαπακιάζει στο ξύλο, άνευ λόγου και αιτίας, το μπομπιράκι που προσέχει. Η ιστοσαλονίστ ανεβάζει πίεση 25 και παίρνει το δρόμο για το σπίτι. Φραντζολάκι, γουέλκαμ του Μπαχαλιστάν!