Όταν ξεκινάς το ταξίδι σου στη μπλογκόσφαιρα είναι σαν να ανοίγεις το σπίτι σου σε ένα σωρό νοματαίους. Σιγά – σιγά οι καλεσμένοι βλέπουν φως και μπαίνουν, άλλοι ρίχνουν μια ματιά και φεύγουν, άλλοι κάθονται, σου φέρνουν ένα κουτί Τζοκόντες και πιάνετε το λακριντί. Ανοίγεις κι εσύ το σερβάν, βγάζεις τις δικές σου Τζοκόντες, τους κερνάς και γινόσαστε μια ωραία ατμόσφαιρα. Πού και πού σκάει μύτη και κανένας ενοχλητικός ή εκτός τόπου τύπος κι εκεί με ευγενικό τρόπο τον κερνάς τις περσινές νουγκατίνες. Πού το πάω, θα αναρωτηθείτε. Όχι όσο συχνά θα ήθελα, δυστυχώς, επισκέπτομαι διάφορα ιστορετιρέ, ιστομαιζονέτες και ιστοκαλύβια. Χτυπάω το κουδούνι, μπαίνω κι αφήνω ευγενικά το κουτάκι με τις Τζοκόντες. Ο ιδιοκτήτης όμως απαξιεί να μου δώσει έστω κι ένα ποτήρι νερό. ΟΚ, σκέφτομαι, δεν έχει διάθεση, στραβοξύπνησε, ίσως εγώ κάτι έκανα λάθος ή απλά δεν γουστάρει τις Τζοκόντες. Την κάνω και ξαναπερνάω άλλη μέρα. Κι εκείνος πάλι τα ίδια. Κι όχι μόνο σε μένα, αλλά σε ένα σωρό περαστικούς που ήρθαν να πουν μια καλημέρα.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη όλη η ουσία στα μπλογκς είναι η διάδραση, κοινώς το σου γράφω κάτι και μου απαντάς. Αν το σχόλιό μου το θεωρείς ηλίθιο, ανούσιο ή εκτός τόπου και χρόνου, φιλοδώρησέ με με την ανάλογη απάντηση, ή βγάλε μου στην τελική μια περσινή νουγκατίνα. Το να με γράφεις στα παλιά σου τα παπούτσια όμως και να μην μου απαντάς...
Αγαπητή μου Πασταφλώρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ξέρετε πόσο περισσότερο ακόμη σας εκτίμησα με το ποστ αυτό!
Συμφωνώ απολύτως μαζί σας.
Μια διευκρίνιση ωστόσο απαραίτητη. Στις περιπτώσεις εκείνες που απαξιούν οι συγγραφείς να απαντήσουν σε σχόλια νομίζω ότι θα έπρεπε να πάρουν την ήδη στημένη παρέα τους και να κάνουν blog τύπου private και δεν συμμαζεύεται. Να μαγειρέψει ο συγγραφέας και να φάνε οι φίλοι.
Ομοίως δεν κατανοώ τα blog χωρίς σχόλια όπου οι συγγραφείς ποστάρουν κειμενάκια και δεν δίνουν καν τη δυνατότητα σχολιασμού. Π.χ. Ο εκλεκτός κατά τα άλλα Γιάννης Χάρης. Αφού η εφημερίδα βγαίνει ηλεκτρονικά γιατί δημοσιεύει τα άρθρα του χωρίς δυνατότητα σχολίων; Αναρωτιέμαι, αλλά δεν θα σκάσω κιόλας.
Σε κάθε περίπτωση, για να επανέλθω, οι άνθρωποι που τσιγκουνεύονται τα σοκολατάκια τους είναι νομοτελειακό ότι θα φάνε χαλασμένες πάστες, και δεν θα είναι καν πασταφλώρες.
Καλημέρα, από αυτά όμως μπορούμε και να κρίνουμε ή να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα για τον καθένα. νεσ πα?
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ: Εγώ μία τζοκόντα θα την πάρω μερσί. Κι ένα ποτηράκι νερό, στην υγεία σας.
Συμφωνω απολυτα σαν συμπεριφορα ειναι απολυτως απαξιωτικη..ντιβιστικη και σνομπ..
ΑπάντησηΔιαγραφήμονο που οπως εχουμε ξαναπει
σνομπ ηταν οι
-αρχοντοχωριατες!
-Το παραπανω σχολιο
δεν αφορα αναπαντητα σχολια
σε μπλοκερ που γραφουμε τακτικα
και υπαρχει καποια οικειοτητα
αλλα σε μπλοκερ που επισκεπτεσαι πρωτη φορα ..
πέρασα να αφήσω
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτά--->http://www.kraftfoods.gr/
kraft/images/grel1/pictures/
5.2_gioconda.jpg (ακόμα να μάθω να κάνω λινκ στα σχόλια :() καλημέρα :)
@ιφιμέδεια: νομίζω ότι στην περίπτωση που απαξιούν να απαντήσουν, θα πρέπει ο κόσμος να παίρνει τα κουβαδάκια του και να πηγαίνει σε άλλες παραλίες. Προσωπικά προτιμώ να στερηθώ τη χαρά της ανάγνωσης ενός καλού κειμένου όταν αυτό προέρχεται από έναν ψηλομύτη μπλόγκερ: μου φαίνεται ανακόλουθο και αρκούντως εγωπαθές να θέλεις μόνο να παίρνεις χωρίς να δίνεις. Κι αυτό στη δική μου κλίμακα αξιών, ακυρώνει αυτόματα τα όσα γράφεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο για εκείνους που δεν δέχονται σχόλια, κατανοώ τη στάση τους: οι πάσης φύσεως μπλογκοπλατφόρμες σου προσφέρουν το ευεργέτημα της εύκολης δημοσίευσης και λειτουργούν πιο πράκτικα από μια προσωπική ιστοσελίδα. Εκεί, αν θέλεις, το θεωρώ και πολύ πιο έντιμο να πεις "μην σχολιάζετε", από το να αδιαφορείς παντελώς για όσους σε διαβάζουν και σου αφήνουν τα σχόλιά τους.
Δυστυχώς, όπως έχω διαπιστώσει, στην ελληνική μπλογκόσφαιρα, αρκετοί από αυτούς που τσιγγουνεύονται τα σοκολατάκια τους χαίρουν μεγάλης εκτίμησης. Δεν βαριέσαι, εμείς θα τρώμε τις Τζοκόντες μας, τις ωραίες μας πασταφλώρες κι ό,τι άλλο φέρνει ο καθείς περνώντας από το ιστοκαλύβι.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή@pussy galore: σαφέστατα βγάζουμε τα συμπεράσματά μας και συνεχίζουμε τις επισκέψεις σε πιο φιλόξενα κλίματα. Κάτσε να τσακίσουμε τώρα άλλο ένα σοκολατάκι, πάντα χωρίς τύψεις, κι ένα ακόμα νεράκι, σερί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην υγειά μας!
@talisker: κάποιες φορές τυχαίνει να μην δούμε ένα σχόλιο, συνήθως σε παλιότερα ποστ. Εκεί δικαιολογείται κανείς. Αυτό που με εκνευρίζει πάντως είναι οι επιλεκτικές απαντήσεις, συνήθως σε "σταρ" της μπλογκόσφαιρας και η πλήρης αδιαφορία για τα "τσικό".
ΑπάντησηΔιαγραφή@bitch girl: σας ευχαριστούμε πολύ! Πάρτε κι εσείς ένα δωράκι: http://www.youtube.com/watch?v=CAsYwW7pt7o
ΑπάντησηΔιαγραφήo αγαπημένος Σουηδός σεφ μεγαλουργεί!
Καλησπέρα κι από μένα. Θα συμφωνήσω απόλυτα με το ποστ και τους σχολιαστές. Η επιλεκτική απάντηση ογκόλιθων-βλόγερ αποκλειστικά (ή κυρίως) σε αντίστοιχους αστέρες (που μας προέκυψαν στα ξαφνικά) και η απαξίωση των υπολοίπων δίνει και παίρνει σε ορισμένα μπλογκ. Σε μερικά πάλι, μπορεί να βρεθεί κανείς να απολογείται που άφησε σχόλιο, ειδικά όταν καταλήγουν τα γραφόμενά του να γίνονται αντικείμενο χλεύης από τον ιστογράφο (μου συνέβη σε ιστολόγιο πανελλήνια εμβέλειας και φυσικά δεν ξανασχολίασα). Βέβαια, εγώ συνεχίζω να μπαίνω σε κάτι τέτοια μπολγκ που έχουν κάτι να πουν, αλλά με κρύα καρδιά πλέον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιοι είναι οι «ογκόλιθοι» μπλόγκερ; Μην τρελαθούμε κιόλας. Φιλτάτη Πασταφλώρα μην κακοκαρδίζεσαι. Αν σε γράφουν, γράψτους κι εσύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπάνιο μεν αληθές δε! Το έχω υποστεί και εγώ, π.χ. από επώνυμο της πολιτικής blogger που ναι μεν δεν μου απάντησε στο blog αλλα για να μη χάσει και το ψιφαλάκι της κυρά..Κατίνας, μου έκανε ένα εμαίηλ, "θα τα λέμε"..
ΑπάντησηΔιαγραφή(περσινές νουγκατίνες! Θεϊκό!)
Δεν μου αρέσουν το Τζοκόντα. Μου αρέσουν όμως τα Νουαζέτα, σουβλάκια γύρο χοιρινό μόνο πατάτες, γουρουνόπουλο, κεφτεδάκια και μακαρόνια με κιμά. Την επόμενη φορά που θα σου γράψω και δεν θα μου προσφέρεις κάποιο απ'αυτά μαζί με την απάντηση, θα πω σε οοοοοοόλο τον κόσμο, τι παθαίνεις, όταν τρως μανιταρόσουπα.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι πίτσα φαν 4Χ4 σπέσιαλ.
ΑπάντησηΔιαγραφή@dora tsirka: με κάτι τέτοιες συμπεριφορές δεν είναι τυχαίο ότι κάποιοι αποφασίζουν να αντιδράσουν είτε κάνοντας ξεκούδουνα σχόλια σε όλους αυτούς τους ντεμέκ τύπους είτε φτιάχνοντας hate blogs. Αυτό που έγραψες περί χλεύης με θύμωσε περισσότερο από όλα. Ένα ξινισμένο ρυζόγαλο στον κύριο, παρακαλώ!
ΑπάντησηΔιαγραφή@αδιάβροχοι: αν τους γράφω λέει! Απλά όταν θυμώνω θέλω να το μοιράζομαι!
ΑπάντησηΔιαγραφή@katerina: στο συγκεκριμένο είδος ιστολογίου ούτε καν περνάω απ' έξω. Γιατί κάποιος κακομοίρης από το πολιτικό γραφείο του εν λόγω φωστήρα αναλαμβάνει την καθημερινή διεκπεραίωση. Άσε που πλέον έχουν κάνει μόνιμη κατάληψη παντού: τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, εφημερίδες. Τα μπλογκς τους μαράνανε!
@sportgay: αγαπητέ ξένε, εσείς είστε μια κινητή βόμβα χοληστερίνης. Γρήγορα στο πολυιατρίου του Δρ. Φλάντζα για εξετάσεις! Όσο για τις απειλές σας, προσέξτε, γιατί το catering από δω και πέρα θα περιλαμβάνει ΜΟΝΟ σπανακόρυζο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια μη απάντηση δεν είναι απαραίτητο να σημαίνει γείωση. Μπορεί να σημαίνει "δεν ξέρω τι να πω", μπορεί "με έφερες σε δύσκολη θέση", μπορεί να σημαίνει "τώρα τι απαντάς" και πολλά ακόμη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆσε που κάποιες φορές (αν και υποψιάζομαι πως δεν αναφέρεσαι σε τέτοιες) μια σιωπή μπορεί να ισοδυναμεί με κραυγή κιόλας.
Κυρία ήταν πασταφλόρα μου. Όσο για τα hate blogs ή hate posts τα μισώ περισσότερο και από το ξινισμένο ρυζόγαλο. Η αδιαφορία είναι η καλύτερη λύση :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο internet έφερε μια νέα μορφή δημοκρατίας. Όλοι έχουν την ίδια ευκαιρία να μιλήσουν και να πουν ό,τι θέλουν χωρίς να τους φιμώσει κανείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν είναι αγενείς ή καλαμοκαβαλάρηδες, κακό του κεφαλιού τους. Ακόμα και η αγένεια όμως, ακόμα και το ψώνιο, είναι αναφαίρετο δικαίωμα. :)
@hades: κάποια στιγμή σαφώς μπορεί να μπλοκάρεις και να μην ξέρεις τι να απαντήσεις. Άλλο αυτό όμως και άλλο να αγνοείς συστηματικά κάποιον που σου αφήνει σχόλια. Ή να απαντάς επιλεκτικά στον κάθε "μπλογκοστάρ", στις νεαρές δεσποινίδες κτλ κτλ...
ΑπάντησηΔιαγραφή@dora tsirka: την αδιαφορία την ψηφίζω κι εγώ. Κάποιοι όμως βλέπουν τα πράγματα πιο ακτιβιστικά, όπως συμβαίνει εξάλλου και στην πραγματική ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφή@άννα: κοίτα, για μένα η αγένεια δεν είναι δικαίωμα, αλλά χονδροειδές ελάττωμα. Αγενής είναι ο κάφρος που περνάει με κόκκινο και μετά σε βρίζει, αγενής κι ο εξυπνάκιας που πετάει τα σκουπίδια απ' τον πέμπτο. Το μόνο παρήγορο, όπως πολύ σωστά έγραψες, είναι αυτό το δημοκρατικό πλαίσιο που μας επιτρέπει να γράφουμε ελεύθερα ό,τι θέλουμε. Βέβαια, κανείς δεν μας εγγυάται ότι όλα αυτά δεν καταγράφονται, ταξινομούνται και χρησιμοποιούνται "για το καλό μας".
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ πάλι μιας και ανήκω στα τσικό, απολαμβάνω πολύ τη συζήτησή σας και είπα να χτυπήσω να πω ένα γεια (θα έπαιρνα και σοκολατάκι αν μου προσφέρατε). Έψαξα αρκετά να βρω να πω κάτι έξυπνο, αλλά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό ότι βλέπω το εξαντλήσατε το θέμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς στην ιστιοπαράγκα μας μπορεί να μην έχουμε Τζοκόντες αλλά ένα ποτηράκι νερό θα το προσφέρουμε απλόχερα. Ενίοτε και άνθη!
Η γειτονιά είναι τόσο μεγάλη που όλο και κάποιο τραπεζάκι θα βρεθεί να κάτσεις και να πεις δυο κουβέντες!
(Έχω καταντήσει "ο σχολιαστής του χθεσινού post"!)
Τι Τζοκόντες και νουγκατίνες καλέ? Εμένα μου έταξες Black Forest...
ΑπάντησηΔιαγραφή@γιώργος: καταρχάς ένα θερμό καλωσόρισμα μετά πολλών σοκολατακίων. Δεν χρειάζεται να βρεις κάτι έξυπνο να πεις, απλά να χτυπήσεις το κουδούνι, να περάσεις μέσα και να καθίσεις αναπαυτικά στον καναπέ. Όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους!
ΑπάντησηΔιαγραφή@radio marconi: κύριε ραδιοπειρατή μου, το θέμα δεν το εξαντλήσαμε απλά, του δώσαμε και κατάλαβε! Είναι πολύ καλό που υπάρχουν τόσα τραπεζάκια γύρω τριγύρω, αν και τώρα που ανοίγει κι ο καιρός μας βλέπω να την κάνουμε σιγά σιγά από τον μπλόγκερ και να τραβιόμαστε κατά Θησείο πλευρά!
ΑπάντησηΔιαγραφή@fevis: α, αφού το τάξαμε, θα το κεράσουμε. Στο γνωστό μέρος, βεβαίως βεβαίως!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνταξει Τζοκοντες δε μου βρισκονται αλλα εχω κατι Γκονταιβες του νται φορ. Λοιπον εχεις δικιο. Κι εγω σαν καινουργια στην μπλογκοσφαιρα παρατηρω διαφορες συμπεριφορες. Δεν ετυχε να κρινω δημοσια γιατι μεχρι στιγμης δε μου ετυχε κατι παρομοιο προσωπικα. Επισης δεν εχω ασχοληθει με ξενα μπλογκς για να δω κι εκει συμπεριφορες. Καμμια φορα ερχονται τα μυνηματακια και στεναχωριεμαι που λογω υποχρεωσεων η χρονου δεν μπορω να απαντησω αμεσως. Και καμμια φορα στεναχωριεμαι που ενω καποιος ερχεται σε μενα με ολη την καλη διαθεση, δεν εχω χρονο να παω κι εγω βολτα και να διαβασω προσεκτικα τι γραφει και τελος παντων να κανω μια επισκεψη. Ετσι με βρισκω να παταω φρενα. Με λιγο καλο μπλογκομανατζμεντ ισως ερθω στα ισα μου. Παντως τα μπλογκς οπως παλιοτερα και τα φορα ειναι ιδεωδη για να μελετησεις συμπεριφορες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλω.
Συμφωνώ, συμφωνώ, συμφωνώ. Σπανίως αφήνω σχόλια σε μπλογκ που οι ιδιοκτήτες τους δεν συνηθίζουν να απαντούν. Το θεωρώ εξόχως προσβλητικό.
ΑπάντησηΔιαγραφή@δεσποινάριον: πασταφλώρα αντόρς γκοντάιβες! Κατά τα άλλα κι εγώ δεν προλαβαίνω να επισκέπτομαι όσο συχνά θα ήθελα τους υπόλοιπους ... συναγωνιστές κι αυτό με στεναχωρεί. Και πράγματι τα μπλογκς είναι ένας μικρόκοσμος όπου αν έχεις διάθεση διδάσκεσαι πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφή@3 parties: κι εγώ το ίδιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι ότι τόσο στο ψώνισμα όσο και στο γλείψιμο διακρινόμαστε ιδιαιτέρως χρόνια τώρα, οπότε δυστυχώς αυτό που λες δεν μου κάνει και ιδιαίτερα μεγάλη εντύπωση....
ΑπάντησηΔιαγραφή...έχεις δίκιο σε αυτά που λες,αλλά ύπάρχουν και μερικοί ,ονόματα δε λέμε,που για να σε βάλουν στα link τους θέλουν να κάνεις αίτηση.Αυτη η συμπεριφορά είναι κλείσιμο της πόρτας στα μούτρα και όχι απλά ένα μπαγιάτικο σοκολατάκι.Είναι σα να λες "δε θέλω να σε γνωρίσω στους φίλους μου".
ΑπάντησηΔιαγραφή@hades: ή για να το πούμε με άλλα λόγια οι δημόσιες σχέσεις και η σνομπαρία δίνουν και παίρνουν. Ευτυχώς εδώ τουλάχιστον όταν κάτι στραβώνει σηκώνεσαι και φεύγεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή@dumbdog: να σου πω, στα λινκ οι περισσότεροι από μας είμαστε αμελείς και βάζω και τον εαυτό μου μέσα. Πάω να φορέσω τα αυτιά του γαϊδάρου και να καθίσω τιμωρία στη γωνία ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή...άποψη μου, όταν κάποιον δε τον βάζεις στα link σου, είναι σαν να του δίνεις το φοντάν στην πόρτα χωρίς να τον αφήνεις να μπει στο σπίτι σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά...
@dumbdog: εκτός από την αμέλεια, για την οποία μιλήσαμε παραπάνω, μπορεί και να μην βρίσκεις κανένα ενδιαφέρον στη σελίδα του ή αυτά που γράφει να σου κάθονται στο στομάχι. Και γι' αυτό να τον κρατάς με το φοντανάκι στην πόρτα. Είπαμε, όχι πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυκαιρίας δοθείσης, επέτρεψέ μου να καταθέσω και τη δική μου κραυγή αγωνίας. Η ατάκα "γιατί δε με έχεις στα λινκς σου" (και όλες οι παραλλαγές της) είναι Ο,ΤΙ ΠΙΟ LAME έχω ακούσει, ιδίου επιπέδου με το "γιατί δεν είμαι στα top friends σου στο myspace".
ΑπάντησηΔιαγραφή@raz: ο καθένας το αντιλαμβάνεται με τον τρόπο του: άλλος ως απόρριψη όταν δεν τον έχεις στα λινκ, άλλος ως επιβράβευση και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Τελικά και οι μπλόγκερς θέλουν στοργή και ... Προδέρμ!
ΑπάντησηΔιαγραφή