Πώς να κάνεις τους άλλους να σε ερωτευτούν

Mπακούρια και μπακούρισσες,
Έχετε βαρεθεί να σκεπάζεστε με το μπακουροσέντονο, να μετράτε χυλόπιτες
και να τρέχετε στη Ρούλα Κομνηνού με το κληρονομικό χάρισμα για να σας πει πότε θα βάλετε το ρημάδι το στεφάνι; Η κυρία Λιλ Λάουντς, συγγραφέας στο επάγγελμα, έρχεται να βάλει τέλος στα βάσανά σας με ένα βιβλίο - σταθμό που έχει τον εμπνευσμένο τίτλο «Πώς να κάνεις τους άλλους να σε ερωτευτούν».
Στο βιβλίο θα βρείτε κολοσσιαίες απαντήσεις σε κολοσσιαία ερωτήματα, όπως:

· Πού πρέπει να πάτε για να βρείτε τον ιδανικό έρωτα; (στα λουτρά Αιδηψού, στα λουτρά Καϊάφα, στα λουτρά Υπάτης, στο Χρυσό Κουφέτο, στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ;)
· Τι είναι αυτό που κάνει την καρδιά να φτερουγίζει; (παραδεχτείτε το, σίγουρα τα 12 σφηνάκια τεκίλα που σαβουρώσατε χτες βράδυ)
· Υπάρχει όντως αυτό που λέμε «κεραυνοβόλος έρωτας»; (είναι υπαρκτό πρόσωπο ο Τζακ Ντάνιελς; Ο Χοσέ Κουέρβο; Ο Φίλιππος Σοφιανός;)
· Ποιες είναι οι πραγματικές διαφορές μεταξύ αντρών και γυναικών; (αναμφισβήτητα ο στρατός, το ξύρισμα, οι αρχές φαλάκρας, το παρκάρισμα…)

Γιατί αγαπώ τις γριές Λουτρακίου

Οι γριές Λουτρακίου είναι η μεγάλη μου αδυναμία. Μ’ αρέσουν όσες δεν έχουν υποκύψει στο ισοπεδωτικό ξανθό σαντρέ, αλλά έχουν κάνει τη μπλε μιζανπλί υπέρβαση στο μαλλί τους. Λατρεύω τα τσιγάρα slim που καπνίζουν, τη θρησκευτική προσήλωσή τους στη μπιρίμπα, τον αιώνιο έρωτά τους με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή τον πρεσβύτερο, το βροντερό τους γέλιο όταν λένε σόκιν ανέκδοτα, τον τρόπο που σε αποκαλούν «χρυσό μου». Με αφήνει εκστατική το γεγονός ότι είναι τα μοναδικά πλάσματα πάνω στη γη που θεωρούν το Δημήτρη Αβραμόπουλο "ζεν πρεμιέ". Και βρίσκω ιδιαίτερα χαριτωμένες τις επισκέψεις τους στο Λουτράκι, όχι για τα καθιερωμένα ιαματικά λουτρά, αλλά για τις ευλαβικές σπονδές τους στο ομώνυμο Καζίνο. Οι γριές Λουτρακίου είναι δύναμη! Είναι θεές! Ρισπέκτ, λέμε!

Metalira uber alles

Metalirούδες και Metalirάδες,
Οι Metalira, το mega group που τραγούδησε όπως κανείς άλλος τον πόθο του αγκρίκολα καψούρη και του ζοχαδιασμένου αρτίστα της εθνικής οδού είναι εδώ! καταφέραμε να ανεβάσουμε δυο τραγούδια ογκόλιθους και βουαλά τα λινκ της ευτυχίας:
η ιερή αγανάκτηση του μπαϊλντισμένου καψούρη για τη σκορδόπιστη και τα Hondos Center http://rapidshare.com/files/17438191/Track_4.mp3.html και καλού κακού (γιατί είμαστε κομματάκι άσχετοι με τα ιντερνετικά απλόουντς και ντάουνλοουντς) και στο http://www.box.net/public/9cb7uesgt8

Ακολουθεί το δράμα του λαϊκού βάρδου γ' κατηγορίας που ο μαραντόνας ήτανε και τον έδωσαν μεταγραφή στον άγιαξ κορινθίας http://www.box.net/public/k2itz8adt9
http://rapidshare.com/files/17441484/Track_5.mp3.html
Καλές ακροάσεις!

ΥΓ(ελπίζω να μην υπάρξει πρόβλημα με τα κοπιράιτ και τα κοπιλέφτ. αλλιώς ειδοποιείστε να πράξουμε τα δέοντα)

Όταν μου έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι

Και όμως ο ουρανός μπορεί να σου πέσει στο κεφάλι: αρκεί να γυρίσεις στο γραφείο μετά από τριήμερο και να ξαναζευτείς στο καθημερινό μαγγανοπήγαδο. Κάτι τέτοιες μέρες μπορείς να καταλάβεις πώς ένιωθαν οι αιχμάλωτοι που τραβούσαν κουπί σε γαλέρα, οι εργάτες στα ορυχεία, οι δούλοι που έχτισαν τις πυραμίδες, οι ταξιτζήδες που έχουν πήξει στη Θηβών πηγαίνοντας μια πολυλογού αργόσχολη στον αστρολόγο της. Κοιτάς το ρολόι και ο χρόνος δεν περνάει με τίποτα, τα τηλέφωνα χτυπάνε με μανία και ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι έχεις κάνει ένα «κολοσσιαίο» λάθος με θύμα έναν από τους καλύτερους πελάτες του «μαγαζιού»: τόλμησες να παραλείψεις ένα ολόκληρο «και» σε κάποιο κείμενο και το στραβοπάτημα αυτό οδήγησε στη συντέλεια. Επιπλέον σε έχουν φορτώσει με δουλειές που δεν είναι δικές σου, ζητάς βοήθεια και δεν σου τη δίνουν και καταλήγεις να θέλεις να βάλεις τις φωνές γιατί η ημέρα που θα πάρεις σύνταξη είναι έτη φωτός μακριά κι εσύ θέλεις άλλα 356.000 ένσημα τα οποία ξέρεις ότι δεν θα μαζέψεις ποτέ. Κοιτάς έξω από το παράθυρο και σκέφτεσαι ότι είναι πολύ άδικο όλη σου η ζωή να περάσει έτσι: σαν να γυρίζεις από τριήμερο και ο ουρανός να σου έχει πέσει στο κεφάλι… Κι εκεί αναρωτιέσαι αν αξίζει πραγματικά τον κόπο να ζεις αυτή τη βαρετή επανάληψη όπου η σαχλαμάρα και το μηδαμινό αποθεώνονται καθημερινά ή αν πρέπει με όλη τη δύναμη της ψυχής σου να διεκδικήσεις το δικαίωμα στην τεμπελιά...

Πέντε πράγματα για μένα

To ζήτησε πολύ ευγενικά η 3 parties a day και δεν θα τις χαλάσουμε χατήρι:

1.
Τα πρώτα και μοναδικά 3 λεπτά δημοσιότητας στη ζωή μου τα κέρδισα όταν στο ΑΜΑΝ έκαναν σκετς ένα γράμμα που τους είχα στείλει.

2.
Μου την σπάνε απίστευτα οι τζιπάτοι. Αδυνατώ να καταλάβω την ανάγκη τους να ανεβαίνουν τις δύσβατες πλαγιές του Κολωνακίου με τα θηριώδη αυτά οχήματα, όπως και τη μανία τους να παρκάρουν πάνω στα πεζοδρόμια χωρίς αιτία . Αρκετές φορές όταν διπλοπαρκάρουν στη γειτονιά μου και κλείνουν το δρόμο παίρνω την Τροχαία και έρχεται και τους γράφει. Τρελά γλέντια!

3.
Μια από τις πιο αστείες φάσεις της ζωής μου ήταν κάτι καλοκαίρια πριν στη Σέριφο όταν αποφασίσαμε τρία άτομα να ντυθούμε Γερμανοί τουρίστες. Φορέσαμε πέδιλα με κάλτσες, ποδοσφαιρικά σορτσάκια ανεβασμένα μέχρι το ... λαιμό, γελοία καπέλα παραλίας με λουλουδάκια, πήραμε κάτι ταλαιπωρημένες σακούλες Lidl και βγήκαμε καμαρωτοί – καμαρωτοί να κάνουμε βραδινή βόλτα στην πλατεία της χώρας. Ήταν από τις λίγες φορές που φοβήθηκα ότι θα πάθω εγκεφαλικό από τα γέλια.

4.
Στα 30 έφαγα την πετριά με τις πολεμικές τέχνες και το αϊκίντο. Μια συμβουλή: μην το αρχίσετε ποτέ μετά από αυτή την ηλικία. Στην τάξη είχαμε έναν μπρουτάλ τύπο που τον φωνάζαμε «ο εκδοροσφαγέας» κι άλλον έναν βλαμμένο στελεχάτο που είχε μαύρη ζώνη στο σότοκαν και βάραγε αλύπητα. Άντεξα 5 μήνες και η λαμπρά αποτυχημένη μου καριέρα στο dojo διακόπηκε από ένα ύπουλο χτύπημα στη μέση. Ευτυχώς περπατάω ακόμη.

5.
Δεν οδηγώ και δεν έχω τηλεόραση. Είμαι αλλεργική στις γάτες, αν και τους έχω λατρεία.(μεγάλη γκαντεμιά λέμε) Ο αγαπημένος μου ήρωας στα κόμιξ είναι ο Φάντομ Ντακ. Οι αγαπημένοι μου συγγραφείς ο Μπόρχες και ο Παπαδιαμάντης. Η καλύτερη συναυλία που έχω δει ήταν το Rock in Athens: μόλις βγήκαν στη σκηνή οι Clash έβαλα τα κλάματα. Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω αγρότισσα.

Προτείνω να μας πουν 5 πράγματα για τον εαυτό τους και οι:

tsioubiou
vrohopoios
masterblaster
sportgay

Νύφες και γαμπροί εν δράσει

Είδατε τι παθαίνετε για να μην παρακολουθείτε τα σεμινάρια γάμου, παλιοκοπανατζήδες; Ρόμπες ξεκούμπωτες σας έκαναν οι τάχαμου φίλοι σας, την τάχαμου ωραιότερη μέρα της ζωής σας.
Να επέμβει αμέσως ο κύριος Ζαμπούνης! Ο Κωστέτσος! Ο Τρύφων Σαμαράς! Ο Εθνικός Σταρ! Η ΕΜΑΚ!

Νύφες -και γαμπροί-στα θρανία

Υποψήφιες νύφες, υποψήφιοι γαμπροί: τέλος στην αγωνία για την προετοιμασία του γάμου σας! Τώρα απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα για εκείνη την αποφράδ.., εεε ξεχωριστή, ήθελα να πω μέρα, έρχεται να δώσει το πρώτο σεμινάριο για μελλόνυμφους στην Ελλάδα που διοργανώνεται στις 25 Φεβρουαρίου. Έμπειροι εισηγητές θα λύσουν προαιώνιες απορίες που βασανίζουν κάθε μελλόνυμφο ζευγάρι όπως: είναι σικ το σερβίρισμα γαρδούμπας και μπακαλιάρου στο γαμήλιο τραπέζι;
Δικαιούται ο μπατζανάκης να λάβει μέρος μαζί με το υπόλοιπο σόι στις χαιρετούρες στην εκκλησία;
Ησαΐα χόρευε: ρύζι μπαρμπόιλ ή νυχάκι;
Χρηματοδοτικά προγράμματα γάμου: να βάλω υποθήκη το οροφοδιαμέρισμα ή το εξοχικό στην Κακιά Σκάλα;
Επίσης εισηγήσεις θα γίνουν για το γαμήλιο crisis management. Ενδεικτικά θα αναλυθούν ζητήματα- αιχμής όπως «Και όμως μπορείς να αποφύγεις τα οικογενειακά μπάρμπεκιου».
Και για όσους πιστεύουν ότι αυτά τα πράγματα ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας για χτυπήστε εδώ!

Το μπακουροσέντονο

Είσαι μπακούρης εκ πεποιθήσεως και δεν γουστάρεις να μοιράζεσαι το κρεβάτι σου με τα παγωμένα πόδια της εκάστοτε καρακαηδόνας; Σε παράτησε η λεγάμενη και το βράδυ μετράς ένα μαντρί πρόβατα για να σε πάρει ο ύπνος; Μήπως η οικογενειακή Γκεστάπο σου έχει απαγορεύσει να φέρνεις το αίσθημα στο σπίτι; Κανένα πρόβλημα! Τώρα το ΑΜΑΝ teleshopping έρχεται να σου προσφέρει το μπακουροσέντονο. Εύκολο και πρακτικό στη χρήση βάζει τέλος στις αϋπνίες, στις μοναξιές, στη μουρμούρα και στις ανόητες επεμβάσεις των οικογενειακών SS. Μπακουροσέντονο: ντύνει, στολίζει, νοικοκυρεύει. άντε βρε και όνειρα γλυκά!

Συλλέκτης σπάνιων ονομάτων

Χρόνια τώρα τα ονόματα των σουβλατζίδικων αποτελούν ένα από τα συλλεκτικά φετίχ μου. Διότι εμείς οι συλλέκτες είμαστε μυστήρια τραίνα: άλλος έχει φάει πετριά και μαζεύει σπάνιες μπιγκόνιες, άλλος ταϊβανέζικους τηλεφωνικούς καταλόγους, ένας τρίτος τη δισκογραφία της Ραφαέλα Καρά. Ε, κι η Πασταφλώρα συλλέγει ονόματα (και άμα τύχει φυλλάδια) σουβλατζίδικων. Σ’ αυτό το ασυνήθιστο libro D’oro φιγουράρουν μυθικά ονόματα όπως Ο γύρος του θανάτου, Σ’ αναμμένα κάρβουνα, Το φροντιστήριο της γεύσης, Grill Academy, Η σουβλασερί, Ο Σουβ-Λάκης, οι Γυροβολιές, Τα Μπατζανάκια, Γύρο-γύρο όλοι, Ντερλικατέσεν, ο Γυρ-οίνος, Μπες στο Ψητό. Και επειδή η γνώση πρέπει να ταξιδεύει, όποιος έχει υπόψη του κι άλλα ονόματα που θα μπορούσαν να γραφτούν στις σελίδες του τσικνισμένου αυτού libro D’oro ας τα πει τώρα!

Ο Καραγκιόζης ποδοσφαιριστής

Η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική καφρίλα που έχω ζήσει ήταν κάτι έτη φωτός πριν σε ένα ματς της δ’ ερασιτεχνικής. Έπαιζαν δυο ομάδες με δυσοίωνα ονόματα, κάτι σαν Χλαπαταγή Κατωράχης και Συντέλεια Ποδονίφτη και τελικά δυσοίωνος και ημιτελής αποδείχθηκε και ο αγώνας. Γιατί κάπου προς το τέλος του πρώτου ημιχρόνου η εμφανέστατα πουλημένη διαιτησία «ξέχασε» να σφυρίξει ένα εμφανέστατο πέναλτι που έβγαζε μάτι. Η συνέχεια ήταν λίγο ως πολύ προδιαγεγραμμένη: ένας οχετός από ακατονόμαστα μπινελίκια, ένα σμήνος καδρόνια, τούβλα, αναπτήρες και σπασμένα πεζοδρόμια στον αγωνιστικό χώρο, το χάος.
Βλέποντας τα όσα συμβαίνουν σήμερα στα ελληνικά γήπεδα της «κυριλέ» α’ εθνικής, όπου κι εκεί τα πράγματα είναι εμφανέστατα προαποφασισμένα, έχω την αίσθηση ότι τίποτα σ’ αυτή τη χώρα δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει. Το ελληνικό πρωτάθλημα θα εξακολουθήσει να είναι για τα πανηγύρια και οι ελληνικές ομάδες θα συνεχίσουν να τρώνε πόρτα στις διεθνείς διοργανώσεις. Το γιατί είναι εμφανέστατα οφθαλμοφανές.

Οι ζωές των άλλων (και τα Τζουράσικ Παρκ της ελληνικής δημοσιογραφίας)

Τρέξε Λόλα Τρέξε, Goodbye Lenin, Οι μέρες της αφθονίας σας είναι μετρημένες, Η πτώση, Ποτέ Μαζί. Και τώρα Οι Ζωές των άλλων. Έξι αγαπημένες ταινίες και οι έξι γερμανικές. Σύμπτωση ή μήπως ο γερμανικός κινηματογράφος έχει τελικά πολλά να πει; Δεν ξέρω αν είναι μόνο το ειδικό βάρος της γερμανικής ιστορίας, οι συγκυρίες, ή μια ιδιαίτερη ευαισθησία που χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη γενιά δημιουργών, όμως αυτός είναι πραγματικά καλός κινηματογράφος γιατί καταφέρνει να μιλάει κατευθείαν στην ψυχή σου. Όσο για τον ανεκδιήγητο, μικρόψυχο, εγχώριο «κινηματογραφικό κριτικό», που έθαψε την ταινία, και νομίζει, τρομάρα του το απολιθωμένο Τζουράσικ Παρκ του σταλινισμού, ότι πουλάει και άποψη, ίσως ένα 4ήμερο σεμινάριο αναμόρφωσης στο επόμενο cult festival στο Γκαγκάριν να τον επανέφερε στην τάξη. Και μετά απορούν μερικοί-μερικοί γιατί πέφτουν οι κυκλοφορίες των εφημερίδων τους...

Θα γελάσει και το παρδαλό βρετανικό κατσίκι στη φετινή Γιουροβίζιον

Εντάξει, είπαμε ότι είμαστε μιαν πολλάν χάι χώρα που μοχθεί να ξανακερδίσει τον υψηλό εθνικό στόχο της Γιουροβίζιον. Όμως, φίλες και φίλοι, αυτή τη φορά βρισκόμαστε ενώπιον εθνικού κινδύνου! Και εξηγούμαι. Βρετανός συνάδελφος εντόπισε σοβαρό λάθος στους αγγλικούς στίχοι του άσματος της Τάμτα. Με το οποίο, αν μας εκπροσωπήσει τελικά στο μέγα διαγωνισμό, θα γελάσει και το παρδαλό –βρετανικό- κατσίκι. Βέβαια θα μου πείτε, σιγά μην καταλάβουν το λάθος οι υπόλοιποι κουτόφραγκοι, Βαλκάνιοι και οι λοιποί πληθυσμοί των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών. Εδώ στείλαμε πέρσι την αποθέωση των Arabian English και τσακίσαμε το τοπ τεν της Τσετσενίας και του Ουζμπεκιστάν. Φέτος θα μασήσουμε; Πλην όμως, μέσω της Γιουροβίζιον δεν απευθυνόμαστε στο κοινό των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, αλλά και στους Βρετανούς εταίρους που ξέρετε πόσο σκατόψυχα ΜΜΕ έχουν. And they will change us the lights, leme! Ω, τι βάσανα που περνάμε ως χώρα!

O αγώνας απόψε δικαιώνεται

Η κάθε εποχή έχει τους τόπους εκείνους που άφησαν βαθύ το σημάδι τους στην ιστορία και την εθνική συνείδηση: οι Πλαταιές και ο Μαραθώνας, τα Δερβενάκια και το Χάνι της Γραβιάς, ο Γοργοπόταμος και το Τεπελένι -και στους χαλεπούς πνευματικούς καιρούς που ζούμε σήμερα- τα Βλάχικα Βάρης και η Χασιά. Με έντονο το εθνικοπατριωτικό συναίσθημα οι νεοέλληνες θα ξεχυθούν απόψε σε χασαποταβέρνες, ψησταριές και οικογενειακά σνακ μπαρ για να τιμήσουν τις Θερμοπύλες του ελληνικού lifestyle, σε μια σκληρή αναμέτρηση με στρατιές από παϊδάκια, κοκορέτσια και κοντοσούβλια. Σύντροφοι και συντρόφισσες, ο αγώνας ΑΠΟΨΕ δικαιώνεται!

Σπύρος Δερβενιώτης, μπλόγκερ διπλής υπηκοότητας

Ο Σπύρος Δερβενιώτης εκτός από το ότι είναι νέος, ωραίος, ταλαντούχος και ένας από τους καλύτερους κομίστες του πλανήτη, μιλάει άπταιστα φινλανδικά, έχει συνθέσει μέχρι στιγμής 15 ορατόρια για τσέμπαλο και τσαμπούνα, έχει πάρει πτυχίο με άριστα στην ικεμπάνα και στην ιαπωνική καλλιγραφία και μαγειρεύει τον καλύτερο μπακαλιάρο πλακί του λεκανοπεδίου. Χώρια το ότι ο ηρωικός αυτός χαρακτήρας κατάφερε να συνθέσει ολόκληρη ιστορία με πρωταγωνίστρια την Πασταφλώρα χωρίς να χρειαστεί μετά ψυχιατρική παρακολούθηση… Μιλάμε για χοντρά κότσια!
Από χτες, κι αφού τον είχαμε φάει όλοι στη μουρμούρα, έφτιαξε ένα νέο μπλογκ στο http://derveniotis.blogspot.com αυτή τη φορά στα ελληνικά για να μη χρειαζόμαστε πλέον το Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα για να τον μεταφράζουμε. Για μια ακόμα φορά δηλώνω ενθουσιασμένη!

Κάνει θαύματα, λέμε!

Η παραπάνω φωτογραφία έχει κάνει τον γύρο του κόσμου 12 φορές και φέρνει καλή τύχη σε όποιον την έχει μαζί του. Μην την αγνοήσετε είναι πολύ ισχυρή. Ο Μουσταφά από το Ιράκ έστειλε την φωτογραφία σε 133 ανθρώπους και την επόμενη μέρα μπήκανε οι Αμερικάνοι και έσωσαν τη χώρα. Η θειά μου η Παναγούλα που την έστειλε σε 207 βρήκε γαμπρό στα 72 της. Σε άλλους 96 την έστειλε ο μπατζανάκης μου και μονιμοποίησε μέσα σε τρεις μέρες το αυθαίρετό του στο Νέο Βουτζά. Ο Μάκης Χουλιάρας που επίσης την έστειλε σε άλλους τόσους έκανε δίσκο με τους Μetalira και έκλεισε αποκλειστικές εμφανίσεις στο κλαμπ Πάρανταϊς. Προωθήστε τη φωτογραφία σε όσο περισσότερους ανθρώπους μπορείτε. Κάνει θαύματα λέμε!

Εταιρική κονσομασιόν

Τι καταδίκη αυτές οι εταιρικές εκδηλώσεις κάθε αρχή του χρόνου για την κοπή της πίτας. Είσαι υποχρεωμένος να πας στην άλλη άκρη της Αθήνας, να φας ένα φιλέτο – σόλα και ένα γλυκό βόμβα στο τέλος που σου κάθεται στο στομάχι. Το χειρότερο όμως είναι ότι είσαι υποχρεωμένος να ακούσεις τους επικεφαλής της εταιρείας να σου λένε πόσες θυσίες χρειάζονται για μια ακόμα χρονιά για να πάει μπροστά το μαγαζί. Φυσικά οι θυσίες μεταφράζονται στις δικές σου αυξήσεις, που ποιος είσαι στο κάτώ – κάτω γραφής και θες να τις πάρεις; Κι αυτά στα λέει κάποιος πρώην Ρηγάς που το προηγούμενο βράδυ έχει φάει 6 δικά σου μηνιάτικα για λουλούδια στην Πέγκη Ζήνα και κάθε φουλάρισμα του θηριώδους τζιπ του αντιστοιχεί στο ένα πέμπτο του μισθού σου.
Πιστεύω ότι θα ήταν πολύ πιο τίμιο να σου πει: φιλαράκι, φέρε ένα τάπερ με κεφτέδες από το σπίτι σου, πάρε και μια φτηνή ρετσίνα από το περίπτερο κι έλα να μιλήσουμε για το χαμένο όραμα του σοσιαλισμού. Ε, σ΄ αυτή την περίπτωση μπορεί να κουβάλαγες και την κιθάρα μαζί σου για να τραγουδήσετε και κανένα αντάρτικο.

Ανακαλύπτοντας τους Metalira

Μ’ έχεις κάνει γάμα κατηγορίας (δις)
Ο Μαραντόνας ήμουνα
Και μ’ έδωσες μεταγραφή
Στον Άγιαξ Κορινθίας
(άσμα του τεράστιου Μάκη Χουλιάρα από ζωντανή ηχογράφηση στο κλαμπ Πάρανταϊς.)

Φίλοι και φίλες,
Οι παραπάνω στίχοι ανήκουν στη νέα μουσική αποκάλυψη που ακούει στο όνομα Metalira. Το CD τους έφτασε τις προάλλες στα χέρια μου μέσω του γνωστού κυκλώματος των καμένων γνωστών - άγνωστων και πολύ τους ευχαριστώ. Περιττό να σας πω πόσο ενθουσιασμένη νιώθω που βρήκα για μια ακόμα φορά αυθεντικό χαβαλέ, αδιανόητα μπινελίκια και μια σειρά συνθέσεων σε μια μουσική υπερπαραγωγή που σε αφήνει άφωνο. H μετεξέλιξη των Metalira που ακούει στο όνομα cleftones βρίσκεται και στο myspace http://www.myspace.com/cleftonestheband, με ένα άσμα – έκπληξη ονόματι «Βρωμερό», το οποίο επιβάλλεται να ακούσει ο κάθε τρασάς που σέβεται τον εαυτό του. Εγώ δεν έχω παρά να υποβάλλω ταπεινά τα σέβη μου στα παλικάρια που την επόμενη Παρασκευή θα βρεθούν στη σκηνή του Gagarin μαζί με τους Ανώριμους. Και ναι, δίνω την υπόσχεση ότι θα βρίσκομαι εκεί ραίνοντας με γαρδένιες και σκόνη από κουραμπιέδες τους άξιους διαδόχους του τρισμέγιστου Γκολέμη. Ρισπέκτ!

πότε ήταν η τελευταία φορά που ακούσατε Iron Maiden στο ραδιόφωνο;

Η ερώτηση είναι απλή: πότε ήταν η τελευταία φορά που ακούσατε Iron Maiden στο ραδιόφωνο; Για θυμηθείτε καλύτερα. Πόσοι σταθμοί θα παίξουν έστω και ένα τραγούδι τους (και ας μη μιλήσουμε για τα υπόλοιπα metal συγκροτήματα που έχουν φάει ΤΗΝ πόρτα). Τώρα άλλη μια ερώτηση: πόσο κόσμο θα μαζέψει η συναυλία των Maiden; Χιλιάδες άτομα που ακούνε επίσης ραδιόφωνο. Και ερχόμαστε στην τελευταία ερώτηση: Το ελληνικό ραδιόφωνο είναι ή δεν είναι για τα μπάζα; Πού είναι η πολυφωνία όταν εδώ και χρόνια έχει πέσει βαριά η ταφόπλακα των playlist σε συνδυασμό με τη λαίλαπα των τσιφτετελοτράγουδων και της ακατάσχετης μπουρδολογίας από τον κάθε παθιάρη τζιτζιφιόγκο που δεν ξέρει πού πάνε τα τέσσερα; Θυμηθήκατε τελικά πότε ήταν η τελευταία φορά που ακούσατε τους Maiden στο ραδιόφωνο; Ε, ούτε κι εγώ... Ψιτ, αφεντικό, για παίξε μου ένα Trooper!

Σκουπιδιαραίοι, σκουπιδιάρισσες

Σκουπιδιαραίοι σκουπιδιάρισσες,
Χαράς Ευαγγέλια αυτή την Κυριακή!
Επιτέλους βγαίνει στις εφημερίδες το CD της Εφης Θώδη με τις ΑΚΥΚΛΟΦΟΡΗΤΕΣ disco single επιτυχίες που όλοι αγαπήσαμε. Ετοιμαστείτε να προσθέσετε στη συλλογή σας το λατρεμένο I love you baby και το Scoppia scoppia mi sco και πόσα άλλα διαμάντια της ελληνικής δισκογραφικής παραγωγής. Σε ποια εφημερίδα βγαίνει δεν θα σας το πω από δω, για να μην κάνουμε και διαφήμιση, όμως θα σας δώσω ένα στοιχείο: την αντιγράφουν ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως στα δελτία ειδήσεων. Καλή ακρόαση!

Η αλήθεια βρίσκεται στους Sex Pistols!

Για να το λέτε μεσιέ κάτι θα ξέρετε! Πλην όμως μπορείτε να μας διευκρινήσετε ποιο τραγουδάκι παίζει στο ιστορικό αυτό βίντεο;;; Γιατί για Sex Pistols δεν μου πολυμοιάζει, αλλά μάλλον σε κάτι με Kid Creole and the Coconuts μου κάνει. Αλήθεια, τους θυμάται κανείς αυτούς τους ογκόλιθους των 80's;