Εφτά ψυχούλες. Πεταμένες στα σκουπίδια μέσα σε μια πλαστική σακούλα. Ο «πολιτισμός» κάποιων κάφρων που θέλουν να λέγονται άνθρωποι και καταδικάζουν επτά πλάσματα σε θάνατο από πείνα και ασφυξία. Ένα αδύναμο νιαούρισμα έκανε τη φίλη μου τη Νάντια να κοιτάξει μέσα στον κάδο. Και να μην πιστεύει στα μάτια της βλέποντας το "περιεχόμενο" της σακούλας. Το ίδιο βράδυ τα εφτά μουσουδάκια ταξίδευαν από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα. Και τώρα τα τρία από αυτά ψάχνουν ένα σπίτι και μια ζεστή αγκαλιά (για τα υπόλοιπα τέσσερα βρέθηκαν ήδη γονείς). Η θεία Πασταφλώρα οπλισμένη με κορτιζόνες και Aerolin θα κάνει μπέιμπι σίτινγκ στα αξιαγάπητα χνουδωτά βρέφη το επόμενο διήμερο... Όποιος ενδιαφέρεται να υιοθετήσει κάποιο από τα μικρούλια, ας στείλει ένα ηλεκτρονικό ταχυδρομικό περιστέρι στο ιστοκαλύβι.
Καταραμενος να ειναι αυτος που τολμησε να κανει μια τετοια αποτροπαιη πραξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπιζω ολα να πανε καλα με τα γατακια.
@anisixos: κι εγώ ελπίζω να τους βρούμε μια καλή οικογένεια. Όσο για τα ανθρωποειδή που τα πέταξαν στα σκουπίδια, ελπίζω κάποια στιγμή να καταλάβουν την κτηνωδία τους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠασταφλωρα μου εισαι πολυ γλυκος ανθρωπος, εδω ερχομαι παντα με διαθεση να αστειευθω αλλα και να χαμογελασω με τον τροπο που αντιμετωπιζεις την καθημερινοτητα. Σημερα με συγγινησες πολυ. Ευχομαι να βρεις γρηγορα καποιον που να τα αγαπα γιατι οπως καταλαβα εχεις κι εσυ καποιο αλλεργικο προβληματακι. Εδω αλλοι πετανε τα παιδακια που γεννησαν, και στο γατακι της γατας θα κολλησουν. Μπραβο βρε καλη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή@δεσποινάριον: αυτό για τα παιδάκια ξαναπέστο... κάποιες συγκυρίες με έχουν φέρει τους τελευταίους μήνες πολύ κοντά σε κάποια τέτοια περιστατικά, μιλάμε για καταστάσεις που δεν τις χωράει το μυαλό. Γιατί νομίζεις ότι μου βγαίνει τόση σάχλα σ' αυτό το μπλογκ; Άμυνα είναι γιατί αλλιώς δεν παλεύεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τα μουσουδάκια κάνουμε ό,τι μπορούμε. Και την αλλεργία προσπαθούμε να την παλέψουμε: σιγά μην την αφήσουμε να μας νικήσει... Αψού!
Αχ καλή μου pastaflora...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να πάνε όλα καλά..
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα υιοθετούσα, αλλά έχω ήδη αρκετές γάτες και δεν μπορώ να πα΄ρω άλλες...
Την καλημέρα, από την όμορφη, τριτοκοσμική χώρα μας, που κάποιοι πετούν μωρά στα σκουπίδια και κάποιοι άλλοι, για τα "κεκτημένα" τους- σα να λέμε τα όσια και τα ιερά τουλάχιστον- κατεβάζουν το διακοπτη του κρατικού μηχανισμού.
Κι έπειτα ανησυχούμε για τα Σκόπια... Όπως λένε κιοι Πειρατές στον Αστερίξ, "δεν χρειαζόμαστε πια τους Γαλάτες. Τα καταφέρνουμε και το βουλιάζουμε και μόνοι μας!"
Ουφ, τα είπα...
@γιώργος: την καλημέρα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή@christophorus: σεβάσμιε γέροντα, το'πα και το ξαναλέω: ζούμε στη χώρα καρνάβαλο, η οποία κατοικείται και διοικείται από μικρούς, μικρομεσαίους, μεγάλους και έξτρα λαρτζ μασκαράδες. Τέτοιο που είναι το καράβι τι να το βουλιάξεις... Το μετατρέπεις σε καντίνα και πουλάς "βρώμικα" μεσοπέλαγα!
Όσο για την ευγενική προσφορά, σε ευχαριστώ πολύ. Αν τα μικρά μας δεν βρουν σπίτι με βλέπω να τα φέρνω στη γνωστή, φιλόξενη αυλή. Ποιος τον ακούει μετά τον Σιλ!
"ΚΆΦΡΟΥΣ" καλά τους λες...... :(
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάλι καλά που αυτά τα βρήκε η φίλη σου η Νάντια. Πόσα και πόσα άλλα έχουν την ίδια τύχη από κάτι κτήνη που θέλουν να ονομάζονται και άνθρωποι.
ΑπάντησηΔιαγραφή@roadartist: και θα ήθελα να πω ακόμα περισσότερα, αλλά θα μας τσακώσουν οι μπλογκοεισαγγελείς, θα μας βγάλουν στα κανάλια και ποιος μας ξεπλένει μετά!
ΑπάντησηΔιαγραφή@pussy galore: και δυστυχώς δεν φέρονται έτσι μόνο στα ζωάκια, αλλά και στους γύρω τους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι βρήκα κι εγώ τη δική μου μικρούλα. Στα σκουπίδια με τα - δυστυχώς νεκρά - αδερφάκια της. Ήταν η μόνη που επέζησε.
ΑπάντησηΔιαγραφή@exitmusician: ήσουν τυχερός που έσωσες έστω κι ένα μουσουδάκι. Δυστυχώς από τα δικά μας τα βρέφη δεν επέζησε κανένα :-(
ΑπάντησηΔιαγραφή